Gisteren werden we gebeld door onze internet aanbieder, ze hadden een goed aanbod. We konden de komende 12 maanden gebruik maken van hun service en daarbij de € 5,- korting die wij nu hebben behouden. Blijkbaar loopt ons contract binnenkort af, dus ik vroeg verder. De aanbieding bleek om een contract van 24 maanden te gaan, waarvan maar 12 maanden korting dus ik was niet bijzonder onder de indruk.
Ik vroeg of ze mij de aanbieding toe konden sturen zodat ik het rustig kon bekijken, maar dat ging niet. Toen gaf ik aan dat ik de details genoteerd had en dat ik wel terug zou bellen, maar ook dat was moeilijk want dan zou ik weer iemand anders aan de telefoon krijgen. Ik besloot dan maar op te hangen, en net voor dat moment hoorde ik haar twijfelen aan de andere kant van de lijn 'en wat als u de korting over de hele contractperiode krijgt?'. Blijkbaar levert 3 minuten moeilijk doen aan de telefoon je tegenwoordig € 60,- op.
Apart is het, en eigenlijk helemaal niet klantvriendelijk, dat het dus prima af kan voor € 25,- per maand maar alleen als je er om vraagt of moeilijk doet. Zo werkt het helaas met meer dingen.. spaarrekeningen die bij bestaande klanten stilletjes de rente verlagen tenzij je mekkert, of je verzekering/provider of energiebedrijf bellen met een verzoek voor een lager tarief want je dan krijgt. Meestal krijg je het niet vanzelf, en het loont echt om er een beetje moeite in te steken.
Wat betreft het aanbod, ik het het geaccepteerd. Ik heb de vorige keer al geleerd dat het (helaas) niet goedkoper kan hier, omdat wij net in het buitengebied zitten. En overstappen blijkt vooral duur omdat je moet betalen om je telefoonnummer mee te nemen, om de nieuwe modem te ontvangen en dan krijg je ook nog aansluitkosten op je bord, dus daar schiet je niet zo veel mee op. Uiteindelijk komt het prima uit zo, maar ik heb nu wel genoteerd wanneer mijn contract afloopt omdat stilzwijgend verlengen met een jaar hier in Duitsland nog mag en ook redelijk normaal is. Tegen die tijd zal ik wel weer eens vergelijken, hopelijk hebben we dan meer keus hier!
vrijdag 24 maart 2017
woensdag 22 maart 2017
Baby Update; 10 Maanden
Gisteren was Vera al weer 10 maanden oud, het gaat hard! En ze is ook al echt een dreumes aan het worden, ze moet alles ontdekken en brabbelt wat af. Het liefst gaat ze op onderzoek uit, als we een deur open laten staan kruipt ze er snel naar toe en indien nodig trekt ze hem nog even extra open om erdoor te kunnen. Het is wat dat betreft echt oppassen geblazen!
Kruipen gaat er al lang goed af, en momenteel wil ze eigenlijk overal gaan staan. Als ze maar half de kans krijgt staat ze al weer ergens tegenaan (kast, muur, stoel, tafel, staande lamp), een voordeel is dat ze tegenwoordig ook de beheersing heeft om weer netjes te gaan zitten of verder te kruipen. Vallen gebeurt zelden nog, eigenlijk alleen als ze moe is.
Het brabbelen gaat steeds meer op praten lijken, en je hoort ook steeds meer haar eigen stemmetje. Het is een kleine energiebom, als wij 's avonds rustig zitten dan staat zij bij een van ons tegen het been aan en brabbelt ze aan een stuk door. Heel schattig en wij moeten ook meestal lachen. Ze heeft ook de neiging om overal bovenuit te willen komen qua herrie, zodra de stofzuiger of waterkoker aan staat gaat ze meedoen met herrie maken.
