vrijdag 27 april 2018

Vera's afspraak bij de Tandarts

Na de laatste post over de second opinion van Vera waren we er wel uit, we gingen dus een afspraak maken bij de lokale tandarts die ook narcose voor kinderen doet. We waren er nog nooit geweest dus het was best wel even spannend, en voor Vera ook want het bleek een man (en vreemde mannen vind ze eng). Nadat we kort met hem gesproken hebben wilde hij even in haar mond kijken, maar toen hij een stap in haar richting zette was dat genoeg om een gespannen peuter in een huilende peuter te doen veranderen. Drama. De tandarts liep weg en wij bleven verbaast achter.

Uiteindelijk bleek dat ze het in deze praktijk niet zo zaten te wachten op huilende kindjes, toen Vera weer uit de behandelkamer was werd ze ook weer rustig en zij ging even met Maarten mee zodat ik met de tandarts kon praten. Hij gaf aan dat hij (en anderen) geen narcose doet bij kinderen onder de 3 jaar, en dat dit alleen in het ziekenhuis gebeurd. Dit gebeurd alleen in situaties die zeer ernstig zijn, omdat een narcose niet onderschat mag worden. Ook gaf hij aan dat ze in het ziekenhuis geen tandjes vullen maar dat het dan gewoon getrokken word. Hij raadde aan te wachten, tot ze er last van heeft of tot ze oud genoeg is om behandeld te worden.

Dus, dat was niet wat we verwacht hadden. Het is misschien wel een beetje wat we gehoopt hadden, omdat we eigenlijk ook niet wilden dat ze onder narcose zou gaan. Maar het is wel dubbel, want de tandjes rotten nu wel langzaam verder en het voelt zo dus als het uitstellen van het probleem (en dat is het natuurlijk ook).

Een willekeurige foto van een blij meisje :)

Gelukkig mogen wij inmiddels Vera's tanden poetsen zonder al te veel gedoe, dat scheelt al een hele boel! Ze laat het gewoon toe, zonder huilen en zonder drama. Meestal zetten we haar ergens op een vensterbank zodat ze naar buiten kan kijken en dan toet ze haar mond open en kunnen we poetsen. Daar zijn we heel blij mee, want dat scheelt een boel!

En nu is het dus afwachten, en opletten of ze geen pijn heeft aan haar kiesjes. Voorlopig lijkt ze er niets van te merken. De plekken zijn wel behoorlijk groot, maar we hebben nog geen andere plekken gespot. Ik vind het een van de lastigste dingen aan het ouderschap, de keuzes en verantwoordelijkheid die daar bij komen. Hopelijk komt het allemaal goed, zonder dat ze er te veel last van gaat hebben.

23 opmerkingen:

  1. Ohjee dat zijn inderdd hele lastige dingen, is er geen tandarts die het met lach-gas doet?
    Maar wel een botte tandarts dat hij weg loopt bij een huilend kindje :-/

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het werken met lachgas vereist dat een kind mee werkt. Ten eerste moet het kind de hele behandeling door zijn/haar neus ademen en daarnaast moet het tijdens de behandeling vrijwillig de mond open houden e.d. Daar is ze dus veelste jong voor.

      De tandarts liep volgens mij weg omdat hij er niets mee kon, en ze bang voor hem was. Maar raar was het wel ;)

      Verwijderen
  2. Door de gaatjes heb je ook sneller kans op ontstekingen. Bacteriën die in de bloedbaan terecht komen zijn ook niet heel best voor haar gezondheid. Vind de tandarts wel heel bot reageren door zo maar weg te lopen.

    Kan je haar niet in bij een Nederlandse tandarts laten helpen?

    Persoonlijk zou ik er geen fijn gevoel bij hebben om het zo te laten.

    Sterkte! Blijven lastige dingen.

    Samantha

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik heb wel advies gehad van mijn oude Nederlandse tandarts (zonder bezoek). Hij gaf aan dat hij dit ook niet zou behandelen en zou afwachten, blijkbaar vooral omdat ze nog zo klein is.

      Dus erg lastig is het wel, want als de enige optie op dit moment is om de kiezen te laten trekken onder narcose in het ziekenhuis terwijl ze er nu geen last van heeft... lijkt ook weer overkill.

      Ik hoop eigenlijk dat we het nog een (half jaar tot een) jaar kunnen uitzingen, en dat we het dan via de tandarts kunnen doen. (Maar dan zoeken we waarschijnlijk wel een andere).

      Verwijderen
    2. In Amsterdam heb je tandartsen die speciaal kinderen behandelen.

      Verwijderen
  3. Lijkt mij ook moeilijk. Ik snap goed dat je het moeilijk vind om te beslissen wat te doen omdat je het best wilt voor je kind. Maar probeer je niet teveel zorgen te maken, dat deed ik vroeger ook, en was achteraf gezien nergens voor nodig geweest. In Nederland geven ze kinderen een fluoride behandeling, misschien kun je daar ook eens naar informeren omdat dat verdere schade kan voorkomen en de kiesjes beschermt.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat ik hier uit ervaring weer van KNO ingrepen met een roesje/kapje/lachgas, is dat het kapje hup op de mond/neus wordt gezet en het er ongeveer 10-30 seconden op gehouden wordt of het kind nu wil of niet tegenwerkt of niet maar dat het dan echt even "slaapt". Gebeurt al vanaf baby op KNO. En daar hebben ze zo weinig last van. Wakker is wakker. Wie weet doen ze dat in ziekenhuis ook als je het vraagt!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. https://www.bol.com/nl/p/genees-tandbederf/9200000011366440/

    Kijk eens naar dit boek...

