woensdag 22 maart 2017

Baby Update; 10 Maanden

Gisteren was Vera al weer 10 maanden oud, het gaat hard! En ze is ook al echt een dreumes aan het worden, ze moet alles ontdekken en brabbelt wat af. Het liefst gaat ze op onderzoek uit, als we een deur open laten staan kruipt ze er snel naar toe en indien nodig trekt ze hem nog even extra open om erdoor te kunnen. Het is wat dat betreft echt oppassen geblazen!

Kruipen gaat er al lang goed af, en momenteel wil ze eigenlijk overal gaan staan. Als ze maar half de kans krijgt staat ze al weer ergens tegenaan (kast, muur, stoel, tafel, staande lamp), een voordeel is dat ze tegenwoordig ook de beheersing heeft om weer netjes te gaan zitten of verder te kruipen. Vallen gebeurt zelden nog, eigenlijk alleen als ze moe is.

Het brabbelen gaat steeds meer op praten lijken, en je hoort ook steeds meer haar eigen stemmetje. Het is een kleine energiebom, als wij 's avonds rustig zitten dan staat zij bij een van ons tegen het been aan en brabbelt ze aan een stuk door. Heel schattig en wij moeten ook meestal lachen. Ze heeft ook de neiging om overal bovenuit te willen komen qua herrie, zodra de stofzuiger of waterkoker aan staat gaat ze meedoen met herrie maken.

Afgelopen weekend waren mijn ouders hier en mijn moeder heeft mij geholpen met Vera's haar, ik was daarin nogal onzeker en heb wel 2 keer haar pony geknipt maar het daarbij gelaten. Mijn moeder heeft jarenlang ons haar geknipt en draait haar hand daar niet voor om, dus nu heeft Vera een lekker kort koppie. Wel zo handig dat het niet steeds in haar ogen zit, en zo kan het ook allemaal een beetje gelijk groeien.

Sinds een paar weken krijgt ze nu ook de volgende tandjes, nummer 5 en 6 in de bovenkaak. Het is echt te merken omdat ze weer wat bijteriger is, wat al twee keer geresulteerd heeft in een schreeuwende mama en een bloedende tepel. Ze doet het niet expres, maar vervelend is het wel. Bijten doet ze eigenlijk alleen maar op het moment dat de tandjes doorkomen, en verder niet. Dus hopelijk is het snel klaar met deze tandjes en dan hebben we weer even rust.

De voedingsmomenten worden sowieso steeds minder, momenteel drinkt ze overdag ongeveer 3 a 4 keer en dan 's nachts nog een aantal keer (geen idee hoe vaak, omdat we beide slapen). Tijdens onze eetmomenten zit ze aan tafel in de kinderstoel en krijgt zij ook wat, afhankelijk van wat wij eten is dat iets van brood, fruit of groente (of gewoon een lepel chilli sin carne). Het eten vind ze leuk, ze speelt en ontdekt graag en het is duidelijk dat ze sommige dingen echt lekker vind. Toch eet ze er nog niet heel veel van, en het gros eindigt op de grond of in haar slabbetje (en op slechte dagen in haar haar en onder mijn slippers).

Volgende week gaat ze weer op controle bij de kinderarts, ben benieuwd hoe zwaar en groot ze is. Ik gok al een kilo of 11 en een dikke 76 cm, maar we zullen zien. We genieten echt van deze fase omdat we steeds meer interactie met haar hebben, ze probeert ook duidelijk te communiceren en reageert veel meer op ons dan voorheen. Spelletjes doen en samen dingen ondernemen is daarom heel belonend, want die grote lach is onbetaalbaar!

11 opmerkingen:

  1. Wat een leuke foto. Heerlijk dat gekeuvel en nu ze kruipt is ze ''watervlug'' en wordt haar wereld een stuk groter maar moet je ook veel allerter zijn .
    ps de website van onze zoon is online. www.goossens-apartments.com

    BeantwoordenVerwijderen
  2. O die deuren en die snelle kinderen - altijd bang voor de vingertjes. Het is een prachtige leeftijd, en wat gezellig dat ze nog bij je drinkt. Dat bijten gaat vanzelf voorbij.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Oh, wat een schatje is het! Gisteren liep ik in de supermarkt en een peutertje die bij zijn moeder aan het handje liep trok mijn aandacht door vrolijk te lachen en zich af en toe te verstopten achter zijn moeder. Dus ik zie oh wat heb je een lief zoontje, ze keek mij kwaad aan en zei 'het is een meisje hoor' ik kon wel door de grond zakken en zei snel 'oh sorry ik heb mijn bril niet op', maar dat is helemaal niet zo want ik heb geen bril. Het meisje was best wel stoer gekleed en had ook wel voor een jongetje door kunnen gaan. Voortaan zeg ik wel oh wat heb je een lief kleintje of iets dergelijks.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Oh dat is wel veiliger ja!
      Ik vind dat kleine kinderen van zichzelf er gewoon uitzien als kind en niet als jongetje of meisje. Als ik Vera in het blauw zou aankleden zou iedereen waarschijnlijk denken dat het een jongetje was. Volgens mij komt het pas (veel) later dat ze er echt als jongen/meisje uit gaan zien.

      Verwijderen
    2. Mijn zoontje heeft een groen wollen jasje, en wordt vaak voor meisje 'uitgemaakt'. Ik snap dat wel, vind het zelf ook regelmatig lastig om te zien, als je niet naar de kleuren van de kleding kijkt.

      Verwijderen
    3. Wat zijn sommige mensen toch snel op hun tenen getrapt!
      Ik zou zelf gaan lachen als mijn jongens voor meisjes worden aangezien, wat natuurlijk niet helpt in het schaamte moment van de ander ;)

      Verwijderen
  4. De vrolijkheid spat van de foto af, ze is een groot en flink kindje voor haar leeftijd. Het is leuk om te zien hoe zo,n kleintje zich ontwikkelt en gaat lopen, praten etc. en de wereld gaat ontdekken. Je ziet ze groeien met de dag. Geniet ervan!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Leuk om te lezen. En wederom, weer veel herkenning. Ons zoontje is gister 1 jaar geworden. Hij staat nu af en toe los.. verschuift stoelen door de kamer..
    En wat je zegt.. 's avonds.. Whaha! Mijn zoontje gaat dan op ontdekking uit. Alle lampjes aan en uit, plant omver, lamp omver.. een filmpje kijken zit er niet meer in 's avonds. Ach, hij is maar 1 keer klein :-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Oh ja dat schiven met stoelen, onder de eettafel is de mooiste plek, daar kan je lekker klimmen en tegen stoelen aan gaan staan :)

      Verwijderen
  6. Prachtig hoor, dat ze zich zo mooi ontwikkeld. Hoe was het bij de kinderarts?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Heel goed, lengte en gewicht zijn prima. Ze is nu 78 cm en bijna 10 kg, toch lichter dan we dachten blijkbaar moeten we wat spierballen kweken ;)

      Helaas was het wel huilen, huilen en huilen bij de dokter, we konden hem amper verstaan. Ze was heel moe en had onderweg in de auto niet geslapen, het is ook steeds hetzelfde liedje. Die beste man denkt vast dat het gewoon zo'n huilbaby is :)

      Verwijderen