vrijdag 26 september 2014

Een dubbeltje op zijn kant, mijn verhaal

Ik heb er lang over nagedacht of ik dit verhaal hier wil posten, of het wel bij deze blog past. Vooral omdat het over mijn verleden gaat, maar inmiddels ben ik er van overtuigd dat de lessen die ik leerde van groot belang zijn geweest in het nastreven van mijn dromen.

Het is inmiddels al weer lang geleden dat ik ‘ in de schulden’  zat, maar de lessen die ik daaruit geleerd heb zijn voor het leven. Ik heb de schulden niet zelf veroorzaakt, toen ik 10 jaar geleden mijn ex leerde kennen bleek hij schulden te hebben. Omdat wij hard van stapel zijn gelopen woonden wij al samen voordat ik wist hoe ernstig het was.

Het was ongeveer 2002, ik was 18 jaar oud en onervaren op het gebied van administratie en budgetteren. Toen ik mijn ex leerde kennen ben ik bijna meteen bij hem ingetrokken (jong en onbezonnen) en wij voerden meteen samen een huishouden. Helaas bleek later dat hij een ‘erfenis’ uit eerdere relaties had, een enorme schuld van € 40.000,-.

Ex had zelf helemaal geen overzicht, en het werd langzaam duidelijk dat hij eigenlijk de klap nog aan het verwerken was. Hij was een goedzak en had zich vreselijk laten gebruiken door zijn ex, zij had de halve Weh.kamp leeg gekocht, telefoonrekeningen van duizenden euro’s op laten lopen en dit alles op zijn naam. Toen zij doorkreeg dat er niks meer te halen viel is ze vertrokken, en liet hem gebroken achter. Hij moest zijn auto verkopen, zijn huis en belande als volwassen man bij zijn ouders. Toen ik hem leerde kennen had hij inmiddels wel weer werk en een eigen huisje, maar de naschok van het geheel was nog merkbaar.

Hij is altijd erg open geweest hierover, maar daardoor werd het des te meer duidelijk dat hij geen enkel overzicht had. Dus op een gegeven moment besloot ik om mij volledig op de administratie te richten. Ik heb alle papieren er bij gepakt, alles geordend en alle schuldeisers gebeld. Daarna heb ik alle informatie in een exeldocument gezet, toen werd duidelijk hoe erg de situatie eigenlijk was. Als ik van het inkomen alle vaste lasten, uitgaven en betalingsregelingen af haalde, kwam ik € 200,- in de min uit! Dat verklaarde waarom wij altijd rood stonden, en waarom het  niet beter leek te worden.

Ik besloot de schuldeisers aan te schrijven met de uitleg dat dit geen houdbare situatie was, en kreeg het voor elkaar om de aflossingen omlaag te krijgen. Hierdoor liepen de schulden in elk geval niet meer op. Ik begon alle kostenposten onder de loep te nemen, telefoonabonnementen, internet, kabel, energieaanbieders. Alles wat goedkoper kon heb ik aangepast.  Het is mij zelfs gelukt om te stoppen met roken, wij hadden er gewoon geen geld voor.

Op dit moment begon ik ook te werken met een boodschappenbudget, het budget had ik gezet op € 125,- per maand.  Ik gebruikte € 25,- per week voor boodschappen, en omdat ik elke dag boodschappen deed kwam dat neer op € 3,55 per dag. Op zaterdag had ik dan ongeveer € 7,- te besteden en dan kocht ik de grotere dingen. Alles wat ik over had ging in een potje en spaarde ik.

Ook al hadden wij op dat moment nog enorme schulden, het inzicht en overzicht wat wij hadden gaf enorm veel rust. Ik had het gevoel dat wij de situatie onder controle hadden, en dat maakte al het verschil.

Door zo spaarzaam en zuinig mogelijk te leven konden wij steeds meer aflossen. Het hielp dat wij door de jaren heen ook steeds meer verdienden. In het begin hadden wij slechts € 200,- per maand af te lossen, maar door de jaren heen werd het bedrag steeds hoger. In het laatste jaar loste wij per maand ruim €650,- af dat was meer dan wat wij aan huur betaalden!

Uiteindelijk hebben wij er ruim 6 jaar over gedaan om de schulden af te lossen, en het was heel bijzonder om uiteindelijk de laatste aflossing over te maken. Ineens hadden wij maandelijks veel geld over, en wij hebben het er ook wel even van genomen. Toch is het tussen ons niet goed gebleven, na 7 jaar zijn wij uit elkaar gegaan. Het leven kan raar lopen, maar ik heb toch veel geleerd uit deze  periode.

