dinsdag 25 augustus 2015

Onrust en Levensvragen

De vakantie vliegt hier voorbij en is een tijd van bezinning. In mijn leven doorloop ik regelmatig een bepaalde cyclus, in gevoel en in gedachten waarbij ik mij afvraag waar het werkelijk om gaat om vervolgens veranderingen door te voeren. Soms loop ik te hard van stapel en dat resulteert in een dip in energie en emotie.

Het feit dat ik niet lekker zit op mijn werk speelt mee, wil ik daar wel blijven? wil ik wat anders? De vrije tijd geeft mij ruimte, en juist daardoor voelt het alsof ik niet meer op het juiste pad ben. Het plan* wat wij hebben is goed, maar gevoelsmatig gaat het soms te langzaam. Ik pieker en vraag mij af of ik wel deel ben van de oplossing, of juist van het probleem.

if you're not part of the solution you're part of the problem


Stel dat ik 90 jaar oud word, dan heb ik nog 59 jaar te leven. Dat zijn 21.535 dagen, of 516.840 uren. En dat is als het meezit, ik kan ook morgen onder een auto komen of ernstig ziek blijken. Hoeveel dagen wil ik als een gedachteloze pop door mijn dagen gaan? Werken voor het geld? Bijdragen aan een destructief systeem waar ik eigenlijk geen deel van wil zijn? Is het niet beter om het roer nog radicaler om te gooien?

Ik mis het om genoeg tijd te hebben om de tuin te kunnen onderhouden, om meer zelf te kunnen doen. Ik heb het gevoel dat ik te veel compromissen gesloten heb en daardoor te ver van mijzelf ben geraakt. Aan de andere kant, het verduurzamen van het huis kost nu eenmaal geld en zo lang wij werken zoals wij nu doen kunnen wij relatief snel het benodigde kapitaal vergaren. Als alles loopt zoals geplant kunnen wij altijd eerder gaan minderen met werken, over een paar jaar al.

Misschien heeft mijn langetermijn-brein gewoon ruzie met mijn kortetermijn-brein. Misschien wil ik te veel, stel ik te hoge eisen. Misschien moet ik mij niet zo druk maken, wacht dat zeker.
Ik moet mij niet zo druk maken.

Wij zijn op de goede weg. Wij hebben een prachtig grondstuk, onze eigen zonnepanelen, een kas en een plek waar wij onze dromen waar kunnen maken. Voorlopig probeer ik het allemaal weer wat dichter bij mijzelf te zoeken. Dus ik verzamel zaad van de planten, maak nog wat extra wasbaar toiletpapier, geniet van mijn bescheiden oogst en probeer mij te richten op al het goede wat ik heb.

Ik zal mijn energie en onrust toch moeten laten gaan, dat komt vanzelf wel goed. Mijn ervaring leert dat ik mijn gevoel toch niet kan negeren, en dat het vanzelf duidelijk wordt waar het mij heen leid. Of ik nu veel pieker of weinig, daar verander ik niets aan.

Ik ben benieuwd, ben ik de enige met deze mijmeringen? Herken je het? Wat doe jij er aan? En wat doe jij om een deel van de oplossing te zijn?



* Het plan -  Een paar jaar werken, sparen het huis afbetalen en daarna minder werken. In de tussentijd het huis verduurzamen en een soort 'homestead' creëren.

27 opmerkingen:

  1. ja ook denk vaak, zit ik wel op de goede weg maar soms is er maar één weg om je doel zo snel mogelijk te bereiken en dan moet je soms dingen die je graag doet even op de achtergrond zetten . Het is toch juist goed om je af en toe aftevragen of je nog op de goede weg zit en vooral terug te kijken wat je in korte tijd al hebt bereikt .
    Groetjes Jannie

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat is ook mijn conclusie, het is belangrijk om stil te staan bij wat je wel hebt en er dankbaar voor te zijn :)

      Verwijderen
  2. Wat moeilijk voor je. Ik hoop,dat er werk op je pad komt,wat je meer plezier geeft.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik begrijp wat je bedoelt. Hoe vaak ik niet terug denk aan alle dingen die ik deed omdat mensen dat van mij verwachtten.
    Ik wilde alles tegelijk, karaktertrek. Nog steeds dus. Spijt dat ik niet mijn eigen richting heb gekozen. Maar ja, het ging zoals het ging.

