Hoe het met ons gaat

Het is heel lang geleden dat ik hier geschreven heb, dus het is hoog tijd voor een update.

Er is veel gebeurt in de laatste jaren, en in alle drukte was ik mijzelf een beetje kwijtgeraakt. Ons huis hier met alle klussen is een groot project. En ook al is het leuk, soms is het ook stressvol. En sinds ik moeder geworden ben had ik minder tijd voor mijzelf en minder slaap, dat alles bleek een slechte combinatie.

Ik heb sinds eind 2020 tegen een soort burn-out aangehikt. Alles voelde te veel en kreeg alleen het minimale gedaan. In de laatste jaren was ik ook veel aangekomen en daardoor totaal niet fit. Maar op de een of andere manier lukte het mij niet om mijn gedrag (en gevoel) te veranderen, meestal lukte het maar kort en daardoor had ik het gevoel steeds minder de persoon te zijn die ik was.

De tuin staat er wild bij dit jaar :)

Sinds december 2021 is het mij eindelijk gelukt om de knop om te zetten. Ik heb besloten van mijzelf een prioriteit te maken, en sindsdien ben ik ruim 21 kilo afgevallen en eindelijk weer op een gezond gewicht. Ook heb ik meer energie en voel ik mij gezonder en fitter. Ik ben hier zo blij mee!

Ik ben er nog niet helemaal, want ik merk dat ik nog niet volledig belastbaar ben. Ik probeer niet te veel afspraken te maken per week, ik merk dat ik dat niet trek. Vooral sociale afspraken vreten energie. En in de tuin ligt ook nog veel werk op mij te wachten, maar dat moet maar wachten. Wat niet gaat dat gaat niet.

Maar het dagelijks leven rond het huis en op het werk gaat goed! En ik ben zo blij en dankbaar dat ik weer op een positieve plek in het leven sta. Nu ga ik er hard aan werken om daar ook te blijven!

 

Met Vera gaat het ook heel goed. Zij is inmiddels een 6 jarige kleuter die over een maand of 2 op de basisschool gaat beginnen. Wat spannend, zo'n nieuwe fase! Vooral voor ons als ouders denk ik, wij hebben nog geen idee hoe dat allemaal gaat hier. Vera laat het allemaal over zich heen komen, die maakt zicht niet druk erover. Ze is een enorm vrolijk meisje, wat graag en veel buiten is en bevriend is met alle dieren 💗.

Maarten heeft sinds een jaar nu een nieuwe baan, dichter bij huis (maar 10 minuten reistijd!) -  meer loon en meer vakantiedagen. Hij mag ook nog de auto van de zaak gebruiken voor woon-werk verkeer, en daardoor heb ik onze auto altijd thuis. Dat voelt als een luxe, nu hoef ik niet meer alles te plannen om de dagen dat de auto hier is. En zeker nu de benzine zo duur is, scheelt het ons ook veel geld. 

Hij voelt zich duidelijk zoveel beter op zijn nieuwe werk. Zijn leidinggevende doet nooit moeilijk en de sfeer is er gewoon veel beter. Zijn nieuwe baan was echt een van de beste dingen die op ons pad gekomen is in de laatste tijd. Het voelt als een cadeautje!

Winter!

Hier hebben we de laatste tijd enorm genoten van het winterweer. Maarten's schaatskoorts stak weer de kop op en we hebben gewoon een plek in de buurt gevonden om te schaatsen. In eerdere jaren is hij wel eens naar Nederland gereden om te schaatsen, maar dat is al snel 45 min rijden. Nu vonden we een soort vijver/meertje op ongeveer 5 min rijden van ons huis (lang leve google maps), en het was uitgestorven. Het schaatsen leeft hier veel minder onder de Duitsers.

Vera vond de sneeuw en het ijs natuurlijk geweldig! Die liep de eerste dag met de sneeuw buiten rond te rennen en riep steeds "Ich liebe Schnee!!" terwijl ze over de grond rolde en ging "graven" als een hond. Gelukkig hebben we goede winterkleding voor haar, want ze doet niet haar best om droog te blijven.

 

Ik heb geleerd dat ik niet kan schaatsen op nooren, ik heb ze een jaar of 2 terug meegenomen van mijn moeder (de aankoopdatum op de doos is 1 januari 1973) omdat ik geen schaatsen had. Nu heb ik het geprobeerd, maar mijn enkels wakkelen te veel. Heel jammer, ze zijn zo mooi. En ik had geen andere schaatsen dus wellicht koop ik toch schaatsen die hoger (over de enkel) gaan, zoals hockey of kunstschaatsen. Ik denk er nog over na, omdat schaatsen natuurlijk zeer zelden gebeurt. 

Wat ook super was, was dat we nu alle sporen van dieren in onze tuin konden zien. We zijn meermaals overdag en ook in het donker op onderzoek uitgegaan. Het was heel leuk en ook leerzaam, niet alleen voor Vera. Zo vonden we sporen van een ree (of meerdere), en ook een plek waar ze de sneeuw aan de kant gewoeld hadden. Waarschijnlijk om eikels te vinden. En veel hazen sporen, en zelfs konijnenkeutels op de sneeuw 😄. 

Wij hebben afgelopen voorjaar een kleine houtwal gemaakt rondom ons 'bosje' en nu zagen we dat er veel muizensporen  (of iets vergelijkbaars) omheen en doorheen liepen. Dus leuk om te zien hoe veel dieren daar gebruik van maken. 

 

En we konden zo ook zien waar onze kat allemaal rondloopt. Overal natuurlijk. Het is een Hofkatze, ze komt dus nooit in het huis maar wel in de schuren en stallen. Ik heb wel even getwijfeld over de kou, maar ze lijkt er goed mee om te kunnen gaan. Ze heeft warme plekjes om te liggen en we hebben haar extra voer gegeven. Zoals ik het begrijp is het ook niet verstandig om een buitenkat naar binnen te halen omdat ze anders hun wintervacht kwijtraken. Ze is ook niet graag binnen, alleen kort en als het haar uitkomt.