Afgelopen weekend waren mijn ouders hier en mijn moeder heeft mij geholpen met Vera's haar, ik was daarin nogal onzeker en heb wel 2 keer haar pony geknipt maar het daarbij gelaten. Mijn moeder heeft jarenlang ons haar geknipt en draait haar hand daar niet voor om, dus nu heeft Vera een lekker kort koppie. Wel zo handig dat het niet steeds in haar ogen zit, en zo kan het ook allemaal een beetje gelijk groeien.
Sinds een paar weken krijgt ze nu ook de volgende tandjes, nummer 5 en 6 in de bovenkaak. Het is echt te merken omdat ze weer wat bijteriger is, wat al twee keer geresulteerd heeft in een schreeuwende mama en een bloedende tepel. Ze doet het niet expres, maar vervelend is het wel. Bijten doet ze eigenlijk alleen maar op het moment dat de tandjes doorkomen, en verder niet. Dus hopelijk is het snel klaar met deze tandjes en dan hebben we weer even rust.
De voedingsmomenten worden sowieso steeds minder, momenteel drinkt ze overdag ongeveer 3 a 4 keer en dan 's nachts nog een aantal keer (geen idee hoe vaak, omdat we beide slapen). Tijdens onze eetmomenten zit ze aan tafel in de kinderstoel en krijgt zij ook wat, afhankelijk van wat wij eten is dat iets van brood, fruit of groente (of gewoon een lepel chilli sin carne). Het eten vind ze leuk, ze speelt en ontdekt graag en het is duidelijk dat ze sommige dingen echt lekker vind. Toch eet ze er nog niet heel veel van, en het gros eindigt op de grond of in haar slabbetje (en op slechte dagen in haar haar en onder mijn slippers).
Volgende week gaat ze weer op controle bij de kinderarts, ben benieuwd hoe zwaar en groot ze is. Ik gok al een kilo of 11 en een dikke 76 cm, maar we zullen zien. We genieten echt van deze fase omdat we steeds meer interactie met haar hebben, ze probeert ook duidelijk te communiceren en reageert veel meer op ons dan voorheen. Spelletjes doen en samen dingen ondernemen is daarom heel belonend, want die grote lach is onbetaalbaar!
Kruipen gaat er al lang goed af, en momenteel wil ze eigenlijk overal gaan staan. Als ze maar half de kans krijgt staat ze al weer ergens tegenaan (kast, muur, stoel, tafel, staande lamp), een voordeel is dat ze tegenwoordig ook de beheersing heeft om weer netjes te gaan zitten of verder te kruipen. Vallen gebeurt zelden nog, eigenlijk alleen als ze moe is.
Het brabbelen gaat steeds meer op praten lijken, en je hoort ook steeds meer haar eigen stemmetje. Het is een kleine energiebom, als wij 's avonds rustig zitten dan staat zij bij een van ons tegen het been aan en brabbelt ze aan een stuk door. Heel schattig en wij moeten ook meestal lachen. Ze heeft ook de neiging om overal bovenuit te willen komen qua herrie, zodra de stofzuiger of waterkoker aan staat gaat ze meedoen met herrie maken.
Afgelopen weekend waren mijn ouders hier en mijn moeder heeft mij geholpen met Vera's haar, ik was daarin nogal onzeker en heb wel 2 keer haar pony geknipt maar het daarbij gelaten. Mijn moeder heeft jarenlang ons haar geknipt en draait haar hand daar niet voor om, dus nu heeft Vera een lekker kort koppie. Wel zo handig dat het niet steeds in haar ogen zit, en zo kan het ook allemaal een beetje gelijk groeien.
Sinds een paar weken krijgt ze nu ook de volgende tandjes, nummer 5 en 6 in de bovenkaak. Het is echt te merken omdat ze weer wat bijteriger is, wat al twee keer geresulteerd heeft in een schreeuwende mama en een bloedende tepel. Ze doet het niet expres, maar vervelend is het wel. Bijten doet ze eigenlijk alleen maar op het moment dat de tandjes doorkomen, en verder niet. Dus hopelijk is het snel klaar met deze tandjes en dan hebben we weer even rust.