    Succes,

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Herken dat zeker. Stoppen met werken scheelde een stuk, net als emigreren. Dat heeft ons allemaal een boel rust gebracht. We zijn nu op het punt dat we met heel weinig kunnen leven (zo lang onze auto's het een keer blijven doen ;)). Het is altijd een dilemma vind ik, nu veel verdienen en je wensen kunnen realiseren (emigreren, financiële vrijheid) of nu al half gepensioneerd door het leven gaan... Tja.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat is inderdaad het lastige, technisch gezien kunnen wij van 1 inkomen al leven. Dus waarom wachten? Tja, omdat wij nog wat dingen willen. Het afmaken van het huis is wel belangrijk omdat het onze kosten uiteindelijk alleen maar verder zal doen dalen. Straks kunnen we nog ruim sparen van 1 inkomen :)

      Verwijderen
  5. Begrijp wat je bedoeld, al heb ik t idee dat jij al veel verder bent in t proces dan ik. Ik ben nog zo bezig met proberen zoveel mogelijk ook uit geld te halen. En veel verder dan een appelboom een paar bonenstaken, een keer een lente-uitjes en wat tomaten kom ik niet qua zelfvoorzienendheid. O ja de eitjes natuurlijk niet vergeten. Verder een groot huis met veel overtollige ballast waardoor ik een slaaf van mijn huis ben geworden.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik denk dat het makkelijk is om jezelf (te) kritisch te bekijken, en niet genoeg te kijken naar de weg die je al bewandeld hebt.
      Zo zijn veel dingen voor mij al heel 'gewoon' terwijl ze twee jaar geleden nog vernieuwend waren. Als ik niet kijk waar ik vandaan kom, kan ik niet waarderen waar ik ben. Dat is een goede les voor mij.

      Verwijderen
  6. Ook al aangestoken door het onrust virus begrijp ik. Het hangt in de lucht werkelijk waar.
    Je bent nog heerlijk jong, doe wat je wilt :) !!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Oh het heerst? Goed om te weten dat het niet aan mij ligt ;)
      Ik zal je advies ter harte nemen!

      Verwijderen
  7. Lastig als je je zo voelt want jullie hebben werk en elke baan heeft wel z'n minder leuke kanten. Het is geen Faceboek waar alles altijd zo leuk is.

    Maar het stelt jullie nu al in staat om je plan uit te voeren.

    Als je sneller wilt zul je ook meer moeten werken of ontslagen worden "met behoud van dubbel salaris" was standaard grapje op een afdeling waar ik eens werkte.

    Er zijn zoveel mensen die het slechter in hun werk hebben en een thuissituatie die slecht is en totaal geen tijd en ruimte voor zichzelf hebben of een mogelijkheid eerder met werken te stoppen. Of in een bootje op de middenlandse zee zitten.

    Tel ook je zegeningen!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Leuk werk helpt enorm zo lang je het nog nodig hebt. Gelukkig heb je binnenkort weer een weekje leuker werk dan normaal toch?! Ik weet eigenlijk niet of je bezig bent met het zoken naar een andere baan (netwerken, vacatures scannen) zodat je langer dan een week werk kunt doen wat je leuk vindt en waar ze je waarderen.
    Daarnaast is het prima om periodiek je plan te herijken en opnieuw te focussen. De kunst is om er niet te veel van wakker te liggen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik kijk wel een beetje rond, maar niet 100%. Ik merk dat dat veel energie kost die ik nu niet daarvoor over heb. Ik ben nog een beetje in een afwachtende fase. Stiekem hoop ik dat er binnenkort dingen gaan veranderen op het werk, en als dat niet gebeurt dan ga ik wel wat veranderen. Misschien besluit ik wel iets minder te gaan werken ofzo.

      Verwijderen
  9. Ik heb ook van die nadenkmomenten gedurende het jaar...en besluit vaak nog even op de uitgestippelde weg door te gaan tot er een helder nieuw plan klaar is.
    Maar altijd focus ik me wel op hier en nu en vooral nu genieten...want stel dat je onder een auto terecht komt...dan ben je alleen maar aan het plannen voor later geweest. Dat wil ik dus niet.

    Groet,Greet

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Het is zeker heel herkenbaar! Ook hier diezelfde vragen en overpeinzingen. Ik lees dat jullie al een eigen stukje grond hebben; daarin lopen jullie een stap verder vooruit dan dat wij nu zijn. Lucky you! ;o)
    Momenteel is het met ups en downs. Dan weer vol energie en goed optimisme beginnen aan eigen verbouwde producten, met het volgende moment de vraag waarom we het nu eigenlijk doen. Een zelfvoorzienend bestaan lijkt ons nog zó ver weg!
    Toch proberen we het. Stapje voor stapje, steeds een beetje meer. Net als bij jullie, als ik het zo lees.. ;o)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Als je niet begint kom je natuurlijk nergens, dus elk stapje telt.
      Iets meer dan twee jaar geleden zaten wij ook nog gewoon in Nederland te dromen, en nu leven wij het :)
      Ik weet nog dat iedereen mij raar aankeek omdat ik tomaten verbouwde in mijn voortuin :) Vol op het zuiden, ging prima!
      Zolang je maar zorgt dat het niet bij dromen blijft, komt het vast wel goed :)