 

En nu is alle sneeuw weer weg, en het is bijna warm buiten. Wat een verschil met vorige week. Maar het is goed zo, het scheelt ook flink wat kou in huis. En het voorjaar zit er weer aan te komen, dat is ook genieten!

Hypotheekupdate en Coronapraat

Het is al weer een tijdje geleden dat we een hypotheek update gedaan hebben, dus ik zal beginnen met een korte samenvatting:

Huis gekocht: juli 2013
Aankoopbedrag huis: € 103.000,-
Hypotheekbedrag: € 92.000.-
Extra familielening: € 5.000,- (afgelost in 2015)
Looptijd hypotheek: 15½ jaar, annuïtair -186 aflossingen van € 600,- per maand

Er begint echt flink schot in te zitten qua afbetalen. Zoals gewoonlijk hebben wij dit jaar direct op 1 januari het maximale boetevrije bedrag van € 4.500,- overgemaakt. Daarmee staat het overgebleven bedrag nu op € 23.975,-

Het voelt bijzonder om het resterende hypotheekbedrag nu onder de € 25.000,-  te hebben. Toch gaat het nog wel even duren voordat de hypotheek afbetaald is, dat komt voornamelijk omdat we maar heel minimaal boetevrij mogen afbetalen. Op het huidige tempo ziet het er naar uit dat we in de zomer van 2022 hypotheekvrij gaan zijn.  Dus nog 2 jaar en 2 maanden om precies te zijn, we kunnen haast niet wachten!

Een bijkomend voordeel van ons lage hypotheekbedrag én ons spaargeld is, dat we ons nu geen zorgen hoeven te maken over onze financiële situatie. Ook al is de huidige economische situatie onzeker, onze financiële situatie is dat niet. Zelfs als we allebei vanaf morgen ineens geen cent inkomen meer zouden krijgen, zouden we de komende anderhalf jaar kunnen leven van ons spaargeld (als we zuinig aan doen). Voorlopig is dat niet aan de orde, Maarten heeft een technisch beroep waar eigenlijk altijd wel werk in te vinden is. En vooralsnog gaat het werk bij hem door als voorheen.

Wij hebben geluk dat wij niet zo getroffen worden door deze crisis, want er zijn genoeg mensen die nu enorm in de problemen komen. Ik kan mij niet voorstellen hoeveel onzekerheid ondernemers nu hebben, als ze hun bedrijf wekenlang moeten sluiten terwijl de kosten gewoon door lopen. En ook de mensen die momenteel slechts deeltijd mogen werken, of (dreigen) hun baan kwijt (te) raken.

Natuurlijk is de financiële kant slechts 'bijzaak', maar wij weten uit persoonlijke ervaring hoeveel stress dat met zich mee kan brengen. De onzekerheid over je inkomen, of je je rekeningen wel kan betalen, of je je huis uit moet. Dat is op persoonlijk niveau ook een enorme crisis. En ik leef enorm mee met die mensen.

Tot nu toe heeft de coronacrisis voor ons weinig gevolgen, behalve dan dat Vera nu hele dagen thuis is (omdat de kindergarten dicht is) en we de opa's en oma's niet zien (behalve via skype). Wij waren sowieso al huismussen, dus daar veranderd niets. Wij hebben hier de ruimte en werken gewoon wat in de tuin, maken over de heg een praatje met de buren en ik rijd 1 keer per week kort naar de supermarkt voor de boodschappen. Maar het zijn wel aparte tijden, ben benieuwd hoe het verder gaat.

Onze inkomsten en een kleine hypotheek update

Vandaag keek ik weer even in mijn hypotheek-aflos-document en we hebben weer een leuke mijlpaal gehaald. Wij hebben inmiddels net iets meer dan € 60.000,- afgelost! We begonnen in juli 2013 met € 92.000,- aan hypotheek en inmiddels is daarvan nog maar € 31.175,-over. We hebben onze hypotheek nu voor 66% afbetaald, en (omdat we een aanbetaling van eigen geld hebben gedaan) zijn nu voor 70% eigenaar.

Ons stekje afgelopen zomer

Eigenlijk hebben we in totaal al € 65.000,- afbetaald, omdat we in 2013 begonnen met een kleine familielening van € 5.000,-. Die hebben we als eerste afbetaald.

Het is maar goed dat we elk jaar zo veel mogelijk hebben afgelost. Ten eerste omdat we maar €4.500,- per jaar extra boetevrij mogen aflossen, en anders duurt het veel langer. Ten tweede omdat ons inkomen inmiddels weer een stuk lager is, op dit moment is het voor ons heel erg moeilijk om die € 4.500,- per jaar bij elkaar te sparen.

Ons netto gezamenlijk inkomen heeft door de jaren heen flink geschommeld. Ik heb het voor de grap even nagekeken:

• 2014 - € 22.100
• 2015 - € 35.400
• 2016 - € 26.600,-
• 2017 - € 20.500,-
• 2018 - € 20.200,-
• 2019 - € 17.000,-

Halverwege 2013 zijn wij hier komen wonen, dus dat tel ik even niet mee. Maarten werkte toen eerst nog in Nederland terwijl ik hier op zoek was naar werk.

Begin 2014 waren we allebei werkloos, en in de loop van dat jaar vond ik eerst een slecht betaald (rot)baantje en later een goede baan, Maarten vond toen ook goed werk.

En in 2015 werkten wij allebei volledig en verdienden wij ook goed.

In 2016 zie je het weer zakken omdat ik toen zwanger werd en beviel van vera, dus mijn inkomen werd lager omdat ik overging van gewoon loon naar ouderschapsverlof met bijbehorende uitkering. Ook is Maarten vanaf begin 2016 overgegaan naar 32,5 uur per week i.p.v. 40 uur per week.

In 2017 zat ik het hele jaar in ouderschapsverlof. Maarten werkte 4 dagen per week.

