dinsdag 22 mei 2018

Vera is 2 jaar!

Vandaag is het precies 2 jaar geleden dat onze kleine meid ter wereld kwam, de tijd is echt voorbij gevlogen. Ze is al een echt mensje, kan veel zelf en heeft een heel eigen willetje. Ik vond haar een enorm schattige baby maar ik vind het eigenlijk steeds leuker worden nu ze ouder word. Naast het fijn is dat ze wat dingen zelf kan vind ik de interactie ook erg leuk. We leren haar steeds meer kennen.

Doordat ze nu steeds meer kan praten krijgen wij een beter beeld van wat er allemaal in dat hoofdje omgaat. En dat is soms meer dan ik dacht. Zo weet ze vaak nog wat we gisteren deden en wat ze leuk vind, en ze is momenteel enorm bezig met cijfers en tellen, en ze weet precies waar ze in de tuin aardbeien kan vinden. Ook weet ze precies van welke buurvrouw ze lekkers krijgt :D

Ze speelt echt enorm graag buiten, en ze vraagt er ook vaak om. Wij hebben in de tuin het oude schommelgestel opgeknapt en er een tweedehands babyschommel ingehangen, ook hebben we een oude glijbaan van de buren gekregen en opgeknapt. En alsof dat niet genoeg was hebben we ook nog de oude zandbak (een trekker band) gevuld met vers nieuw zand. Dus nu heeft ze een kleine speeltuin in de achtertuin, waar ze de komende tijd nog veel kan spelen. Het kostte ons in totaal € 12,- ( € 10,- voor het zand en € 2,- voor de schommel) en wat inspanning en dat is het zeker waard want ze heeft er nu al veel plezier van. Vooral schommelen vind ze te gek.

Ik geef haar nog steeds borstvoeding, en daar geniet ze ook nog heel erg van. In de ochtend als ze aan het wakker worden is drinkt ze wat, verder ook nog bij het middagslaapje en voor het slapengaan nog een keer. Het is duidelijk een stuk minder dan wat het was, maar ik zie haar voorlopig niet stoppen. En dat hoeft ook  niet, want het is eigenlijk weinig moeite voor mij. Natuurlijk heb ik soms momenten dat ik wat meer ruimte voor mijzelf zou willen, maar op andere momenten kan ik er toch nog erg van genieten. Ik denk niet dat we veel langer dan een jaar nog door zullen gaan, maar we zien wel hoe het loopt.

Qua eten is ze verder echt heel makkelijk, ze eet eigenlijk alles zonder morren. Ze eet gewoon met de pot mee, en dan eet ze de ene keer misschien meer groente en minder aardappel maar er gaat altijd wel wat in. Toe eten we meestal fruit, daar is ze gek op en gaat er altijd wel in. In de tuin plukt ze graag bieslook en munt om te eten, en aardbeien.... De aardbeien moeten beschermd worden want ze plukt (en eet) alles wat ook maar een beetje verkleurd is :D

Praten gaat heel goed, maar wel voornamelijk in het Nederlands. Het is duidelijk dat ze Nederlands en Duits kan verstaan, maar ze spreekt slechts een paar Duitse woordjes. Volgens mij is dat heel normaal, en ik maak mij ook verder geen zorgen hierover. Ik vermoed dat ze toch zeker al een stuk of 200 Nederlandse woorden spreekt, en er komt ook bijna dagelijks een nieuw woord bij. Ze zingt ook veel tijdens het spelen, vooral fonetisch. Wij vinden het echt heel schattig als ze ineens heel hard zing "daar buite loopt e saap". Poesje mauw is ook een favoriet hier, want ze is gek op de kat. Ze word wel dagelijks aan de Duitse taal blootgesteld, soms alleen met een boek of liedje een andere keer een tekenfilmpje. We hebben ook regelmatig contact met Duitse mensen (buren, vrienden, bekenden) waarbij Duits gesproken word en ongeveer 1x per week gaan we naar de Krabbelgruppe waar meerdere kinderen van haar leeftijd bijeenkomen om te spelen. Dus dat loopt allemaal wel los qua taal.

