Al 6 jaar in Duitsland!

Na mijn vorige blogpost vloog ons internet er weer uit, en uiteindelijk hebben we 2 weken zonder internet gezeten. Maar als het goed is zijn we nu weer volledig online. Laten we het hopen want het is echt vervelend om zonder internet en telefonie te zitten.

Ik werd er laatst op gewezen door een vriend dat we hier al weer bijna 6 jaar wonen, hij had ons geholpen met verhuizen toen. En het klopt, op 15 juni 2013 zijn we hierheen verhuisd. Ik vond het wel heel leuk om even terug te kijken op mijn blog hier, en te zien wat ik toen schreef. Het was echt wel heel spannend om de stap te zetten om  te emigreren, maar we hebben er echt geen spijt van gehad.

We zijn ook al een heel stuk verder gekomen, vooral de tuin ziet er heel anders uit nu. Maar 'klaar' zijn we niet, misschien zijn we wel nooit klaar. Het is toch een meerjarenplan, en dat wisten we van het begin af aan. Voor ons is het goed zo, natuurlijk willen we soms sneller gaan. Maar het is zoals het is, en we doen ons best om bewust stil te staan bij de dingen die we bereikt hebben.

Toen we hier net woonden waren er een aantal projecten die spoed hadden, zo was er een klein stukje plat dak wat lek was. Hier groeiden gewoon echt kleine bomen in! Dit was het eerste project wat wij opgepakt hebben.

Ondertussen moesten we al het hooi van de hooizolder verwijderen om de verzekering betaalbaar te houden.

Ook waren er een aantal bomen die te dicht bij het huis stonden, die we doen hebben laten verwijderen. (Deels met pijn in het hart, maar het was echt nodig).

Toen wilden wij heel graag onze zonnepanelen installatie plaatsen, en daarvoor hebben we dat (platte) dak vernieuwd zodat ze erop konden. En toen heeft Maarten de panelen geplaatst en aangesloten, en ook een deel van de elektra vernieuwd omdat het verouderd/onlogisch was.

Ondertussen ging het leven natuurlijk gewoon door, we moeten alle spullen nog uitpakken,  probeerden toch wat groente te verbouwen, waren op zoek naar werk.

Onze eerste 'groentetuin'

Vooral op het gebied van werk (en met name geld) was het toen wel even krap. Ik ben werkloos verhuisd, met (ik geloof) 2 maanden ww uitkering (dat mag zo binnen de EU). Maarten werkte de eerste periode in Nederland en was alleen in het weekend thuis.   Uiteindelijk had ik maar 15 euro per week voor de boodschappen (van mij alleen). En toen Maarten in januari van 2014 zijn baan kwijtraakte hadden we echt wel even stress. Op dat moment zouden we het van ons spaargeld nog 4 maanden redden. Gelukkig vond ik eind maart van 2014 toen een baan, want ook al was het  vreselijk werk (in een kippenfabriek), we konden het daardoor redden. En dat was ook het keerpunt, niet lang daarna kon Maarten ook ergens beginnen. En zo konden we langzaamaan wat opbouwen.

We hebben toen beide veel gewerkt, want er moest eerst weer gespaard worden. Zonder geld kan je vrij weinig als het om het opknappen van het huis gaat. Maar zo langzaam maar zeker kwamen we steeds een stapje verder. Daarom voelt het nu zo luxe om een goed gevulde bankrekening te hebben zodat we nu (eindelijk) de cv installatie aan kunnen gaan pakken. En daarna de badkamer! :)

Er is in de tussentijd ook veel veranderd, we zijn nu ouders geworden en daardoor werken wij (veel) minder en dus sparen we ook minder. Maar het is een bewuste keuze om het rustiger aan te doen, om tijd te maken voor elkaar. En die keuzes leiden ertoe dat ons jarenplan nóg langzamer gaat, omdat we minder geld en ook minder ruimte/gelegenheid hadden om plannen uit te voeren. Maar dat nemen we voor lief, onze prioriteiten liggen nu anders. (Ik heb nu het idee dat het makkelijker aan het worden is nu ze ouder word.)

We hebben natuurlijk nog veel meer klussen/projecten gedaan. Zo hebben een deel van de hooizoldervloer vervangen zodat de slaapkamers eronder geïsoleerd waren en er geen vuil en muizen meer door konden. Heeft Maarten een staldeur zelf gemaakt. Ook hebben we in de tuin een kas, verhoogde moestuinbakken en compostbakken geplaatst. En recent nog heeft Maarten een houthok gemaakt.

Oude situatie (let op de waslijnpaal rechts)

Nieuwe situatie (waslijnpaal in het midden)

Al met al zijn wij heel blij en vooral ook dankbaar voor onze fijne plek hier.
Een plek die wij steeds meer ons eigen maken,
een plek waar we ons thuis voelen,
een plek waar wij kunnen leven zoals wij het willen,
een plek waar wij vrijheid ervaren
en vooral ook een plek waar we ons meisje die vrijheid en verbondenheid met de natuur kunnen meegeven die wij zo belangrijk vinden.

Het is nog altijd de plek waar wij oud willen worden samen, en nu hebben wij iemand om het aan door te geven (als ze wil natuurlijk).
Wij voelen ons rijk en gelukkig hier 💗.