In 2018 stopte mijn ouderschapsverlof en werd ik ontslagen. Ik kreeg nog een maand mijn "normale" oude loon omdat ze mij niet direct na het ouderschapsverlof mochten ontslaan. Ik vond gelijk een minijob, wat wel heel leuk is maar weinig verdient. Net voordat ik ontslagen werd had Maarten zijn contract veranderd waardoor hij nu nog maar 3 dagen per week werkt. (nee, mijn ontslag zagen we niet aankomen ;))

2019 Dit is wat we nu ongeveer standaard verdienen. Ik heb een seizoen gebonden mini baan (met mini salaris) en Maarten werkt maar 3 dagen per week. We redden het op zich goed, maar het sparen van de € 4.500,- om extra af te lossen is een uitdaging.

Ze word zo snel groot :)

Maar, het is een bewuste keuze van ons. We zouden meer kunnen werken, maar we willen nu veel thuis zijn voor Vera. We vinden het fijn tijd te hebben voor elkaar, en zoals nu om te klussen in huis zodat we dat niet hoeven uit te besteden. We hebben genoeg.

Het kan zijn dat we in de toekomst weer wat meer gaan werken, dat sluiten we niet uit. We krijgen het in elk geval ruimer als we in de zomer van 2022 onze hypotheek afgelost hebben. Dat scheelt ons dan € 600,- per maand!

Ruim 5 dagen zonder internet!

De afgelopen 5 dagen zaten wij hier zonder internet. Vrijdag was de eerste dag we hebben toen gebeld met onze internetaanbieder, maar die konden er op dat moment niets aan doen. Door het pinksterweekend gebeurde er daardoor zaterdag, zondag en maandag niets. Dinsdag werden we gelijk gebeld en na het doormeten van de lijn kwamen ze er achter dat er wel een signaal was, maar dat was een verkeerd signaal. Dus vandaag is er iemand langsgekomen om dat te corrigeren.

Blijkbaar had het te maken met de werkzaamheden hier in de straat, daarbij is wat fout gegaan en hoewel ze het gerepareerd hadden is het niet bij elk huis goed gegaan. Er waren meerdere huizen hier in de buurt die geen internet meer hadden.

Onze aarbeienbed

Het was wel even balen, vooral omdat ik wat dingen op de planning had staan waarbij ik ook echt internet nodig had. Maar wat niet is, dat is niet. Dus we hebben extra veel in de tuin gedaan. Eindelijk hebben we nu onze tweede aardbeienkooi klaar. Die is ook echt nodig, want kleine peutervingertjes vinden anders steeds hun weg naar aardbeien groen en rood. En hoewel ik haar echt wel graag fruit zie eten, vind ik het toch zonde als ze alle groene aardbeien er af plukt. En dat doet ze misschien niet als we er naast staan, maar ik heb ook geen zin om er de hele tijd naast te staan.

Er zit genoeg aan

Wilde aardbeien in de voortuin

En afgelopen maandag heb ik gewoon kunnen werken, wat ik fijn vond. Ik heb ook een leuke dag gehad, waarbij ik nog wat late tomatenplanten in een folietunnel heb kunnen planten. Dat kon niet eerder omdat de jonge pompoenplanten in die tunnel stonden, die waren nu allemaal uitgeplant. Ik vond het leuk om de tunnel verder netjes te maken en alle planten een nieuw plekje te geven.

Aan het eind van de dag was ik echt vreselijk zwart van al het stuifzand en zweet, en toen ik thuis onder de douche wilde stappen bleek dat onze thermostatische mengkraan kapot was. Geen warm water, ik heb het nog geprobeerd maar het was te koud. Dus wassen gaat momenteel tijdelijk met een washandje.Dat werkt ook prima natuurlijk.

We moeten maar even kijken hoe dat gerepareerd moet worden, want het is een ingebouwde kraan. En we willen er ook niet te veel geld aan uitgeven omdat we volgend jaar de andere badkamer in orde gaan maken. Maar wellicht is het iets simpels, we zullen zien.

Voor nu ben ik in elk geval heel blij dat het internet het weer doet, en kan ik mijn lijstje met klussen gaan afwerken.

Belastingaangifte 2018

Ik was dit jaar laat met het doen van belastingaangifte, ik was zo druk met het voorbereiden van de tuin dat we er in het voorjaar niet aan toe kwamen. Bovendien moet je hier wachten tot je de jaaroverzichten van je bank krijgt, en dat was sowieso pas half april.

De aangifte gaat op zich vrij makkelijk online, het systeem is vrij duidelijk opgezet. Ik maak meestal gebruik van een youtube kanaal (iLaw) wat alles heel goed uitlegt zodat ik het makkelijk zelf kan.

Wat ik heel bijzonder vind is dat ik hier is dat de belastingaangifte persoonlijker is. Ik vul het wel online in en dat word digitaal verstuurd, maar het word verwerkt bij een kantoor in de buurt. Daar werken vaste mensen, dat betekend dat eigenlijk altijd dezelfde persoon mijn aangifte verwerkt. Nu kreeg ik post van het finanzamt met de aanslag over 2018, daar staan soms nog wat vragen op. Deze keer wilde ze nog wat formulieren nageleverd hebben, en dan kan ik gewoon bellen en vragen wat er bedoelt word. Dat vind ik echt een verbetering ten opzichte van hoe het in Nederland gaat, daar heb ik altijd het idee dat ze niet allemaal even vakkundig zijn bij de belastingtelefoon. En het helpt niet dat je steeds met iemand anders te maken hebt, dat zal voor hun ook niet makkelijk zijn.

In Duitsland heb je qua loonbelasting net als in Nederland verschillende schijven en een Grundfreibetrag. Het Grundfreibetrag is volgens mij een beetje vergelijkbaar met de heffingskorting in Nederland, daardoor betaal je over de eerste € 9000,- geen inkomensbelasting. En het grundfreibetrag kan je ook delen met je partner, dus als er maar 1 verdiener is in het huishouden kan diegene het grundfreibetrag van de partner erbij krijgen. Zo is de eerste € 18000,- in het huishouden onbelast.

