zondag 31 januari 2016

Update...

Toch maar weer een kleine update hoewel ik niet zoveel te vertellen heb. Ik ben druk, heel druk en moe van het druk zijn. Maar er is licht aan de horizon. Op het werk is sinds vorige week nog iemand uitgevallen, en dat betekend dat wij nu met zijn 3en het werk van 6 man doen. Dat gecombineerd met het feit dat mijn leidinggevende zonder info vooraf 'ineens' twee weken vakantie blijkt te hebben viel bij mij niet zo goed. Het was een vreselijk drukke week en het enige wat ik in mijn vrije tijd schaffte was eten en slapen. Gelukkig is het nu weekend!

Vanaf maandag komt mijn vervanging, dus kan ik aan het inwerken gaan. Mocht het mij volgende week nog een keer zo vergaan als deze week heb je kans dat ik mij daarna een paar dagen ziek laat schrijven om even voor mijzelf te zorgen. Het lijkt mij niet wenselijk dat ik nog vaker dagen huilend op het werk doorbreng :S

Ik sprak nog even met de (vreselijk lieve) mensen van mijn uitzendbureau en kwam er zodoende achter dat ik in plaats van 6 nog 12 dagen urlaub heb. Dus dat betekend dat ik nog maar 6 weken hoef te werken voordat mijn verlof begint, wat voelt dat als een opluchting. Hopelijk kan ik mijzelf er doorheen slepen en mijn collega's nog enigszins tot hulp zijn.

Verder begint Maarten maandag met zijn nieuwe baan! Het is heel dubbel, want het is heerlijk een huisman thuis te hebben als je druk bent, maar ik ben blij dat wij weer een extra inkomen krijgen. Het is toch heel krap op mijn inkomen alleen, en sparen is er in de laatste 3 maanden niet van gekomen. Aangezien ik er (waarschijnlijk) voor kies om mijn inkomen tijdens mijn verlof over twee jaar uit te smeren krijg ik in die periode maar ongeveer 1/3 van mijn huidige loon. Dus het is lekker om nog een maand of 3 a 4 flink te kunnen sparen van twee 'normale' salarissen.

Met het kindje in mijn buik is alles verder goed, gisteren weer bij de gyn geweest en het weegt nu ruim 800 gram. Groeit goed, ziet er compleet uit, is lekker druk de hele dag door. Dus dat zit wel goed. Maar nu het derde trimester nadert krijg ik toch steeds meer de behoefte aan niet-medische zorg, een beetje zwangerschapsbegeleiding. Het idee van een ziekenhuisbevalling staat mij steeds meer tegen omdat ik gewoon geen vertrouwen heb in de artsen, wij hebben zulke andere denkbeelden. Ik overweeg zelfs gewoon 'stiekem' thuis te bevallen, maar dat is wellicht ook niet verstandig. Hopelijk kan ik binnenkort de tijd vinden om mijn verzekeraar te bellen en vragen of er geen mogelijkheid is om naar een Geburtshaus te gaan en of er eentje hier in de buurt zit. Of dat ik misschien begeleid kan worden door een vaste Hebamme die dan ook bij mijn bevalling aanwezig is, zodat ik iemand ken en kan vertrouwen. Er komt vast wel een oplossing.

Voor nu is het motto rustig blijven en de komende zes weken overleven, de rest zien we dan wel weer.

27 opmerkingen:

  1. Dat klinkt heel pittig allemaal.
    Zijn er artsen die anders denken over bevallen? Of is het in elk ziekenhuis hetzelfde?
    Gokken om thuis te bevallen zonder begeleiding is echt gevaarlijk. Gelukkig heb je nog meer opties om uit te zoeken hoe je het wilt.

    Gefeliciteerd met de baan van je man! En heel veel sterkte de komende weken.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik krijg op dit moment een vrij dwingende indruk van de artsen in de praktijk waar ik ben, alles 'hoort' op een bepaalde manier en ik ben bang dat ze het onnodig medisch maken.
      Bovendien heb ik niet het gevoel dat ik in mijn zwangerschap begeleid word, maar meer medisch in de gaten gehouden. Het voelt niet goed.
      Bevallen zonder begeleiding zou ik niet doen, maar ik hoop echt een andere manier te kunnen vinden. Want hoe verder dit loopt, hoe minder fijn ik mij erbij voel. Het laatste wat ik wil is bevallen op een plek en met mensen waar ik mij niet fijn en veilig voel.