De moraal  van dit verhaal? Geef nooit op, neem je verantwoordelijkheid en geef je eigen macht niet weg. Door je schulden inzichtelijk te maken en stap voor stap aan te pakken zorg je dat jij de controle over je eigen situatie terugneemt. En de aanhouder wint, echt waar. Neem geen voorbeeld aan een programma zoals ‘ een dubbeltje’ want wat zij doen is maar half werk. Creëer een goed overzicht,  en werk hard. Vergeet alle smoesjes en pak je problemen aan, niet lullen maar poetsen. En als je dan die laatste aflossing doet, dat voelt zo goed!

29 opmerkingen:

  1. Van zo periode leer je inderdaad heel erg veel. Zo leerde ik omgaan met geld toen ik laatste twee jaar op school zat. Amper studie geld en geen werk ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Goed gedaan. Hij is je vast heel erg dankbaar.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Was er in die tijd geen schuldsanering? Heel goed van je, maar mijn vraag is hoe het kwam dat je op zo'n jonge leeftijd je verantwoordelijk voelde voor de schulden van je toenmalige vriend [die waarschijnlijk veel ouder was dan jij]?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Mijn toenmalige vriend was inderdaad best wat ouder dan ik. Mijn verantwoordelijkheidsgevoel kwam waarschijnlijk voort uit mijn toewijding aan de relatie, als je er samen voor gaat dan zijn dat toch dingen waar aan gewerkt moet worden.

      Schuldsanering was in mijn hoofd niet echt een optie, want de schulden konden gewoon betaald worden en er waren geen grote problemen. Natuurlijk hebben wij het daardoor achteraf waarschijnlijk krapper gehad dan de mensen die wel voor de schuldsanering kozen.

      Gelukkig hadden wij ook veel lieve mensen om ons heen. Wij aten regelmatig bij mijn ouders, kregen vaak ook een kliekje mee, en soms ook wat boodschappen. Dat heeft ook veel geholpen!

      Verwijderen
  4. Mooi en positief verhaal! Goed dat je er bent uitgekomen!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. WAt werd jij (helaas) al jong wijs op geldgebied.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Respect!
    Fijn om regelmatig je blog te lezen, vaak petje af!
    Groetjes, Jeannette

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wat ongelofelijk knap! Je mag echt trots zijn op jezelf! groetjes Margreeth.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Wat knap van je, en zo bijzonder hoe positief jij in het leven staat. Dat je deze periode in je leven kunt zien als een goede leerschool. Goed dat je dit op zo jonge leeftijd al hebt geleerd, hier heb je de rest van je leven profijt van en je Maarten ook.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Inderdaad Christina, zo zie ik dat ook.
      Profijt heb ik hier zeker van ! Ik zelf heb ook zware lessen gehad vroeger. maar echt er goed van geleerd te hebben kan ik het niet noemen. Maar nu mijn vrouw mij de "fijne kneepjes van het vak" leert gaat het steeds beter. :D
      Groet

      Verwijderen
    2. Wat leuk dat je hier reageert, Maarten.
      Volgens mij heb jij een vrouw uit duizenden getroffen en zij een man uit duizenden.
      Ik wens jullie heel veel geluk met elkaar.

      Verwijderen
  9. Dat is een harde les geweest maar wel eentje die jou veel heeft gebracht denk ik. Nu zie ik ook goed waar jij het vandaan haalde toen jullie beiden geen inkomen hadden. Ik vond je al zo enorm gedisciplineerd met het budget.
    Dank je wel voor het delen. Ik vind het een mooi verhaal en ik ben vooral heel blij voor jou dat je nu in een andere situatie zit en je droom kunt leven.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je! Ik kan inderdaad enorm goed budgetteren :)
      Ik denk dat juist die lessen mij hebben doen inzien dat alles mogelijk is, en als je kunt aflossen kan je ook sparen. Daardoor zitten wij nu op dit pad, en dat voelt goed!

      Verwijderen
  10. Heel knap hoe je dit hebt uitgezocht, geregeld en gedaan, maar wat ik me wel afvraag...Heb jij wel de tijd gehad om jong en onbezorgd te zijn?
    Al die tijd, vanaf je 18e al, aflossen, zorgen maken, krap zitten...En dan nu, iets ouder, weer heel erg op je geld letten...zodat je later (??) financieel onafhankelijk bent. Je bent net 30....