De voedingsmomenten worden sowieso steeds minder, momenteel drinkt ze overdag ongeveer 3 a 4 keer en dan 's nachts nog een aantal keer (geen idee hoe vaak, omdat we beide slapen). Tijdens onze eetmomenten zit ze aan tafel in de kinderstoel en krijgt zij ook wat, afhankelijk van wat wij eten is dat iets van brood, fruit of groente (of gewoon een lepel chilli sin carne). Het eten vind ze leuk, ze speelt en ontdekt graag en het is duidelijk dat ze sommige dingen echt lekker vind. Toch eet ze er nog niet heel veel van, en het gros eindigt op de grond of in haar slabbetje (en op slechte dagen in haar haar en onder mijn slippers).
Volgende week gaat ze weer op controle bij de kinderarts, ben benieuwd hoe zwaar en groot ze is. Ik gok al een kilo of 11 en een dikke 76 cm, maar we zullen zien. We genieten echt van deze fase omdat we steeds meer interactie met haar hebben, ze probeert ook duidelijk te communiceren en reageert veel meer op ons dan voorheen. Spelletjes doen en samen dingen ondernemen is daarom heel belonend, want die grote lach is onbetaalbaar!
zondag 19 maart 2017
De moestuinbakken zijn klaar!
We hebben hard gewerkt hier (voor al Maarten) maar het is eindelijk zo ver! De moestuinbakken zijn klaar! Ik wilde graag verhoogde bedden en mijn wens is vervuld, dit is waarschijnlijk wel de duurste manier van moestuinieren maar hopelijk ook de meest makkelijke. Een fotoverslag:
De bakken zijn nu mooi op tijd klaar om aan de slag te gaan met groente verbouwen. Wij wilden dit al langer echt goed opzetten en ik ben er heel blij mee! De bakken zijn echt heel groot, 4 meter lang en 1,3 meter breed. Omdat ze 80 cm hoog zijn kan je er echt heerlijk aan werken! Ik hoop deze zomer een flinke oogst te kunnen behalen in de bakken, en in de komende jaren Vera te kunnen leren waar het eten vandaan komt. Ik ben benieuwd hoe het er over een maand of 2 of 3 uitziet, vast nog mooier ;) Ik hou jullie op de hoogte!
 |
| We begonnen met het hout, wat geleverd werd |
 |
| Toen hebben we bomen langs de erfgrens verwijderd voor meer licht |
 |
| Dat moest natuurlijk allemaal opgeruimd worden.. |
 |
| Nu konden we beginnen met het voorbereiden |
 |
| De grond werd van hardnekkig onkruid ontdaan |
 |
| terwijl de bakken in de garage in elkaar gezet werden.. |
 |
| De bakken op hun plek, karton eronder tegen onkruid |
 |
| Houtsnippers van neergehaalde bomen |
 |
| De bakken moesten natuurlijk ook gevuld worden, 4m3 per stuk! |
 |
| Zo gezellig dat iedereen weer buiten is! |
 |
| En zo is het klaar, de bakken vol en afgewerkt |
 |
| Houtsnippers in de paden |
De bakken zijn nu mooi op tijd klaar om aan de slag te gaan met groente verbouwen. Wij wilden dit al langer echt goed opzetten en ik ben er heel blij mee! De bakken zijn echt heel groot, 4 meter lang en 1,3 meter breed. Omdat ze 80 cm hoog zijn kan je er echt heerlijk aan werken! Ik hoop deze zomer een flinke oogst te kunnen behalen in de bakken, en in de komende jaren Vera te kunnen leren waar het eten vandaan komt. Ik ben benieuwd hoe het er over een maand of 2 of 3 uitziet, vast nog mooier ;) Ik hou jullie op de hoogte!