      Verwijderen
  2. Sterkte met alles!
    (en zonder begeleiding thuis bevallen is een slecht plan maar ik weet dat je dat zelf eigenlijk ook weet)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Klopt weet ik, maar momenteel ben ik in een soort kluizenaar fase. Ik wil mij het liefste verstoppen voor de hele wereld en al het gezeur van mensen :D

      Verwijderen
  3. Toen je schreef over je zwangerschap heb je ook aangegeven dat er ook minder goed nieuws was in de vorm van onrustige cellen (pap4). Speelt dit nog een rol bij de medische begeleiding of de bevalling.
    Nic.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Niet echt, ik heb gisteren een nieuw uitstrijkje gekregen en wacht nu op de uitslag. Maar zolang er niets veranderd zullen ze pas behandelen na de bevalling. En als het nu erger word zou ik eigenlijk geen risico willen nemen met mijn kindje. Dus ze houden het in de gaten en meer niet.
      Duitsland is blijkbaar veel medischer in zwangerschap begeleiding.

      Verwijderen
  4. Ik kan me je gevoel goed voorstellen. In het ziekenhuis wordt een bevalling toch vaak onnodig (te) medisch gemaakt en dat is gewoon niet tof. Heb ik deze site al eens aan je doorgegeven? http://midwifethinking.com/ en ook deze: https://dekritischeverloskundige.wordpress.com/

    Ik heb zelf bevallen ook nog overwogen. Toch blij dat de verloskundige erbij was, die op het juiste moment vertelde dat ik ook nog moest ademen enzo ;) En die twee hechtingen had ik zelf ook niet kunnen zetten.
    Maar dat kan in Duitsland ook gewoon, thuis bevallen met een hebamme? Uiteindelijk ligt de beslissingsbevoegdheid toch bij jou.

    Er zijn op facebook (als je daarop zit) ook vaak groepjes van mensen die allerlei tips en contacten hebben, zoals bijvoorbeeld in Nederland de Geboortebeweging'.

    Grappig, ik ben ook half autistisch als ik zwanger ben. Kan het amper opbrengen andere mensen te zien dan mijn eigen gezin. Wens je heel veel sterkte met die laatste weken op je werk! Klinkt niet leuk allemaal maar gelukkig heb je daarna lekker lang vrij met 't kleintje.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, die sites lees ik graag :)

      Wat betreft het thuis bevallen met een hebamme, tot nu toe heb ik gehoord dat het niet kan. Mede omdat er geen in de buurt zou zitten en wij ongeveer 20 a 30 min bij het ziekenhuis vandaan wonen. Maar ik laat het hier zeker niet bij zitten en zoek zelf nog even.

      Ik weet dat ik ook alles wat negatiever zie dan normaal, omdat ik veel aan mijn hoofd heb en niet genoeg tijd neem voor mijzelf. Daardoor kan ik steeds minder hebben, en naast Maarten wil ik liever niemand zien :) Gelukkig is hij vreselijk lief en begripvol!

      Verwijderen
    2. Toen ik zwanger was vond ik het juist heel leuk om vaak mensen te zien. Dat veranderde zodra ik was bevallen. Dan wilde ik eigenlijk niemand zien want ik was veel te moe voor bezoek en ook om gezellig te doen.

      Verwijderen
  5. Voel je vooral niet schuldig,als je je ziek meldt.De belasting op je werk is absurd.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Mijn loyaliteit ligt ook niet zozeer naar mijn werkgever als naar mijn directe collega's. Ik weet dat zij het nog zoveel zwaarder hebben als ik weg zou vallen. Mijn collega werkt al 10 uur per dag zonder pauze, en dat is zwaar werk. Het is belachelijk dat mijn werkgever geen vaart zet achter het zoeken naar vervanging van de 2 die nu voor langere tijd wegvallen. Zoals het er nu naar uit ziet moet het hele werk over twee maanden door twee mensen gedaan worden. Heel oneerlijk!

      Verwijderen
  6. Ik ben het helemaal eens met Izerina. Het is bewonderenswaardig hoe je je opstelt richting jouw werkgever, en meer nog jouw collega's, maar het belangrijkste is en blijft jouw eigen gezondheid.
    Wij wensen jou veel sterkte de komende weken, ook in de keuze met betrekking tot de manier waarop je wilt bevallen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je, je hebt ook helemaal gelijk. Er zal zeker wat druk van mijn schouders af zijn als ik de nieuwe in elk geval een weekje heb ingewerkt heb. Dan is niet alles meer van mij afhankelijk :)

      Verwijderen
  7. Jij woont toch niet al te ver van de Nederlandse grens? Is een Nederlands ziekenhuis evt nog een optie als thuisbevallen niet kan?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het is niet heel ver maar al snel een uur rijden denk ik, bovendien weet ik niet hoe dat met de verzekering zit. En ik wil niet in het ziekenhuis bevallen als het niet nodig is, liever wat huiselijker.
      Ik vond hier wel een geburtshaus op een uur rijden afstand, misschien weet mijn verzekeraar nog iets wat dichterbij is. Dat zou fijn zijn!

      Verwijderen
  8. En is er geen verloskundige bureau bij jullie? Als je gezond genoeg bent om thuis te bevallen kun je toch kiezen om een verloskundige aan je bed te krijgen? Succes op je werk en gefeliciteerd voor je man.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Voor zover ik weet bestaat een verloskundige bureau hier helemaal niet. Dat is waarschijnlijk zoiets als een geburtshaus. Mij was in elk geval verteld dat het in deze landelijke omgeving niet mogelijk was. Maar zoals gezegd zal ik het nog even nazoeken.

