De Hugelkultur

 

Eerder schreef ik over ons experiment in de tuin, de hugelkkultur. Deze hebben wij in het voorjaar gemaakt van hout, tuinafval en compost  en vervolgens hebben wij  onze aardbeienplanten aan de zuidkant van de hugelkultur geplant. Deze planten waren inmiddels twee jaar oud en barstte zowat uit hun potten, ze leken erg blij om in de volle grond te staan. Naast de aardbeien hebben wij komkommerkruid gezaaid, omdat deze plant een goede wisselwerking zou hebben met de aardbeien. Vervolgens hebben wij de bovenste laag aarde van de hugelkultur afgedekt met stro, als mulchlaag. Dit om uitdroging van de grond te voorkomen, en ook om de aardbeien schoner te houden.

Wij waren natuurlijk vol spanning over dit experiment, en gelukkig leken de planten goed aan te slaan. Toen wij de eerste, nog groene, aardbeien zagen hebben wij een groot net over de hugelkultur gespannen. Dit deden wij omdat wij niet de enige zijn die van aardbeien houden, en gelukkig had het effect! De aardbeienplanten hebben het blijkbaar heel erg naar hun zin, want wij hebben veel aardbeien! Wij hebben een doordragende soort, en sinds juli hebben wij echte elke dag een bakje aardbeien. Heerlijk! De aardbeien zijn mooi van maat en kleur, en goed van smaak. Ze zijn echt heerlijk zoet en smakelijk. En wat echt heel bijzonder is, wij hebben de aardbeien nog geen water gegeven deze zomer. De planten hebben op geen enkel moment slap gestaan en het is toch een paar weken echt heel warm en ook redelijk droog geweest. Blijkbaar werkt de hugelkultur goed.

Aan de noord kant van de hugelkultuur had ik munt planten geplant, dat is een wat ander verhaal. In eerste instantie deden ze het echt super goed, en groeiden steeds groter. En toen zag ik wat bruine stipjes op de bladen, roest blijkbaar. Het ging vrij snel, de plant was eigenlijk helemaal aangetast. Inmiddels staat hij er nog wat zielig bij, en wij knippen de plant binnenkort helemaal af. Helaas. Gelukkig hebben wij veel kunnen genieten van de muntthee, en hebben wij zelfs nog wat blad kunnen drogen toen hij nog gezond was. Ik weet eigenlijk niet zo goed waarom de munt ineens zo´n ommekeer maakte. Hij had vrij veel zon, en genoeg vocht maar geen natte voeten. Ik denk dat hij de compost misschien niet fijn vond, maar het blijft gissen. Misschien vond hij het gewoon niet zo´n fijne plek.

Al met al zijn wij heel erg blij met de hugelkultur, en is het echt het grote succes van deze zomer! Het werk wat het gekost valt in verhouding met wat het opbrengt reuze mee, het was het zeker waard. De hugelkultur zorgt ervoor dat de planten die er in staan geen vocht te kort komen, daarnaast ziet het er ook nog heel decoratief uit. Wat mij verder opvalt is dat de dieren het ook leuk vinden. Ik heb vaak fazanten gezien die zich erachter verstopt hebben, en er lijkt een nestje in te zitten van een soort muis (wat niet zo verwonderlijk is naast een graanveld). En omdat onze hugelkultur naast de vijver staat zit hij ook helemaal vol met kikkertjes, en niet te vergeten heel veel insecten. Voordat het net er over heen zat zaten er ook heel veel vogels tussen de planten te rommelen, helaas wil ik nu het risico niet nemen dat ze de aardbeien opeten. Een ding is zeker, dit is waarschijnlijk niet de laatste hugelkultuur die wij gebouwd hebben. Ik kan mij goed voorstellen dat wij in de toekomst op verschillende andere plekken nog een hugelkultuur zullen plaatsen. Wat mij betreft is een hugelkultuur een aanwinst in de tuin, en ik kan het iedereen aanraden!