vrijdag 17 maart 2017
Een vijver vol leven
Inmiddels zit er ook al veel kikkerdril in de vijver, dus dat word weer een zomer vol kleine kikkertjes. Ik vind kikkers zo leuk en ze zijn ook nog eens nuttig want ze eten muggen en slakken. De vijver is sowieso een verrijking van de tuin omdat het zoveel leven aantrekt, naast de kikkers komen er veel verschillende dieren drinken en zijn er ook regelmatig libellen te zien. Echt leuk!
woensdag 15 maart 2017
Rankspinazie (Hablitzia tamnoides)
Twee jaar geleden kocht ik zaden van kaukasische kletterspinat ofwel rankspinazie. Ik had ze voorgezaaid en daarna buiten gezet bij een klimconstructie. Nu wil het zijn dat ze het niet gered hebben, volgens mij zijn ze toen gelijk opgegeten door slakken ofzo. Maar een plantje had ik geen plek voor en heb ik toen in een hoekje in de kas gezet omdat ik heb zielig vond en wat denk je? Die overleefde wel.
Ik was vorig jaar heel verbaasd toen hij weer op bleek te komen, hij groeide prachtig en goed en ik had een klungelige klimconstructie voor hem gemaakt waar hij flink overheen groeide. Hij heeft zelfs gebloeid! (helaas heb ik er met mijn zwangere hoofd geen foto's van gemaakt). Zo raar eigenlijk dat hij het in de kas zo goed doet, want ik had begrepen dat het een plant was die uit iets koudere regionen kwam en dat hij het ook prima in de halfschaduw zou doen. De kas is natuurlijk juist een hele warme plek, waar het zomers soms wel 40 tot 50 graden is. Rare plant!
En natuurlijk, inmiddels komt hij al weer op. Dat is het voordeel van vaste planten! En hij ziet er goed volwassen uit dit jaar, en naast de hoofdplant zie ik nu honderden kleine baby plantjes opkomen. Ik wil hem eigenlijk verplaatsen of delen/scheuren maar ik weet niet precies wat voor wortel hij heeft. Als je van dichtbij kijkt zie je dat alle opkomende delen vanuit het midden aan elkaar verbonden zijn als een rozet.
En omdat ik ook bang ben om hem te doden, besluit ik dit jaar alleen een deel van de baby's te verpoten en verplaatsen en de hoofdplant nog een jaartje te laten staan. Hopelijk slaan de jonge plantjes goed aan en kan ik ze ergens in de (half-)schaduw zetten zoals de bedoeling was. En voor deze eigenwijze plant bouw ik dit jaar nog even een mooi klimrek zodat hij niet de hele kas door gaat.
Ik was vorig jaar heel verbaasd toen hij weer op bleek te komen, hij groeide prachtig en goed en ik had een klungelige klimconstructie voor hem gemaakt waar hij flink overheen groeide. Hij heeft zelfs gebloeid! (helaas heb ik er met mijn zwangere hoofd geen foto's van gemaakt). Zo raar eigenlijk dat hij het in de kas zo goed doet, want ik had begrepen dat het een plant was die uit iets koudere regionen kwam en dat hij het ook prima in de halfschaduw zou doen. De kas is natuurlijk juist een hele warme plek, waar het zomers soms wel 40 tot 50 graden is. Rare plant!
En natuurlijk, inmiddels komt hij al weer op. Dat is het voordeel van vaste planten! En hij ziet er goed volwassen uit dit jaar, en naast de hoofdplant zie ik nu honderden kleine baby plantjes opkomen. Ik wil hem eigenlijk verplaatsen of delen/scheuren maar ik weet niet precies wat voor wortel hij heeft. Als je van dichtbij kijkt zie je dat alle opkomende delen vanuit het midden aan elkaar verbonden zijn als een rozet.