      Verwijderen
  9. Mijn oudste dochter had de bevalling niet overleefd als we niet toch al in het ziekenhuis waren geweest vanwege een vrij onschuldige indicatie (vergrootte nierbekkens). Met die nierbekkens was achteraf niks aan de hand, maar ze kreeg wel een hartstilstand tijdens de weeën. Als ze niet toch al aan de ECG had gelegen hadden we dat nooit geweten.
    Binnen een minuut stond er een heel team om het bed en nog een minuut later was onze dochter er. Levend en wel. Ik ben die artsen eeuwig dankbaar en kan me eerlijk gezegd wel een beetje kwaad maken wanneer ziekenhuisbevallingen zo negatief worden weggezet.
    Marcel

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Fijn voor je dat er op het juiste moment de juiste hulp was. Het is niet de bedoeling hier negatief te zijn over ziekenhuisbevallingen, ik geef alleen aan waar ik mij persoonlijk niet fijn bij voel. Wat een ander doet of wil moet hij/zij zelf weten.

      Verwijderen
  10. Ik ben zelf ook noodgedwongen bevallen in een ziekenhuis hier in A'dam, wist het van tevoren en vond het heel naar omdat ik altijd thuis had willen bevallen, maar tijdens de bevalling maakte het mij niets meer uit. Ik was aan de ene kant super geconcentreerd, je bent toch bezig met de weeën "opvangen" en zit een beetje in je eigen wereldje. Na afloop was ik blij met een gezond kind en het feit dat de bevalling kon volstaan met een vacuümextractie en geen keizersnede. Personeel was heel professioneel en respectvol en heb er zeker goede herinneringen aan.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ik snap wel waarom je je er tegen verzet. Op de een of andere manier ben je bang dat er dingen buiten jou om besloten worden en er ingrepen worden gedaan die je niet wil. Dan is het ook nog eens lastig dat Duits niet je moedertaal is dus zal je tijdens het bevallen niet alles kunnen volgen wat er gezegd wordt. En thuis is dan toch anders.
    Ik had 2 keer een medische indicatie (waar ik het ook mee eens was ;-) ) en ben dus 2 keer in het ziekenhuis bevallen. Ook wij wonen nu 20-30 min van het ziekenhuis af maar hadden ook gewoon thuis mogen bevallen, maar dat is NL.
    Weten je Duitse collega's hier niet meer over te vertellen? Of ben je lid van een Duitse FB oid hierover? (helpt sowieso met de taal)
    In ieder geval wilde ik je sterkte wensen met die laatste weekjes werken. Ze vallen zwaar ja! En daarna, lekker coconnen en uitrusten!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Jij hebt helemaal gelijk, ik ben inderdaad bang dat er dingen gebeuren die ik niet wil hebben en dat ik er niets tegen kan doen omdat 'het nu eenmaal zo hoort' of omdat ik druk ben met bevallen en er niet tegenin kan gaan. Beetje controlfreak hier ;)
      Als je weet dat iemand met je op een lijn zit is het makkelijker diegene te vertrouwen en dat mis ik hier bij de artsen. Wellicht kan ik een vaste verloskundige krijgen die mij dan in het ziekenhuis begeleid bij de bevalling, dat zou voor mij al veel uitmaken. Ik ga het zeker uitzoeken binnenkort.

      Verwijderen
  12. Mijn drie kinderen zijn allemaal in het zh geboren. Twee op medische indicatie. Degene waarvan ik vrijwillig in het zh beviel zou t ook niet hebben overleefd als ik thuis was geweest. En bij de laatste ging ik zelf letterlijk bijna dood.
    Ik herken je gevoel wel, ondanks mijn goede zh ervaringen

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Wat pittig voor je, nu op het werk, en zeker in combinatie met je zwangerschap.
    Ik hoop dat jullie een oplossing vinden omtrent de bevalling waar jullie je goed bij voelen. Is er geen mogelijkheid tot een Doula die ook aanwezig kan zijn bij een ziekenhuisbevalling?

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Is het anders mogelijk om iemand uit Nederland te vragen die je begeleid, die ook meegaat als je naar het Duitse ziekenhuis gaat/moet? Een verloskundige of een Doula of zoiets? Ik ben zelf twee weken geleden in het ziekenhuis in NL bevallen en heb daar hele goede herinneringen aan. Veel ruimte voor mijn eigen wensen, deden niets dat ik niet wilde, gaven me de tijd en kreeg voldoende privacy. Ik hoop zo dat jij die ervaring ook krijgt, mocht het toch een ziekenhuisbevalling worden.
    Anne

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Al een tijdje niks van je gehoord. Hoe gaat het met je?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik heb weer een update gedaan :) Was inderdaad weer veel te lang geleden!

      Verwijderen