zondag 28 april 2019

Paardenbloemhoning zelf maken

Onze tuin staat vol met paardenbloemen, vorig jaar maakte ik al paardenbloemenjam. Dat was lekker, en ik vond het leuk om te doen. Van een bekende hoorde ik dat je ook paardenbloemenhoning kan maken, en dat wilde ik graag proberen.

Het is eigenlijk heel simpel, op een mooie zonnige en droge dag verzamel je paardenbloemen. Zoek de mooiste uit, die mooi open zijn en nog niet aan het verwelken. De paardenbloemen legde ik op een dienblad en liet het even staan zodat de insecten die erin zaten konden vluchten. Het recept vraagt om 3 handen vol, of 250 gram bloemen (hier zou je 150 gram bloemblaadjes aan over houden).


Sommige mensen wassen de bloemen, maar aangezien je juist ook het stuifmeel wil hebben besloot ik dat niet te doen. Het word toch verhit en later gezeefd, dus je krijgt er niets van.

Neem een pan en doe de bloemblaadjes in de pan, ik knip gewoon de kop van de bloem van de steel af. Zo heb je wel een klein beetje groen maar dat is verwaarloosbaar. Het groen is wat bitter, daarom neem je alleen het gele van de bloemen.


In de pan doe je nu 1 liter water en je brengt het aan de kook, als het kookt haal je de pan van het vuur en laat je het een nachtje of 24 uur trekken.


De volgende dag giet je de paardenbloementhee door een zeef en doe je het in een ruime pan. Hieraan voeg je het sap en de rasp van een halve citroen en 1 kilo suiker. Dit breng je weer aan de kook en laat je daarna zachtjes pruttelen.


Het is de bedoeling dat je het inkookt, tot de gewenste consistentie bereikt is. Mijn ervaring is dat er dan nog ongeveer 1 liter over is. Dit duurt best lang, ik heb de tijd niet bijgehouden maar ik denk een paar uur. Je moet regelmatig roeren zodat het niet aanbrand.

Om te consistentie te controleren kan je dezelfde truc gebruiken die je met jam doet. Zet een schoteltje in de koelkast en als je denkt dat de honing klaar is kan je een paar druppels op het bordje laten vallen, deze koelen dan snel af en zo kan je voelen of het al goed is.


Als het klaar is kan je het in schone jampotjes gieten, ik heb de potjes niet op zijn kop gezet en ze zijn toch netjes vacuüm getrokken. Op een donkere en koele plaats zou het zo zeker een jaar houdbaar zijn (dat mag ook wel met al die suiker die er in zit 😉).


Het resultaat is een mooie vloeibare honing, die natuurlijk eigenlijk helemaal geen honing is. Het is een soort suikerstroop. Maar op brood is het heerlijk. Het is ook echt heel anders dan de paardenbloemenjam die ik maakte, dat is meer gelei-achtig (zoals jam is) en de smaak van de jam is veel frisser (ik gebruikte ook 2:1 geleisuiker). Dit is echt zoet en stroperig als honing. Dit recept was genoeg voor 4 potjes honing.

Ik wil het ook nog een keer proberen met een paar andere bloemen erbij, misschien wat bloemen van de vlier of sering toevoegen. Ik denk dat het nog lekkerder gaat zijn, wat meer richting de smaak van bloemenhoning. Dus nu nog even wachten tot de vlier gaat bloeien, ben heel benieuwd naar dat resultaat!

vrijdag 5 april 2019

Voorjaar en tuinbezigheden!

Sinds het duidelijk weer voorjaar aan het worden is, zijn wij ook weer steeds meer in de tuin bezig. Hoewel mijn slechte humeur/ lichte depressie niet veroorzaakt werd door de donkere dagen, is het licht toch wel een factor waardoor ik mij beter voel.

Een van de belangrijkste tuin dingen voor dit jaar was het bijvullen van de moestuinbakken, als ik dat niet zou doen dan zouden we eigenlijk niet fatsoenlijk kunnen tuinieren. En ergens in de winter dacht ik dat het er nooit van zou komen. Maar het is al klaar!
Hier zie je hoe leeg deze bak was

Wij hebben in totaal 4 verhoogde moestuinbakken, de bakken zijn behoorlijk groot 4m lang bij 1,25m breed. De bakken zijn 80 cm hoog. In elke bak gaat dus ongeveer 4 kuub aarde. Dat is veel. Toen wij ze maakten en voor het eerst vulden hebben we onderin veel takken, bladeren en ander organisch materiaal gedaan, mede daardoor zijn ze inmiddels behoorlijk ingezakt. In de bakken moest ongeveer 25-40 cm bijgevuld worden, afhankelijk van welke bak.

De eerste is klaar!

Wij twijfelden nog over waarmee we ze zouden bijvullen, maar hebben ervoor gekozen om ze met 100% compost te vullen. Het is makkelijk, goedkoop en duurzaam én daarnaast hebben we dat eerder ook gedaan en je kan er prima planten in groeien en er komt weinig onkruid in op.

Onze kleine helper :)
Dus wij hebben weer 8m3 compost laten komen en zijn aan het werk gegaan. Vooral Maarten heeft zich flink ingespannen, want sinds wij Vera hebben blijkt het een stuk lastiger om lekker samen te klussen. Iemand moet tenslotte altijd op die kleine ontdekker letten, en dan kan je toch een stuk minder werk verzetten. Uiteindelijk viel het mij echt reuze mee, in 4 dagen heel hard werken waren wij klaar. En in die tijd hebben we niet alleen onze 4 bestaande bakken opgevuld, maar hebben we ook twee nieuwe kleinere bakken in elkaar gezet en gevuld.

Deze aspergeplant is dus 1 jaar oud

De twee nieuwe bakken zijn om plaats te maken in de bestaande bakken. Een bak is voor de aardbeienplanten en de andere is voor mijn aspergeplanten. De aspergeplanten heb ik vorig jaar gezaaid en stonden in een van de bakken te groeien. Nu een jaar later hebben ze een verrassend groot wortelstelsel ontwikkeld en moesten ze hoognodig een permanente plek in de tuin krijgen waar ze de komende 10 jaar kunnen staan. Voor ons gemak kozen we voor een verhoogde bak.

Zo zagen ze er vorige zomer uit

De aardbeien stonden afgelopen jaar op verschillende plekken in de tuin, maar we hadden er nooit genoeg. Meestal werden ze buiten al opgegeten, en voor jam had ik nooit wat over. Dus dit jaar wilden wij het wat groter aanpakken. Ik had al veel jonge plantjes van loten opgepot vorig jaar, dus we zochten nog een goede plek. Uiteindelijk besloten wij ook hier voor een verhoogde bak te gaan.

Klaar!

Om tijd te besparen hebben we er voor gekozen om kant en klare verhoogde bakken te kopen, deze bakken zijn wat kleiner dan onze andere(3,20 lang, 80cm breed en 45cm hoog). Maar wij zijn er erg tevreden mee. Nu hopen wij natuurlijk op een goede oogst!