Het gaat heel goed hier, maar ik kan maar moeilijk de rust vinden om een stukje te schrijven. Vandaag is Vera precies 9 maanden oud en dat leek mij een mooie gelegenheid om toch even tijd te maken. We zijn nog steeds allebei thuis, en hebben het heel gezellig met ons gezinnetje. Lekker samen wakker worden, samen aan tafel eten en samen spelen, het voelt heel luxe! Ook al zijn er ook veel klusje in en rond het huis, het is toch heel anders dan werken voor een baas. Maarten heeft nu nog een maand de tijd thuis, dus we nemen het er nog van!
Vera is inmiddels een ster in kruipen en gaat het hele huis door. Nu wil ze natuurlijk méér, dus probeert ze overal te gaan staan en ook dat begint te komen. Vaak houd ze zich nog met een handje vast maar soms staat ze zelfs al even los, natuurlijk gaat deze fase ook gepaard met een incidentele val maar 9 van de 10 keer gaat het gelukkig prima.
Ze is enorm bijdehand en kan heerlijk brabbelen, wat wij weer heel schattig vinden. Echte woordjes zijn er nog niet (bewust) gezegd maar ze doet je soms wel na in klank. Wat helemaal leuk is is dat ze ook zwaait en dan een geluidje nadoet om hallo te zeggen, daar smelten we helemaal van. Ze is helemaal gefascineerd door dieren, onze kat en de hond van mijn ouders. Als ze in de buurt zijn dan blijft ze er naar kijken en maakt ze ook geluidjes waardoor je duidelijk kan merken dat ze wil spelen. De kat begrijpt de hint maar al te goed, zodra Vera haar 'hallo poes' geluid maakt (WAAAAAAHAA) weet ze niet hoe snel ze weg moet komen :D De hond daarentegen vind het heel gezellig en wil wel aandacht.
Het borstvoeden gaat nog steeds goed en is nog steeds haar hoofdvoeding, maar ze begint daar naast nu ook steeds meer te eten. Vooral fruit is favoriet, banaan, mandarijn, sinaasappel, peer en appel kan ze heel lief en stil wegwerken. Een schortje bleek hier echt wel nodig, want ze knoeit behoorlijk. Veel stukjes die ze per ongeluk of expres (vooral als ze het zat is) laat vallen, brood kruimels komen ook overal en de restjes uitgezogen mandarijn die nog aan haar handen zaten toen ze enthousiast begon te wapperen vind je nog net niet aan de muur. Ik heb tweedehands twee handige schortjes met mouwen gekocht, zodat we haar kleding schoon houden ( ze houd niet zo van omkleden). De keuken is snel genoeg weer gepoetst, en stiekem is het best grappig.
En ik realiseerde mij vandaag dat we dus ook al 9 maanden met de wasbare luiers bezig zijn, in het begin was ik bang dat ik de hoge startkosten er niet uit zou halen maar ik denk dat we er nu wel zijn. Ik heb even teruggerekend en wij hebben in totaal € 235,- uitgegeven aan luiers, wasbare billenpoetsdoekjes, inleggers, inlegvliezen en wolbroekjes, omgerekend is dat ongeveer € 26,- per maand. De wolbroekjes kan ik later nog verkopen voor een redelijk bedragje, ik verwacht daar nog zo'n € 50,- van terug te krijgen. Bovendien hoef ik de komende maanden niets te kopen, dat scheelt. Ik denk dat het ongeveer even duur is als wegwerpluiers zo. Een voordeel aan de grote kont in de wollen broekjes is dat je zo lekker zacht neerkomt als je op je kont valt ;)
Het word wel vermoeiender. In het begin was vooral het slaapgebrek vermoeiend maar nu kan ze overal heen en wil ze overal aanzitten, dit vereist een wat actievere vorm van ouderschap. Nu ik dit typ zit ze onder mijn bureau op mijn voetensteuntje te klimmen en probeert ze aan de snoeren te zitten of zich omhoog te houden terwijl ze zich aan mijn benen vasthoud. Hierbij word natuurlijk lekker gebrabbeld, nana baba boemboem! Maar het is daardoor ook een stuk gezelliger, het is heerlijk om haar grote lach te zien als je je ziet! Dus de conclusie na 9 maanden moeder zijn blijft voor mij hetzelfde; het is leuk, super gezellig en we genieten met volle teugen!