En omdat ik ook bang ben om hem te doden, besluit ik dit jaar alleen een deel van de baby's te verpoten en verplaatsen en de hoofdplant nog een jaartje te laten staan. Hopelijk slaan de jonge plantjes goed aan en kan ik ze ergens in de (half-)schaduw zetten zoals de bedoeling was. En voor deze eigenwijze plant bouw ik dit jaar nog even een mooi klimrek zodat hij niet de hele kas door gaat.
zaterdag 11 maart 2017
Weer een stap verder in de tuin
Gisteren was het zo ver, de bomen-mannen zijn langs gekomen en hebben de bomen weggehaald. Dit was iets wat we al vanaf de verhuizing van plan waren, maar we hebben ermee gewacht vanwege verschillende redenen. Nu was het eindelijk zo ver, we hadden tijd, geld en waren met de tuin bezig.
Het ging om 4 populieren die heel dicht bij onze bebouwing staan, twee grote stonden heel dicht tegen het huis aan. Dit is de achterkant van ons huis, waar de schuren zitten. Hier de foto's van hoe het was:
Aan de achterkant van het huis stonden nog twee iets kleinere populieren die dicht bij de stallen staan. En met dicht bij hebben we het over een meter of twee van de gebouwen af. Ook nog wat voor foto's, op de eerste foto staan de bomen met pijlen aangegeven:
Het was een prachtige dag en ze begonnen lekker vroeg, rond 8 uur stonden ze hier op de stoep en kon het werk beginnen. Ze begonnen met de twee bomen dicht bij het huis, het grootste deel hiervan ging door de schredder. Ze hadden een enorme industriële shredder bij zich, waardoor het werk heel snel ging.
Toen gingen ze verder aan de andere kant van het huis, waar de bomen bij de stallen neer moesten. Hier was iets minder ruimte dus was het wat passen en meten om zo min mogelijk andere bomen te beschadigen.
En voor de middag waren ze al klaar, heel snel dus. En nu ziet het er echt wel even anders uit, maar wat fijn dat ze weg zijn! Dat scheelt niet alleen vanwege de veiligheid maar zal ook veel blad in de dakgoten schelen in de herfst! Tijd voor de na-foto's:
Toen de bomen-mensen bezig waren kwamen er gelijk allemaal buren vragen "of ze nog even tijd hadden''. Blijkbaar werkt dat zo hier ;) Wat minder was is dat de buren nu ineens met een vraag kwamen of een bepaalde boom nog mee kon, ik had hier al met de buurvrouw over gesproken een week of wat terug maar toen was het niet nodig. Blijkbaar had de buurman nog wat bedacht, helaas kon dat nu niet gelijk gedaan worden omdat ze niet het juiste materieel bij zich hadden. Maar waarschijnlijk moet er volgend jaar nog een boom aan geloven, voor nu vind ik het wel welletjes (bovendien mag het in het voorjaar niet meer).
Een bijkomend resultaat van het bomenproject is een flinke lading houtsnippers die wij nu in de tuin kunnen verwerken, het is ruim 10m3. Maarten is vandaag al weer lekker bezig, gelukkig is het echt prachtig weer! Maar daarover binnenkort meer....
Het ging om 4 populieren die heel dicht bij onze bebouwing staan, twee grote stonden heel dicht tegen het huis aan. Dit is de achterkant van ons huis, waar de schuren zitten. Hier de foto's van hoe het was:
Aan de achterkant van het huis stonden nog twee iets kleinere populieren die dicht bij de stallen staan. En met dicht bij hebben we het over een meter of twee van de gebouwen af. Ook nog wat voor foto's, op de eerste foto staan de bomen met pijlen aangegeven:
Het was een prachtige dag en ze begonnen lekker vroeg, rond 8 uur stonden ze hier op de stoep en kon het werk beginnen. Ze begonnen met de twee bomen dicht bij het huis, het grootste deel hiervan ging door de schredder. Ze hadden een enorme industriële shredder bij zich, waardoor het werk heel snel ging.
