Een ongeassisteerde bevalling

Dit is nogal een controversieel onderwerp en ik heb serieus getwijfeld of ik het er wel over zou hebben. Het is een zeer persoonlijk en gevoelig onderwerp maar ik denk dat ik niet de enige ben die dit overweegt en ik vind dat dit gewoon bespreekbaar zou moeten zijn. Ik wil niemand overhalen of zeggen dat dit juist is voor iedereen, ik schrijf hier over wat voor ons juist voelt.

Al weken ben ik mij aan het voorbereiden op de bevalling, door alles te lezen (en kijken) wat los en vast zit. Ik ben eigenlijk helemaal niet bang om te bevallen, ik zie het als een natuurlijk proces. Natuurlijk kan er wel eens wat mis lopen, maar meestal gaat het goed en de dingen die mis kunnen lopen zie je vaak ook nog wel aankomen.

Een van de dingen waar ik bang voor ben is dat ik tijdens de bevalling moet 'ruziën' met verplegend personeel over wat ik wel of niet wil, dat zij mijn bevallingsproces verstoren omdat zij protocollen willen volgen en dat ze onnodig interventies uitvoeren die leiden tot meer en grotere interventies. Mijn angsten hebben dus voornamelijk te maken met zorgverleners en de huidige protocollen omtrent bevallen en niet met het bevallen zelf.

Ik begrijp dat het idee van een ongeassisteerde bevalling veel mensen angst inboezemt. Er is ons geleerd dat bevallen iets is wat vrouwen niet zelf kunnen en wat gevaarlijk is. Maar alles is gevaarlijk, ik kan morgen onderweg met de auto verongelukken of ongelukkig van de trap af vallen. Niets in het leven is zonder risico. Een ziekenhuis bevalling is (uitgaande van een gezonde zwangere en zwangerschap) niet veiliger ( klik+ klik) dan een thuisbevalling. En het gebruik van een ctg scan tijdens het bevallen (in Duitsland een standaard) is (uitgaande van een gezonde zwangere en zwangerschap) niet veiliger dan zonder, sterker nog het is aangetoond dat het juist de hoeveelheid (onnodige) interventies verhoogd. Natuurlijk is dat niet hetzelfde als een ongeassisteerde bevalling maar het geeft wel aan dat de 'norm' qua veiligheid misschien niet zo veilig is als mensen denken, of andersom dat wat als onverantwoord en onveilig word bestempeld misschien zo gek nog niet is.

Vooropgesteld, ik ben onder behandeling van een gynaecoloog. Momenteel ben ik hier elke twee weken, dan word er een echo gemaakt en lig ik een half uur aan de ctg. Elke keer word ik gewogen, regelmatig word bloed afgenomen en alles word (overdreven) in de gaten gehouden. Momenteel ben ik in perfecte gezondheid en mijn ongeboren kind ook, zodra er enig risico zou zijn zou ik zeker hulp zoeken voor mij en mijn kind. Wij wonen binnen redelijke afstand van het ziekenhuis en indien nodig zouden wij daar snel kunnen zijn. Wij zijn op de hoogte van het bevallingsproces en mogelijke signalen van wanneer er wat mis zou kunnen zijn, in dat geval gaan we naar het ziekenhuis.

Het is mij nog niet gelukt om een verloskundige te vinden die hier thuisbevallingen begeleid. En hoe meer ik mij inlees, hoe meer ik denk dat het ook niet is wat ik wil. Omdat ook zij hier zeer dwangmatig volgens protocollen moeten werken, en bang zijn om anders aangeklaagd te worden. Dus dan zit je al snel in hetzelfde schuitje als in het ziekenhuis. En hoe meer ik leer hoe zekerder ik ervan ben dat wij dit zelf kunnen, en dat wij zelf de verantwoordelijkheid durven te nemen. Dat wij zelf kunnen inschatten of het goed gaat of dat wij alsnog naar het ziekenhuis gaan.