In Duitsland kan je dan bij de uitbetaling van je loon kiezen in welke steuerklasse je valt, er zijn 6 steuerklassen en afhankelijk van welke je kiest word er meer of minder van je loon ingehouden door het jaar. Als je de juiste steuerklasse kiest voorkomt het dat je teveel terugkrijgt of moet bijbetalen. Niet elke steuerklasse is te kiezen door iedereen, hier een klein overzichtje:

Nu was het zo dat wij vanaf ons trouwen allebei in steuerklasse 4 zaten, dat gaat automatisch en wij verdienden ook allebei evenveel. Maar sinds ik nu veel minder verdien hadden we nog niet onze steuerklasse gewisselt, daardoor is er in 2018 te veel ingehouden. En dus we krijgen dit jaar veel terug, € 1.566,- om precies te zijn. En dat kunnen we goed gebruiken natuurlijk, met alle aankomende klusplannen.

Omdat we zoveel terugkrijgen heb ik besloten om onze steuerklasse maar te wijzigen naar de combinatie 3/5. Zo krijgen we maandelijks ruim € 100,- meer loon uitbetaald. Uiteindelijk maakt het niet uit, want je wordt toch wel afgerekend op wat je moet betalen. Maar aangezien je geen rente krijgt van het finanzamt hier, is het voor ons slimmer om het maandelijks iets meer te krijgen dan jaarlijks een groot bedrag.

En zo stroomt hier ineens het geld binnen. Eerst de grote schenking van € 19.000,- daarna kregen we zo'n € 350,- terug van de gasrekening, toen nog ieder € 500,- voor onze verjaardag en nu kregen we dus weer € 1.566,- terug van het Finanzamt. Onze spaarrekening is in elk geval weer goed gespekt :)

Een voedseldroger

Al heel lang denk ik erover om een voedseldroger te kopen of te maken. Ik had er zelf geen ervaring mee maar ik weet dat mijn oma er eentje gebruikte om appeltjes te drogen. Daarnaast was ik wel op de hoogte van een aantal van de mogelijkheden die je daarmee hebt. Ik heb er lang geen een gekocht omdat ik altijd van plan was om een zonnedroger te maken, iets wat mij nog steeds zeer aanspreekt. Maar ik ben nu toch overstag gegaan, mede doordat ik een mooi bedrag voor mijn verjaardag gekregen heb.

Ik wilde graag een grote droger, gemaakt van rvs. En na wat rond kijken heb ik er een gekozen die niet al te duur maar ook niet heel goedkoop was, ik betaalde er € 125,- voor.

Ik heb hem gelijk getest met het drogen van (wilde) kruiden, brandnetel, hondsdraf, munt, citroenmelisse, duizendblad, paardenbloem blad en wortel, madeliefjes en nog wat andere dingen. Wat mij gelijk opviel is dat het heel erg lang duurde, daardoor heb ik de temperatuur binnen opgemeten en ik kwam er achter dat die niet overeen kwam met de ingestelde temperatuur. Blijkbaar wijkt die zo'n 10 graden af, dus ik zette het apparaat op 50 ℃ om een binnentemperatuur van 40℃ te krijgen.  Verder heb ik het idee dat het apparaat ook ongelijk droogt, vaak zijn dingen aan de voor en achterkant van het rek nog helemaal niet droog terwijl alles in het midden al droog is. En ook bovenin de droger is het sneller droog dan onderin. Ik twijfel nog of ik hier mee kan leven, of dat ik hem wil retourneren. Ik overweeg een duurdere te kopen, maar ik weer niet of dit normaal is voor een voedseldroger.

Om een goed oordeel te vellen heb ik nog meer dingen erin gedaan. Op mijn werk staan verschillende prachtige grote hondsroos stuiken, waarvan ik wat bloemblaadjes mee mocht nemen om te drogen. Mijn werkgeefster is een erom leuk mens, die ook heel erg bezig is met dit soort dingen. Zij leende mij gelijk twee boeken, eentje over het drogen van voedsel en eentje over het gebruik van (wilde) kruiden. Had ik al eens gezegd hoe blij ik ben met mijn werk?!

Ook maakte ik courgettechips en appelchips. De appelchips was zo lekker, die was al bijna op voordat ik bedacht er een foto van te maken. De courgettechips was een test omdat we zomers natuurlijk altijd veel extra courgette hebben, ik vond het lekker. Helaas was het heel snel op :)

Al met al werkt de droger ok, hij droogt goed. Zolang je weet dat je hem 10 graden hoger moet zetten dan wat je eigenlijk wil, en bereid bent om tussendoor de te drogen materialen wat te verplaatsen. Ik had eigenlijk gehoopt dat ik na een bepaalde tijd alles in een keer eruit kon halen. Maar ik weet niet of dat een redelijke vraag is. Heeft iemand anders hier ervaring met een voedseldroger?

Wandelen en Genieten

Wij genieten hier weer zo van het warmere weer, dat zonnetje en die groene blaadjes doen mij goed. Hoewel ik elk jaargetijde zijn charme vind hebben, was ik wel weer toe aan wat warmte. Misschien gaat dat volgende winter beter met de nieuwe cv ;)

Ik ga vaak een stukje wandelen met Vera, wij wonen hier aan de grens van het dorp maar als je 10 minuten de andere kant op loopt ben je weg van alle huizen. Heerlijk zoveel rust en ruimte om je heen. We zitten hier landelijk, dus niet direct in het bos maar meer tussen de weilanden.  Met van die rustieke weggetjes omgeven door bomen en stuiken.

Een ding wat opvalt ten opzichte van onze oude woonplaats in Nederland is dat hier weinig/minder water te vinden is. Maar op een kwartier van ons huis is een heel klein stroompje waar we graag gaan kijken. Vera vind het super om er kleine steentjes in te gooien en te kijken hoe het water reageert.

Momenteel zijn alle paarden ook weer buiten, en deze boer heeft 3 veulens (en hun 3 moeders) in de wei staan. Toevallig zie je op deze foto geen enkel veulen :) Vera is gek op paarden, we moeten bij elk paard stilstaan en aaien. Ze is een echte dierenliefhebster. Van spinnen en kikkers tot paarden en berner sennenhonden, alles is even mooi en lief en moet geknuffeld worden. Wat vooral de spinnen niet zo leuk vinden.
 

Onderweg staan momenteel ook weer veel bloemen, en ook die zijn niet veilig voor Vera. Dus we plukten een klein bosje voor op tafel, dan kunnen we er nog even van nagenieten.