Wat heel fijn is, is dat ze heel erg bezig is met zindelijk worden. Sinds een week of 2 leeft het heel erg bij haar, en gaat ze uit zichzelf op het potje als ze moet plassen en poepen. Ze doet dan netjes haar behoefte en roept daarna hard 'nice!', blijkbaar zeggen wij dat vaak :D
Ook s'nachts gaat dat verrassend goed, ze heeft in die 2 weken slechts twee ongelukjes in bed gehad. Buiten zoekt ze alleen niet naar het potje maar meestal zakt ze iets door dr beentjes en plast ze zo van zich af (jurkje zonder onderbroek), dat zou ik graag nog anders zien maar dat komt vast wel. We doen haar nu enkel nog een luier aan als we de deur uit gaan, dus het scheelt echt heel veel was. En daar zijn we heel erg blij mee natuurlijk!

Wat haar verjaardag betreft, ze heeft nog niet echt door dat ze jarig is. Volgens mij snapt ze het concept 'verjaardag' ook niet helemaal. Maar de visite vond ze heel gezellig, en de slingers en ballonnen zijn het helemaal. Ze heeft voor haar verjaardag van de grootouders samen een kinderkruiwagen gekregen, en daar kan ze nu heerlijk mee spelen. Dus wat dat betreft is het een geslaagde dag geweest.


zaterdag 12 mei 2018

Einde ouderschapsverlof

Toen ik zwanger was van Vera ben ik 6 weken voor de uitgerekende datum in Mutterschutz gegaan, dit duurt tot 8 weken na de geboorte en in deze periode krijg je Mutterschaftsgeld (een uitkering die gelijk is aan je loon). Op mijn werk hebben we het over mijn daaropvolgende verlof periode gehad en mijn leidinggevende zei nog dat er voor mij altijd werk zou zijn, omdat ze zo tevreden waren.

Aansluitend op de periode van het moederschapverlof heb ik betaald ouderschapverlof opgenomen. Deze elternzeit is bij de wet geregeld, je mag tot 3 jaar verlof opnemen en daarnaast kan je elterngeld krijgen van de staat (in dit geval de Landkreis geloof ik). Hierbij kan je 12 maanden lang een uitkering van 60-65% van je nettoloon uitbetaald krijgen. Ik koos ervoor om bijna twee jaar elternzeit te nemen en de uitkering van elterngeld te laten uitsmeren over die periode, en kreeg dus een uitkering van 30-33% van mijn nettoloon over die periode. (dit is de simpele, verkorte uitleg ;)

In de tussentijd heb ik contact met mijn werk gehouden, ik zou eind maart weer aan het werk gaan en dan deeltijd. Dit hebben we concreet besproken vanaf half 2017, dus ik dacht dat alles wel goed zat. Maar helaas, mijn werkgever (eigenlijk opdrachtgever omdat ik een vast contract had bij een uitzendbureau) werd steeds vager en twee weken voordat ik zou beginnen vertelden ze mij dat ze mij niet terug wilden. Of in elk geval niet op de functie die ik had, want daar hadden ze geen plek.

Ik vermoed dat ze van hogerop geen toestemming kregen om mij een deeltijdfunctie te geven, ze zoeken wel iemand voor mijn oude baan maar perse in voltijd. Mijn contactpersoon bij het uitzendbureau gaf ook aan dat ze blijkbaar erg ouderwets daarin zijn, als ik direct bij hun in dienst zou zijn dan zouden ze mij een deeltijdfunctie niet mogen weigeren maar ja... ik zit bij een uitzendbureau.