    Maar je leeft nu. Nu ben je jong. Mag je van jezelf nog wel naar je leeftijd gedragen? Gewoon gek doen....

    Geen kritiek; gewoon een observatie.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Voor mij is het niet negatief om op mijn geld te letten, het gaat voor mij over uitgeven met aandacht. Wat is nodig? Wat niet? Wat wil ik echt graag hebben? Als ik iets echt graag wil dan heb ik het er ook voor over.
      Dit is niet alleen voor later, maar ook voor nu. Wij zijn heel erg gelukkig in ons huis hier, zonder (mijn) spaarzaamheid zaten wij hier nu niet.

      Verwijderen
    2. Maar dat vraag ik niet; ik vraag me af of je ook onbezorgd hebt kunnen doen en nog steeds of je dat ook nog mag doen van jezelf.

      Dat heeft niets met geld te maken.



      Verwijderen
    3. Ach zo, ik heb tot mijn 18e heel onbezorgd geleefd wat financiën betreft. Ik heb mij er nooit echt me bezig gehouden en gekocht wat ik wilde.
      Ik heb door de jaren heen best wat moeite gehad met geld uitgeven, daar heb ik een inmiddels een oplossing voor. Ik gebruik zakgeld, daarvan kan/mag ik doen wat ik wil. Zo heb ik recent een nieuwe pc gekocht, en toevallig gisteren 3 boeken besteld. Dus zolang ik binnen dat budget blijf kan ik verbrassen wat ik wil.

      Verwijderen
    4. Fijn te lezen; kreeg een beetje het idee dat de boog altijd gespannen staat voor jou. Heb zelf ook een potje Funmoney, maar de nieuwe laptop valt dan weer onder budget Vervanging/Afschrijving.
      Bedankt voor je antwoorden en complimenten voor je openheid over dit soort zaken. Die hoor je nooit bij dat programma..hoe lang het daarna nog duurt, maar ook hoe heerlijk het is om schuldenvrij te zijn. En blijven.

      Verwijderen
    5. Dat mis ik inderdaad ook, vind het programma tegenwoordig steeds meer tegenvallen. Ik mis 'geen cent te makken' dat was veel leuker.

      Verwijderen
  11. Heel inspirerend om te lezen en inderdaad...wat een verantwoordelijkheidsgevoel op zo'n jonge leeftijd!
    respect!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Wat mooi om te lezen, wij zitten nu zelf in de beginfase van een situatie met een flinke schuld, die wij ook niet zelf veroorzaakt hebben. Het lezen van jouw verhaal doet me goed. Ook ik ben iemand van niet in een hoekje gaan zitten mopperen of gek doen (zoals hierboven geschreven) maar er in te duiken en het op te willen lossen! Het gevoel van controle over je eigen leven te hebben is zoveel meer waardevol dan gek doen en plezier! Natuurlijk is dat laatste ook belangrijk maar zonder de basis van macht over eigen situatie, is er ook geen (echt) plezier mogelijk.
    Super knap van je!!!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Lief, dank je! Het is echt zo simpel als het er staat. Het is een kwestie van doorzetten en een lange adem hebben. Soms is het lastig, want besparen en bezuinigen is vooral een kwestie van dingen niet doen terwijl je het gevoel hebt dat je wat moet doen :)

      Verwijderen
  13. Goed van je om dit te vertellen. Toch wel een erg zware last op zo'n jonge leeftijd en dan ook nog niet jouw schuld. Het siert je.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Hoe beroerd het ook was je financiële start, je hebt er voor de rest van je leven profijt van. Zonder die kennis die je toen opdeed had je nu niet zo goed kunnen consuminderen denk ik. Gelukkig kan je die kennis nu gebruiken om op te bouwen, in plaats van af te betalen van andermans schulden.
    Wat fijn dat je niet verbitterd bent geworden! Respect hoor.

    Groet,Greet

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Fijn dat je dit verhaal deelde en wat enorm goed dat je op je 18de al zo goed met budgetteren bezig kon zijn!
    En inderdaad levert ellende van vroeger vaak ook veel voordelen op, je leert er echt van.

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Het klinkt bijna alsof het de bedoeling was dat jij er voor hem was om hem te helpen uit die diepe put en er zelf ook veel van te leren. Wat mooi!

    BeantwoordenVerwijderen