      Verwijderen
  11. Bij dit soort bezinningsmomenten is het ook wel eens goed om terug te kijken. Waar sta je nu en waar kom je vandaan. Dan besef je ook dat je al zoveel hebt bereikt op je weg naar je doel. Dat moeten dan ook geluksmomentjes zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Je hebt helemaal gelijk, dat is echt iets waar ik mij veel meer op moet richten. Ik merk dat ik dat moeilijker vind naar mate ik drukker of meer gestrest ben.

      Verwijderen
  12. Mooi stuk hoor. Ik schreef er vandaag op mijn een soort antwoord op. Want ook ik heb levensvragen maar mijn uitgangspunt is anders doordat mijn situatie anders is.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik heb het gelezen, zoveel mensen zoveel lessen.
      Gelukkig kunnen wij van elkaar leren!

      Verwijderen
  13. Hoi, Je kijkt te ver vooruit...je wilt nu veel werken om af te lossen en daarna minder te werken, maar je werk vind je niet heel leuk zo te lezen.
    Is er een mogelijkheid om je werk aangenamer te maken? Zo nee, is er misschien een andere baan waarop je zou kunnen solliciteren?
    OF
    Je gaat nu al minder werken, en dan werk je langer door. Dan heb je nu al tijd om je tuin te doen. Dan duurt het maar wat langer voordat je huis is afgelost.
    Je bent nu nog jong en fit, wie zegt dat je nog jong en fit bent na nog een aantal jaar werken terwijl je dat werk niet eens fijn vind om te doen?
    Succes met het maken van je keuze. De onrust komt niet zomaar. De onrust is een teken dat er iets veranderen moet. Begin vandaag.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Klopt, dat zijn ook ongeveer de keuzes in mijn hoofd.
      1. Zelfde werk, niet zeuren volhouden
      2. Zelfde werkgever, gesprek aangaan voor andere functie
      3. Zelfde werk, korter werken
      4. Ander werk voltijd
      5. Ander werk deeltijd
      6. Voor mijzelf beginnen??

      Toch vind ik het echte kiezen wat lastiger, maar het hoeft gelukkig niet over een nacht ijs. Ik probeer te kijken naar wat ik echt wil en wat het meeste in lijn met mijn wensen en idealen ligt.

      Verwijderen
  14. Levensvragen waar denk ik iedereen in meer of mindere mate mee worstelt! Als je 'onbeperkt' geld had kon je doen zoals je nu droomt. Maar zo is het bij de meesten niet. Vergeet niet te genieten van de reis erna toe! Op je droombestemmjng aankomen en opeens een paar jaar 'kwijt' zijn, zou zuur zijn.
    Geniet van de bescheiden oogst (mijn was deze week 8 tomaten. Dus dat kan jij vast verbeteren!), genieten van de mogelijkheden om stap voor stap je huis te zien opknappen. En af en toe een beetje wegdromen kan geen kwaad toch?
    Sterkte. Zeker na de vakantie herken ik de onrust. Het onbehaaglijke gevoel. Gaat ook weer weg.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Goed punt, als geld geen optie was dan zou ik zeker wat anders doen. Dat is wat vooral knaagt, want geld zou geen (belangrijke) rol moeten spelen.
      Maar ja, dat is natuurlijk een beetje naïef. Dus ik doe mijn best om constructief met mijn onrust om te gaan :)

      Verwijderen
  15. Ik heb net het boek Seven habits of highly effective people gelezen, in het NL verkrijgbaar als De zeven eigenschappen van effectief leiderschap. De titel suggereert dat het om het geven van leiding gaat maar de engelse titel dekt de lading van het boek al beter. Ik weet niet of je het boek kent of al eens gelezen hebt maar er stonden zeker dingen in waar jij misschien ook wel wat mee kunt om meer richting te krijgen(of te geven:-)). Mocht je 'm ergens tegenkomen zou ik 'm zeker even meepakken!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik heb wel eens van het boek gehoord, ik zal er naar uitkijken.
      Volgens mij hoorde ik er laatst nog van bij de podcast 'the voluntary life'. De subtitel van de podcast is 'how to find freedom in a unfree world'. De presentator heeft een heerlijk Engels accent. Ook een aanrader!
      http://www.thevoluntarylife.com/

      Verwijderen