Thuis zitten we ook niet stil.. de voortuin

Ze gaven aan dat ze zo tevreden waren geweest, en dat ze nog wel wilden kijken of ze elders binnen het bedrijf een functie voor mij hadden. Maar ik zag het eigenlijk al niet meer zitten, ik vond het nogal respectloos om het zo kort dag af te zeggen terwijl we al minimaal 6 maanden contact hadden hierover. Het uitzendbureau gaf aan dat ze hun best zouden doen om wat te zoeken, maar dat als ze niets hadden dat ze mij gingen ontslaan zodra mijn ontslagbescherming weg zou vallen. Dan zou de maand opzegtermijn ingaan en dan zou ik per 1 mei werkloos zijn. Ik zat zo uiteindelijk dus nog de laatste week van maart en de hele maand april betaald thuis.

Voor mij was dit een klap, maar besloot het als een teken te zien. Ik was eigenlijk nooit gelukkig geweest daar, en deed het omdat ik nu eenmaal geld binnen moest halen. Ik wilde iets anders, iets in lijn met mijn dromen en idealen, iets waarbij ik het gevoel had deel van de oplossing te zijn en niet bij te dragen aan alle problemen in de wereld. Dat was wel heel ambitieus...

Ik overwoog of ik zelf wat op zou zetten, een groentewinkel aan huis.. een verpakkingsvrije winkel.. allemaal heel tof maar ook een enorme investering met bijbehorende risico's. En ik heb niet het gevoel dat ik daar klaar voor ben, dus ik krabbelde wat terug. Uiteindelijk heb ik ons adres opgezocht op googlemaps, en ben langzaam uit gaan zoomen. Wat zit er hier in de buurt? Wat is in lijn met mijn idealen? Wat zou leuk zijn en bij mij passen?

Ik vond een boerderij met kleine winkel eraan op ongeveer 10 kilometer hier vandaan (een redelijk korte afstand hier op het platteland) en ik ben er gewoon langsgegaan en heb gevraagd of ze misschien nog een mini-jobber zoeken. (een mini-job is een bijbaan waarin je niet verzekeringsplichtig bent, zolang je niet meer dan € 450,- per maand verdient is bruto ongeveer gelijk aan netto, je zorgverzekering loopt dan via je partner of een andere baan waarbij je wel premie betaald)

Ik had geluk! Ze zochten nog iemand, in eerste instantie vooral in de normale tuin en dan in de loop van het seizoen ook in de groentetuin. Ze hebben een prachtige bauernhof met uitgebreide tuinen, wat boerenvelden met mais en pompoenen en een stuk moestuin en een paar polytunnels waarin ze groente verbouwen om in hun winkeltje te verkopen. In het winkeltje verkopen ze naast eigen groente ook jonge plantjes, honing van de lokale imker, en zelfgemaakte dingen zoals jam, siroop e.d.


De mensen zijn ontzettend aardig en ik kan het heel goed met ze vinden, het zijn mensen met een enorme liefde voor planten en mensen. De winkel aan huis is als een hobby ontstaan en loopt steeds beter. Het werk kan ik zo indelen als ik zelf wil qua tijden en dagen waardoor we het heel goed met Maarten zijn werk kunnen combineren. En als klap op de vuurpijl is het zo dichtbij dat ik lekker op de elektrische scooter erheen kan rijden, dus dat spaart 100km met de auto per week ten opzichte van mijn oude werkplek.

Natuurlijk zijn er nadelen: Ik verdien nu (veel) minder dan bij een kantoorbaan en het is geen echte baan (wat gevolgen heeft voor uitkeringen en pensioen). Maar ik ben gelukkig! Het is leuk werk, het voelt nuttiger, ik kom tot rust met buitenwerken, ik kan gratis leuke en bijzondere stekjes en zaden krijgen en de reistijd is korter. En had ik al gezegd dat ik het heel erg leuk vind? :)

Dus nu werk ik maandags en vrijdags en Maarten dinsdag, woensdag en donderdag. Zo is er altijd iemand thuis voor Vera en hoeft zij voorlopig niet naar een opvang. Ook hebben we zo de tijd en het werk wat 'eerlijker' verdeeld én we hebben meer tijd als gezin. Voor ons is het ideaal zo, en daar gaat het tenslotte om :)