    Groet, mandy

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bedankt voor de tip! Ik heb dat boek inderdaad ook gelezen en de adviezen deels toegepast. Haar tanden lijken over het algemeen wel wat sterker.

      Verwijderen
  6. Mijn zoons hadden ook gaatjes in hun melkgebit en wisselden heel erg laat. Er is een enkele keer iets gevuld bij oudste zoon. Dus niet op zo’n jonge leeftijd. Mijn kinderen waren nog aan het wisselen toen ze op het voortgezet onderwijs zaten. Bij de oudste zijn bijna alle melkkiezen getrokken omdat ze bleven zitten naast de volwassen kiezen.
    Helaas geen advies of tip. Ja, een hele verantwoordelijkheid om kinderen te hebben.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Onze pleegdochter van nu 7 jaar, kwam hier 2 jaar terug met een heel verwaarloosd gebit.
    Het was niet bij een reguliere tandarts te doen, ook omdat ze enorm bang was, en het een vrij grote renovatie was.
    Zij is onder narcose bij de gespecialiseerde kindertandarts geholpen, was heel snel daarna weer opgeknapt.
    De overgebleven kiesjes zijn nu met een kapje beschermd.
    Haar angst voor de tandarts is weg, en ze gaat blij en vrolijk iedere drie maanden mee voor controle.( ik weetnatuurlijk niet hoe het gaat bij een evt volgend gaatje)
    De behandeling is volledig vergoed door de verzekering.
    Het ging met zoveel geduld ,rust en expertise gepaard dat ik het bijna jammer vind, dat alle andere kinderen bij de reguliere tandarts werden behandeld.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Heel jammer dat jullie het er voorlopig bij laten.
    Het rottingsproces gaat door zonder ingrijpen, met alle gevolgen vandien.

    Maria.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ja lastig is dat he. Het is een levend mens waar je verantwoordelijk voor bent, en soms is het best moeilijk wat de juiste keuze is. Ik probeer veel op m'n gevoel te vertrouwen, en vaak blijkt dat achteraf wel de juiste keuze te zijn geweest.

    Goed dat je ook contact heb gehad met je NL tandarts. Het scheelt misschien wel dat hij er ook niets mee zou doen?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Oja ps. ik vond nog wat weckringen en klemmen. De klemmen zijn voor de oude weckpotten. Heb je daar interesse in of heb je er daar genoeg van?

      Verwijderen
    2. Ja dat scheelt wel wat ja, we hebben nu de mening van 4 tandartsen en het staat nu 2 voor en 2 tegen ingrijpen. Echter diegene die voor zijn die kunnen/doen de behandeling zelf niet dus tja.

      Zo zit er niet veel anders op dan afwachten. Maar ik zal haar wel weer eens meenemen naar de tandarts zodat ze gaat wennen.

      Verwijderen
  10. Wat een kort-door-de-bocht-reactie! Als 2 tandartsen al adviseren om af te wachten, dan mag ik toch aannemen dat dat geen per definitie verkeerde beslissing is!

    Afwachten gaat altijd tegen je gevoel in hè! Maar ik zou er ook maar op vertrouwen. Wel fijn dat ze het poetsen nu toestaat. Dan kun je het van dag-tot-dag in de gaten houden. Het komt vast helemaal goed, ook al duurt het even. Maar dit soort beslissingen zijn inderdaad de lastigste van het ouderschap. Waar doe je goed aan, dat is soms van te voren lastig in te schatten en maakt je onzeker. Maar je doet er alles aan, dat moet je maar als zekerheid nemen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Oh, dit was een reactie op Maria’s reactie. Ik zie nu dat het er niet onder geplaatst is. Nu staat het er of ik op jouw blog reageer, wat natuurlijk ook zo is maar dan anders ;-)

      Verwijderen
    2. Dit dus! My thoughts too. Kort door de bocht reactie van Maria. Op vorige post ook al niet zo respectvol.

      Verwijderen
  11. Fijn dat ze het poetsen toelaat, mischien is het nog een idee dat als ze een nieuwe tandenborstel moet er haar 1 uit te laten zoeken er zijn tegenwoordig hele leuke. En reactie's als die van Maria ach hoe vervelend ook probeer er maar boven te staan .

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat werkt bij ons inderdaad ook. Een super 'ordinair' ding zoekt hij uit, op het moment heeft hij er 1 met een kikker, hiervoor had hij er één met een bij er op.

      Verwijderen
    2. Wat kan er “ ordinair “ zijn aan een simpele tandenborstel...?

      Ellen.

      Verwijderen
    3. Haha ach, dat is net wat je gewend ben denk ik :-) Wij hebben altijd hele eenvoudige tandenborstels en hij zoekt de meest blingblingerige tandenborstel uit. En dan graag ook met het grootste plaatje/figuurtje erop.
      Hij heeft zelfs één gehad waar glitters, een prinses en een flitslampje in zaten.
      Das voor mij geen simpele tandenborstel ;)

      Verwijderen
    4. Dus simpel is volgens jou ordinair.............?
      Als ik jouw profielfoto zie dan zie ik een simpel, doch niet ordinair gezicht.

      Esther.

      Verwijderen