Wij zijn inmiddels al een beetje gewend geraakt aan alle ruimte die we hier hebben, maar ik besef maar al te goed hoe fijn we het hier hebben. En hoe gaaf het is voor Vera om met zo veel ruimte en natuur om je heen op te groeien. En wat dat betreft zitten we precies goed, want als je 10 minuten de andere kant op loopt zit je in een woonwijk met een speeltuin. En met 10 minuten fietsen ben je bij de basisschool. En nog beter, in onze straat wonen ook nog twee leeftijdgenootjes. Dus het had niet beter kunnen zijn als we het gepland hadden :)

Vera is 3 jaar

De tijd vliegt, vera is al weer 3 jaar. Het is een heel sociaal, vriendelijk en knuffelig meisje, maar ook vreselijk eigenwijs. Echt HEEL erg eigenwijs. Maar ja, dat heeft ze niet van een vreemde. Bovendien zijn wij ook niet van mening dat wij DE BAAS zijn, samenleven betekend ook samen doen. En ze krijgt ook steeds meer verantwoordelijkheid en taken passend bij haar leeftijd, over het algemeen kunnen we het goed vinden samen.

Ze begint ook al een echte babbelkont te worden en het is leuk om te merken dat je er steeds beter gesprekken mee kan voeren. Ze spreekt evenveel Nederlands als Duits, maar het is nog heel erg gemengd. Ze is gek op zingen, en het is leuk om te horen hoe ze haar eigen liedjes maakt.

 

Buiten kan ze echt uren zoet zijn, spelen met zand, stenen of takjes, op de glijbaan, schommel of in de ringen hangen, achter vlinders aan rennen, bloemen plukken, 'eten' maken, klimmen in bomen (lage bomen) of op stenen. Soms roept ze weer even dat je moet kijken, en dan gaat ze weer verder. Helaas eet ze nog steeds groene aardbeien, dus daar hebben we dit jaar maar een goed hek om gemaakt anders krijgen we nooit rode aardbeien.

Vera is gek op fruit, eigenlijk alle soorten. Qua eten is ze eigenlijk ook erg makkelijk, misschien omdat wij er ook niet moeilijk over doen. Misschien hebben we gewoon geluk. Naast het fruit eet ze nog steeds graag; mais, kidneybonen, rijst, bulgur, sperziebonen, kikkererwten, zoete aardappel, champignon, cashewnoten, rozijnen. Dingen die ze minder graag eet zijn dingen met een wat heftigere smaak zoals rauwe ui, (rauwe) paprika en rauwe bleekselderij.  Ze heeft haar eten ook graag apart van elkaar, en niet door elkaar geroerd. Maar zolang ze wat eet vinden wij het prima.

Borstvoeding geef ik ook nog steeds, maar eigenlijk alleen nog maar in bed. Dus om in slaap te komen en in de nacht af en toe. Ik ben er zelf eigenlijk wel klaar mee inmiddels, omdat ik beter wil slapen. Ik heb afgelopen week ook een 'begin' gemaakt om te stoppen, heb 4 nachten niet gevoed maar daarna was ik zooo moe dat ik toch weer toegegeven heb. Zonder borstvoeding sliep ze slechter, en ik was al zo moe. Dus ik moet maar even kijken hoe ik dat op wil lossen.


Ze is in elk geval goed zindelijk tegenwoordig, hoewel ze momenteel nog 'speelt' met het ophouden. Blijkbaar is het een soort sport om te kijken hoe lang je je plas op kan houden. S'nachts hebben we al heel lang geen ongelukjes meer, en ze gaat ook gewoon mee naar de winkel zonder luier (vaak nemen we het potje dan mee voor de zekerheid). Ik zit er nu zelfs over te denken om de luiers weer te verkopen, ik denk dat we ze nu echt niet meer nodig hebben.

Als alles goed gaat kan ze vanaf augustus 1 ochtend in de week naar de kindergarten. Vanaf 3 jaar is dat gratis tegenwoordig, maar je kan niet midden in het jaar instromen. Ik denk dat ze dat ook heel leuk gaat vinden, maar ik wil haar nog niet elke dag daarheen brengen. De basisschool begint hier vanaf 6 jaar, en het jaar daarvoor is de kindergarten goed om in het school ritme te komen. Voor nu is het voor ons belangrijk zodat ze de taal beter leert en wat vaker met andere kinderen kan spelen.

Haar verjaardag hebben we dit jaar ook uitgebreid gevierd, afgelopen weekend met alle opa's en oma's erbij. Ze had het nu ook echt door dat ze jarig was, hoewel ze nog niet snapt wat het betekend. Ze kan aan iedereen vertellen dat ze nu 3 jaar is, en was helemaal blij met alle versiering, taart en kado's. En we hadden ook nog heerlijk weer! Het was een prachtige dag!

Een financiële meevaller met een dubbel gevoel

Omdat we momenteel allebei deeltijd werken, hebben we het financieel niet ruim. We hebben genoeg, en gelukkig hebben we in het verleden veel gespaard maar momenteel kunnen we niet zo veel sparen. En ik moet zeggen dat ik het soms best moeilijk vind om te beslissen hoe we dat spaargeld uitgeven, vooral omdat je het maar 1 keer uit kunt geven. Wat als dit toch niet de juiste beslissing was?

Maar we hebben besloten dat het waarschijnlijk het beste is om nu eerst de cv aan te passen, de verwachtte kosten zijn gespaard in het potje ' huisonderhoud'. Maar ook niet veel meer, dat betekend dat als we dat gedaan hebben, het best een tijdje gaat duren voordat we weer genoeg geld hebben om bijvoorbeeld de badkamer te vernieuwen.

Maar nu kunnen we het allebei doen, want wij krijgen een schenking van mijn ouders. Het is het gevolg van een trieste situatie, mijn oma is zwaar dement (lewy body dementie) en zit inmiddels al ruim anderhalf jaar in een tehuis. Hierdoor is haar huis verkocht en daarvan krijgt mijn moeder een schenking.