Zoals gezegd heb ik veel gelezen over bevallen, over het proces en hoe het werkt en een ding word mij heel duidelijk en dat is hoe belangrijk het is dat de bevallende vrouw zich veilig en rustig voelt. Ik geloof ook dat mijn lichaam precies weet wat het moet doen, en dat het mijn taak is om mij daar aan toe te geven. Dat is een van de redenen dat ik geen cursus doe, ik wil niet dat mensen mij leren hoe ik moet ademen en wanneer ik zou moeten persen. Ik geloof dat mijn lichaam dat precies weet en dat ik helemaal moet op gaan in het proces van de bevalling en het gewoon moet laten gebeuren. Heel dierlijk eigenlijk. In plaats van een cursus verdiep ik mij zoveel mogelijk in het proces van het bevallen, wat gebeurt er in mijn lichaam en hoe werkt dat. De bevalling zelf vind ik een heel bijzonder moment, en het idee om de baby ter wereld te laten komen zoals hij/zij gemaakt is staat mij heel erg aan. Gewoon man en vrouw, samen.

Voor het geval dat de bevalling toch niet thuis plaatsvind heb ik ook een geboorteplan geschreven, hierin staan al mijn/ onze speciale wensen omtrent de bevalling en de omgang met ons kindje. Zo wil ik niet liggend bevallen, niet onnodig aan de monitoring, willen wij niet dat ons kindje vitamine K of D toegediend krijgt, moet het kindje indien mogelijk direct bij papa of mama op de blote borst en mag het niet direct schoongemaakt worden.

Daarnaast overwegen wij een lotusbevalling, hierbij word de navelstreng niet doorgeknipt maar blijft de baby met de placenta verbonden totdat deze eraf valt. Hier zijn wij nog niet helemaal uit, maar wij willen in elk geval de baby de eerste uren met de placenta verbonden houden. Als iemand hier nog ervaringen of tips over heeft hoor ik het graag!

Dus heel veel ideeën, overwegingen en plannen. Uiteindelijk zullen wij het toch allemaal moeten afwachten want wij hebben het niet voor het zeggen. Maar als alles goed blijft gaan zullen wij waarschijnlijk voor een ongeassisteerde bevalling gaan, en zo niet dan niet. We zullen het zien!

Ik ben heel benieuwd of er iemand hier een ongeassisteerde bevalling heeft gehad, en of iemand dit ook zou overwegen?




Wat links/ filmpjes/ info
Een filpje van een bevalling zonder assistentie in Duitslan
De film 'the business of being born' over hoe het in America gaat (en deels ook steeds meer hier)
Zeer interessante filmpjes over bevallen gemaakt voor zorgverleners in ontwikkelingslanden
Een verhaal van een andere vrouw die voor een ongeassisteerde bevalling koos
Nog een verhaal, en nog een verhaal,
De site van de kritische verloskundige met zeer veel informatie in het Nederlands
De site 'vroedvrouw en radicaal' ook zeer informatief!
De site Midwife Thinking, met zeer veel informatie in het Engels


Update... 

De aanname die gedaan wordt is dat ik het belang van mijn kind niet centraal stel. De (eventuele) ongeassisteerde bevalling is niet alleen voor mij maar juist ook voor mijn kind, ik wil dat hij/zij rustig ter wereld kan komen zonder dat andere mensen ingrijpen op een manier die schadelijk voor hem/haar is.

Het grote verschil zit daarin dat ik geloof dat (een deel van) de protocollen die nageleefd worden in het ziekenhuis (en deels ook door de kraamzorg) een negatieve invloed kunnen hebben op het verloop van de bevalling en daardoor dus niet in het belang van mijn kind zijn. Omdat ik dat geloof wil ik dus mijn kind zoveel mogelijk beschermen hiervoor, zolang het niet nodig is. Mocht het om de een of andere reden nodig zijn dan schuw ik er niet voor om hulp te zoeken.

Mijn ideeën over hoe een bevalling verloopt, welke situaties kunnen ontstaan en hoe dan het beste te handelen komen niet uit de lucht vallen. Ik heb veel gelezen, en niet alleen blogs/sites maar ook wetenschappelijke onderzoeken. En ik weet inmiddels veel van welke dingen kunnen gebeuren en hoe je dan moet handelen.

Ik zoek nog verder naar een verloskundige die hier bij de bevalling kan zijn en gewoon 'in een hoekje zit te lezen' zolang er niets aan de hand is. Maar ik sluit niet uit dat wij het zonder 'moeten' doen. Gelukkig kunnen wij dan altijd de buurvrouw nog om hulp vragen bij twijfels, zij heeft 50 jaar als verloskundige gewerkt. Als wij ook maar enigszins het idee hebben dat er iets niet goed zit dan gaat wij gewoon naar het ziekenhuis.