Toen gingen ze verder aan de andere kant van het huis, waar de bomen bij de stallen neer moesten. Hier was iets minder ruimte dus was het wat passen en meten om zo min mogelijk andere bomen te beschadigen.
 |
| Hier is er al een weg.. |
 |
| Dit is weer de achterkant van het huis, maar nu 'leeg' |
 | |
| Hier de ruimte aan de andere kant zonder de bomen |
 |
| Wat een verschil zo! |
Toen de bomen-mensen bezig waren kwamen er gelijk allemaal buren vragen "of ze nog even tijd hadden''. Blijkbaar werkt dat zo hier ;) Wat minder was is dat de buren nu ineens met een vraag kwamen of een bepaalde boom nog mee kon, ik had hier al met de buurvrouw over gesproken een week of wat terug maar toen was het niet nodig. Blijkbaar had de buurman nog wat bedacht, helaas kon dat nu niet gelijk gedaan worden omdat ze niet het juiste materieel bij zich hadden. Maar waarschijnlijk moet er volgend jaar nog een boom aan geloven, voor nu vind ik het wel welletjes (bovendien mag het in het voorjaar niet meer).
Een bijkomend resultaat van het bomenproject is een flinke lading houtsnippers die wij nu in de tuin kunnen verwerken, het is ruim 10m3. Maarten is vandaag al weer lekker bezig, gelukkig is het echt prachtig weer! Maar daarover binnenkort meer....
vrijdag 3 maart 2017
Planten Labelen
Inmiddels is de zaaitijd weer begonnen en dan heb ik van die bakjes staan waarvan je niet direct kan zien wat er in staat, een label of kaartje is dan echt noodzakelijk. Maar ik heb daar soms wat problemen mee, plastic labeltjes wil ik liever niet én die verkleuren dus soms is de tekst niet meer te lezen. Maar wat dan?
Ik verzamelde altijd al mijn ijsstokjes om als plantenlabel te gebruiken en tot op heden schreef ik daar dan met pen op, voor zover dat ging en mooi leesbaar bleef (meestal wel redelijk). En ineens bedacht ik mij dat ik mijn houtbrander wel kon gebruiken om de naam op het ijsstokje te branden.
En het werkt, prima! Nu staat de naam netjes in het stokje gebrand, hopelijk blijft het zo langer en beter zichtbaar! Ik hou de stokjes wat algemeen zodat ik ze kan hergebruiken, daarom schrijf ik 'tomaat 1' en 'tomaat 2' in plaats van de rassen. Jaarlijks heb ik dan een lijstje waar op staat welk ras het is. Hopelijk lukt het mij dit jaar om de tomatenplanten uit elkaar te houden, tot op heden herken ik ze pas weer als ze vrucht dragen ;)
Nu is het alleen nog een kwestie van heel veel ijsjes eten ;)
Ik verzamelde altijd al mijn ijsstokjes om als plantenlabel te gebruiken en tot op heden schreef ik daar dan met pen op, voor zover dat ging en mooi leesbaar bleef (meestal wel redelijk). En ineens bedacht ik mij dat ik mijn houtbrander wel kon gebruiken om de naam op het ijsstokje te branden.
En het werkt, prima! Nu staat de naam netjes in het stokje gebrand, hopelijk blijft het zo langer en beter zichtbaar! Ik hou de stokjes wat algemeen zodat ik ze kan hergebruiken, daarom schrijf ik 'tomaat 1' en 'tomaat 2' in plaats van de rassen. Jaarlijks heb ik dan een lijstje waar op staat welk ras het is. Hopelijk lukt het mij dit jaar om de tomatenplanten uit elkaar te houden, tot op heden herken ik ze pas weer als ze vrucht dragen ;)
Nu is het alleen nog een kwestie van heel veel ijsjes eten ;)
Abonneren op:
Posts (Atom)