Ik vind het echt heel triest dat mijn oma's huis verkocht is, en met de grond gelijk gemaakt gaat worden door een projectontwikkelaar. Onze woonsituatie is deels geïnspireerd door mijn oma en haar huis en grondstuk. Als kind liep ik daar in de moestuin, voerde de kippen en zag ik oma de hele zomer appeltjes schillen. De ruimte, het leven met de seizoenen en de natuur .... daar kwam ik voor het eerst bij oma mee in aanraking. Maar oma's huis was veel waard, (of eigenlijk de grond want het huis is oud en onlogisch) andere familieleden uitkopen was daardoor onmogelijk (anders had ik dat zeker overwogen).

Gelukkig heeft oma tot haar 89e thuis kunnen wonen, en ik geloof niet dat ze nu nog door heeft dat het huis verkocht is. Volgens mij heeft ze helemaal niets meer door. Het is echt heel verdrietig, en ik mis haar eigenlijk heel erg. Ik gun haar dat ze rust vind en deze wereld los kan laten, zoiets als dit gun je niemand.

Mijn moeder heeft altijd gezegd dat als ze de gelegenheid zou hebben, zij haar kinderen gelijk wat door zou schenken. Vooral omdat je een erfenis meestal pas krijgt als je zelf al ouder bent en alles al op orde hebt. Dus nu hebben mijn broer en ik beide een flink bedrag gekregen. Het komt neer op ongeveer € 20.000,- En dat komt ons echt heel goed van pas!

Het voelt toch heel dubbel, maar we zijn enorm blij met de schenking. En ik denk dat oma het goed zou vinden zo, als wij proberen onze plek net zo mooi en fijn te maken als haar plekje was. En dat we daardoor aan haar blijven denken.

Wintertijd

In de wintertijd is er hier altijd iets minder te doen dan in de zomer en dat is maar goed ook. Persoonlijk heb ik het gevoel dat ik ergens aan het begin van de winter ingestort ben, en dat ik er nog steeds niet bovenop ben. Misschien heb ik afgelopen zomer te veel gedaan, ik weet het niet. Ik ben gewoon een stuk minder productief en heb geen zin om veel moeite te doen. Grotere klussen doen met een peuter om je heen is gewoon ook niet altijd even handig, en dat schuif ik dan steeds voor mij uit. Gelukkig word ze steeds ouder en ik hoop ook dat ze steeds meer kan 'helpen' met klussen.

Een week of 2 geleden heeft Maarten een boom op ons terrein geveld die de buurman graag weg wilde hebben (stond op de erfgrens en was behoorlijk scheef). het was een behoorlijk grote eik en die heeft hij daarna met behulp van de buurman in stukken gezaagd. Ik was eigenlijk best een beetje nerveus maar Maarten heeft het echt heel goed gedaan. Binnenkort gaan ze met een splijtmachine het hout splijten. Het hout delen wij, maar dan nog is het veel hout wat wij in de toekomst goed kunnen gebruiken.

We hebben inmiddels ook een definitief besluit gemaakt dat we aankomende zomer onze cv willen gaan aanpassen. Dan krijgen we een houtgestookt fornuis in de keuken met een wisselaar die dan het water voor de cv voorverwarmd. Ook verplaatsten we de cv van de kelder naar een andere kamer, en moeten we waarschijnlijk een nieuw cv toestel krijgen. Wij zijn van plan om daarvoor naar een tweedehands toestel te kijken om kosten te sparen. Onze cv is sowieso al 18 jaar oud, dus als we hem vervangen voor eentje die minder dan 10 jaar oud is is het al winst. Zeker omdat het houtfornuis al mee voor warmt. Binnenkort komt de Heizungsbauer een keer langs om de plannen te bespreken. De volgende winter zouden we het aangenamer moeten hebben hier.

Zoiets hebben we in gedachten

Door een nieuwe truc (en de zachte winter tot nu toe) hebben we de afgelopen tijd veel minder gas verbruikt dan eerdere jaren. We zetten nu de cv regelmatig helemaal uit, in elk geval de hele nacht en als het zacht is of als het huis warm gestookt is door de houtkachel. Het verschil is duidelijk te zien in november en december van 2018, daarin verbruikte wij slechts 184m3 gas terwijl dat het jaar ervoor 594m3 was in die twee maanden! Dat verschil alleen is al ongeveer € 200,- dus niet mis!

Deze week is ook de laatste week dat Maarten 4 dagen werkt. Dat deed hij om te compenseren dat ik deze periode niet werk, het geld is mooi meegenomen maar ik ben zooo blij dat hij weer minder gaat werken. Ik vind het toch heel zwaar om 4 hele dagen alleen met Vera te zijn, ik heb het gevoel dat ik dan helemaal niet meer aan mijzelf toe kom. Ook qua slapen kan(/wil) ik Maarten dan niet storen omdat hij moet werken. Raar eigenlijk, hoe 1 dag gevoelsmatig zo'n verschil kan maken.

Over niet al te lang zal mijn werk ook weer beginnen, er zal heel veel gezaaid moeten worden en het plan is dat dat vanaf half februari weer wat begint. Wellicht dat we voor die tijd nog even in onze tuin aan de slag kunnen, maar dat is ook van het weer afhankelijk natuurlijk. Ik heb er gewoon nog geen puf voor gehad de laatste tijd. Misschien moet ik maar een lijstje maken, dan kan ik steeds een klein klusje klaren.

Deels is het ook een beetje een valkuil hier, er ligt zo veel werk in en om het huis dat het je soms wat moedeloos kan maken. Dan herinner ik mij weer aan de mantra "het is een meerjarenplan" en daar mediteer ik dan wat op ;)
Meestal gaat het dan wel weer, en anders kruip ik in een hoekje met een kop thee :D

Herfst update

Ik had mij voorgenomen om hier maandelijks even wat te schrijven over hoe het gaat, maar zelfs dat blijkt moeilijk ;) Het gaat goed hier, heel goed. We leven ons leven, zijn gelukkig en ook druk met van alles. Je zou denken dat we tijd zat hebben omdat we allebei part-time werken, maar de dagen zijn nog steeds te kort. Misschien moeten wij onze ambities wat bijstellen :)

Een magisch uitzicht op onze voortuin

De zomer is inmiddels echt op zijn einde, en dat betekend dat de tijd van inmaken wel zo'n beetje voorbij is. Ik heb wel nog wat appels staan waar ik hoognodig wat mee moet doen, maar verder zijn we daar klaar mee. Afgelopen weekend heb ik weer wat tijd genomen in de moestuin en die staat er nu weer redelijk netjes bij. Momenteel genieten we vooral van de veldsla en spinazie maar er staat ook nog wortel, prei, radijs, knolselderij, bleekselderij, boerenkool, koolrabi, koolraap, zelfs nog een courgetteplant (op zijn laatste benen) en een wilde tomaat (1 plant van 4m2!). De pompoenen en aardappelen zijn allemaal binnen, die hoeven we alleen maar te eten nu. We hebben dit jaar ook weer veel kweeperen, maar daar doen we zelf niets mee. We verkopen ze, inmiddels hebben we al 40 kilo verkocht voor € 66,- dus daar zijn we blij mee. Er ligt nog wat, hopelijk verkopen we dat ook nog.

Onze jonge perzikenboom gaf dit jaar voor het eerst 4kg perziken!

De kweeperen zijn prachtig, en ruiken heerlijk!

De aardappeloogst van vroege- en middelvroege aardappels

We hebben vorige maand de buurtbarbecue bijgewoond, het was heel leuk en ik heb daardoor een buurvrouw van een eindje verderop beter leren kennen. Het klikt heel erg tussen ons en daar ga ik nu ook wel eens langs. Zij hebben ook een oudere resthof die ze verbouwen, en hun tuin is prachtig... ik waande mij in het bos op de veluwe. Ze hebben ook wat meer grond dan wij 10.000m2 en een deel is behoorlijk mooi verwilderd. Ze hebben geen moestuin meer (ze zijn wat ouder dan wij) maar nog wel veel fruitbomen. En ze zijn net als wij redelijk milieubewust en hebben lak aan status. Ik vind het heel fijn om wat meer gelijkgezinden in het echt te kennen :)

Door mijn bezoek aan hun ben ik nu vrijwel zeker dat ik dit huis toch niet wil slopen (Maarten liet het aan mij afhangen). Ik twijfel al een hele tijd, en ik kom hier overal 'perfecte' huizen tegen, misschien dat mij dat toch ook wat beïnvloed onbewust. Nu zag ik bij de buren dat het ook anders kan, dat het allemaal niet zo netjes hoeft. En ik herinnerde mij weer, dat het voor mij niet zo belangrijk is hoe het er uit ziet.

Daarnaast is het zo dat we steeds dichterbij ons hypotheekvrij-punt komen, nu nog minder dan 4 jaar. Ik heb helemaal geen zin om daarna (of al eerder) weer een nieuwe financiële verplichting aan te gaan. Ik kijk heel erg uit naar het hypotheekvrij zijn. We kunnen dit oude huis gewoon hier en daar een beetje lappen en het dan nog jaren uithouden. Hoewel ik droom van een ecologisch en autarkisch tiny house, denk ik dat het slopen van dit huis gewoon nooit eco is. En ik geef graag wat comfort op als ik daarvoor meer vrijheid heb. Hoe dan ook, mijn beslissing is inmiddels voor 97% gemaakt.. ik broed er nog even verder op :)

Vera is inmiddels steeds meer aan het praten, afwisselend in het Nederlands en het Duits. Ik vind het heel leuk om steeds meer mee te krijgen wat er in dat koppie omgaat. Ze helpt graag met alles en zit overal met haar neus bovenop, het liefste is ze de hele dag buiten en dan schept ze zand of verzameld ze steentjes. Ze is wel een behoorlijk handenbindertje, je moet haar constant in de gaten houden. Voor je het weet is je behang ingekleurd, neemt ze handen vol zand mee naar binnen, knuffelt ze met dode muizen/vogels, loopt ze naar de buurvrouw/speeltuin/het paard aan het eind van de straat, staat ze zichzelf te douchen met de tuinslang, trekt ze de keukenkastjes leeg, smeert ze alles onder de banaan..... Maar dat hoort bij de leeftijd denk ik. Wij genieten van haar onuitputtelijke ontdekkingsdrang, haar uitbundige vrolijkheid en haar schattige uitspraken.

Qua werk gaat alles zijn gangetje, ik geniet nog steeds heel erg van mijn werk op de 'boerderij' hier in de buurt. Ik heb de afgelopen tijd veel tijd in de tuin doorgebracht daar en had ook wat leuke bonussen. Zo heb ik een heleboel jonge aardbeienplantjes mee kunnen nemen, ze hadden zoveel uitlopers dat ze er op stonden dat ik ook mee nam. Het zijn allemaal bijzondere soorten "mieze schindler" "bruno's traum" "toscana" "alpen weiss" "alpen rot" en nog een paar. De aankomende zomer gaan we echt genieten van zoveel verschillende soorten, en we hebben nu ook veel planten dus ik hoop op een goede oogst. Verder heb ik veel bloemenzaden geoogst op mijn werk,  en ik kon veel groente en fruit voor niks meenemen. Had ik al gezegd dat ik heel blij ben met mijn werk? :)

De nieuwe aardbeienplantjes

Juni

Juni is al weer voorbij en daarmee ook de eerste helft van het jaar. We hebben het prima naar onze zin. Ik ben nu al weer ruim twee maanden bezig op mijn nieuwe werk en het bevalt echt heel erg goed. Dit baantje is mij op het lijf geschreven en ik voel mij heel gelukkig, ik heb het echt getroffen. In de eerste maand ben ik vooral bezig geweest in de siertuin, die moest op orde zijn voor de open dag dit jaar. Maar nu de siertuin er netjes bij staat kan ik ook steeds meer aan de slag in de groente 'tuin'. Ik help oogsten, zaaien, planten en verzorgen en ze zijn (gelukkig) heel tevreden met mijn werk, ze vinden het fijn dat ik veel kennis heb en dat ik overal inzetbaar ben. Het scheelt hun een hoop werk. Ik vind het zelf echt super leuk om te doen, mijzelf bezig houden met de productie van lokaal voedsel. Ik leer veel van hoe zij het doen en soms kan ik hun weer wat leren. Vandaag heb ik lekker tomaten geoogst, komkommers, augurken (die zij allemaal inmaakt en verkoopt), sperziebonen (drie kleuren), wortelen, koolrabi en daarna heb ik nog wat sla geplant. De groente wassen en dan in de Hofladen leggen. Ik doe het werk fluitend :)

De kassen op mijn werk

Momenteel werk ik nog weinig, 2 keer 4 uur, maar in de komende tijd word dat langzaam meer nu de oogsttijd er aan komt. In de wintermaanden november, december en januari is er dan een winterstop en vanaf februari beginnen we dan weer.

Gekregen boontjes, ik wilde dit ras eens proeven :)

Een bijkomend voordeel is dat ik veel groente mee kan nemen van mijn werk, vandaag nam ik een vers geplukte komkommer, 4 courgettes, een pondje sperziebonen en een bosje bonte wortelen mee. Dat scheelt weer boodschappen doen, en dus ook weer wat geld.

Gekregen plantjes

Zelf heb ik dit jaar helaas geen courgettes in de tuin, alles jonge plantjes waren opgegeten door de slakken. En mijn komkommerplant staat buiten en is wat laat, maar ik hoop daar over enige tijd toch ook nog wat vruchten van te kunnen plukken.

Deze maand hebben we thuis ook lekker in de tuin gewerkt. Ik heb wat jonge plantjes van mijn werk gekregen (boerenkool, sla, koolrabi en koolraap) en die moesten nog een plekje krijgen. Omdat ik ze graag onder een net kweek (vanwege vraatzuchtige rupsen) heb ik bedacht dat er maar een extra bed komen moest. Naast onze moestuinbakken lag een hoop onkruid/graszoden al ruim een jaar afgedekt onder plastic (zodat het doodgaat/verrot) en dit was een goed moment om te kijken hoe dat gelukt was. Ik haalde het plastic er af en heb de toplaag eraf geschept (klinkt heel simpel zo, was twee dagen werk :D). Vervolgens heb ik hier een bed van gemaakt en de planten er in gezet. Nu is het een kwestie van bijhouden, maar het staat er goed bij! Ook tijdens deze hittegolf, gelukkig hebben we veel regenwater opgevangen. We hebben nog een dikke 2500 liter aan regenwater staan, dus we komen de droge periode hopelijk wel door.

Heel veel scheppen

Bijna klaar

Zo, een veilig bedje voor de groente

In de 'gewone' moestuinbedden heb ik nog wat winterwortelen gezaaid. Ook heb ik hier mijn (experimentele) jonge aspergeplantjes ingezet, deze heb ik dit voorjaar van zaad opgekweekt en ik ben heel benieuwd  hoe dit gaat uitpakken. Als ze alles overleven dan zouden ze volgend jaar naar een permanent bed mogen en dan kunnen ze vanaf het jaar daarna oogst gaan geven, een lange termijn plan dus.

Een jonge aspergeplant

Ik had heel veel jonge prei plantjes, zo veel dat ik er ook nog 60 aan mijn werk heb gegeven. Zelf had ik er 40 gepoot, maar helaas is er niet veel van over gebleven. Ik denk dat de grond te droog was, waardoor de gaten (prei zet je in een gat) te snel ingestort zijn en de prei 'gestikt' is. Helaas, volgend jaar zal ik de grond eerst goed nat maken voordat ik de gaten maak om de prei te poten.

Dit jaar kweek ik voor het eerst succesvol lente ui, waar ik heel blij mee ben. Dat ging ook zo makkelijk, die houden we er in. De knoflook had helaas vreselijk last van roest, die heb ik vroegtijdig geruimd zodat hij de andere ui-achtigen niet aan zou steken. De bolletjes waren wel redelijk gevormd dus ik heb ze te drogen gehangen, maar zien of dat nog wat is.

Verse sperziebonen

Momenteel oogsten we veel sperziebonen, lente ui, en nog een paar peultjes van de tweede oogst. En er zit ook nog veel aan te komen; uien, aardappelen, mini-mais, selderij, snijbonen, tomaten, komkommer, aubergines, sla en dan later deze zomer hopelijk pompoenen. En dan tegen de winter de boerenkool, koolrabi, wortelen en koolraap. We worden er steeds handiger in.

De kas, dit jaar minder vol

Ik kan ze wel rood kijken ;)

Aan onze erfgrens op de westkant hebben we afgelopen weekend een strookje met wat wilde rozen en bramen geplant. Ik heb die combinatie afgekeken op mijn werk en vond het prachtig. Hopelijk worden onze struiken ook zo mooi. Eerst de combinatie van de mooie bloemen, vervolgens de bramen en rozenbottels en daarnaast kunnen de vogels en andere dieren er zo mooi in schuilen :)

Aalbessen en kruisbessen onder het net

Dit jaar de eerste grotere walnotenoogst

En perzikken!

In juni heb ik ook weer het oude huishoudschema opgeduikeld, en dat werkt toch fijn. Ik ben niet graag bezig met schoonmaken dus een vast ritme werkt toch het beste. Elke dag een beetje zeg maar... Ik ben nu precies alle 4 de weken van het schema door en dus is het nu lekker op orde, ik verwacht de aankomende maand er dus nog minder werk aan te hebben :) Het scheelt ook dat we geen luiers meer hoeven te wassen, dat zijn toch een paar wassen minder per week!

En ook nog wat jam gemaakt

Verder hebben we nog gezellig bezoek gehad van verschillende opa's en oma's, heeft Vera er een 'vriendinnetje' bij ( het oudere buurmeisje die liever een klein zusje zou hebben zoals Vera), hebben de zonnepanelen weer een recordmaand gehad qua zonuren, heb ik nog een paar keer met mijn vriendin afgesproken en ben ik eindelijk weer een keer binnen mijn boodschappenbudget gebleven :)

Al met al was het een heerlijke maand, en we hebben weer veel om naar uit te kijken komende maand!