Toen ik begon met spaarzamer leven was dat uit
noodzaak, in die tijd had ik zeer weinig te besteden en ik leerde steeds meer waarde uit elke euro te halen. Ik ging
van “ gemiddelde consument” naar
“ consuminderaar” in de periode van een aantal maanden. Ik las de vrekkenkrant, consuminderboeken maar ook oude kookboeken, kook en huishoudboeken uit de oorlogstijd en ik praatte met mijn oma en verschillende andere mensen over hoe zij omgaan met overvloed en wat hun ervaringen zijn uit schaarse tijden.
“ consuminderaar” in de periode van een aantal maanden. Ik las de vrekkenkrant, consuminderboeken maar ook oude kookboeken, kook en huishoudboeken uit de oorlogstijd en ik praatte met mijn oma en verschillende andere mensen over hoe zij omgaan met overvloed en wat hun ervaringen zijn uit schaarse tijden.
Het consuminderen had voor mij niet alleen financiële gronden maar kwam ook voort uit het idee dat ik op een duurzame
manier met grondstoffen en milieu om wil gaan. Zo probeer ik zo min mogelijk
afval te produceren (dat is soms zelfs duurder), bespaar ik op energie
(voordelig op beide fronten) en probeer ik mij bewust te zijn van waar mijn
eten vandaan komt en wat de impact daarvan is.
Het consuminderen zorgde bij mij voor een omslag
in mijn denken en hoe ik de wereld beleef. Niet langer was alle rijkdom en
welvaart om mij heen nog vanzelfsprekend, en steeds duidelijker werd voor mij
dat de prijs voor een voedingsmiddel (of ander product) niet de werkelijke kosten dekt. Het hoge tempo van consumeren en de bijbehorende verspilling gaat
ten koste van natuur en milieu en uit eindelijk zijn wij daar allemaal de dupe
van.
Gelukkig kan het ook anders, iedereen kan elke dag
kleine dingen doen om een positieve invloed te zijn op deze wereld. Dat heeft
niets te maken met handelen uit schuldgevoel, maar juist uit handelen met
waardebesef. Ik realiseer mij dat mijn dagelijks brood een waardevol goed is,
een geschenk wat mijn leven verrijkt. En juist daarom bewaar ik het kapje om
het te roosteren bij de soep, niet uit bekrompenheid over de centen maar uit
vreugde over het leven. Dat ik in zoveel rijkdom en overvloed mag leven, en mij
mag realiseren hoe bijzonder en waardevol dat is!
Als alle kleine handelingen van iedereen eens opgeteld zouden worden,dat zou helemaal motiverend zijn. Die dankbaarheid verrijkt waarschijnlijk je leven.
BeantwoordenVerwijderenInderdaad eens met izerina, alle kleine dingen hebben bij elkaar opgeteld een groots effect, en ik denk zelf altijd maar; er zijn al genoeg mensen die het niet doen, dus juist daarom doe ik dat soort dingen wel!
BeantwoordenVerwijderenjuist wanneer je het kleine eert, ben je je ook bewust van het grotere geheel.
VerwijderenSimpel, inderdaad :-).
Groet,
Wilma
Ik gooi zelden iets weg. Alle restjes kunnen wel ergens anders in of bij verwerkt worden. Restje groente aardappel voor in de soep, laatste stukje kaas raspen en kan ook door saus of zelfs soep. Karkas van kip bouillon van trekken.
BeantwoordenVerwijderenOok is een hond handig die vind "net op het randje" vlees(waren) erg lekker. Maar dat eet je natuurlijk niet als vegetarieer.
daar hebben wij nu weer kippen voor :-)
Verwijderengroet,
Wilma
Wat een prachtige laatste zin!
BeantwoordenVerwijderenHuisvlijt
helemaal mee eens!
BeantwoordenVerwijderenIk ben het helemaal met je eens. En ik vind het knap hoe jij al die restjes verwerkt. Hier gaat helaas toch nog wel eens iets weg, maar ook steeds minder vaak gelukkig!
BeantwoordenVerwijderenMooi geschreven en klopt helemaal.
BeantwoordenVerwijderenik maak zelfs gebruik van restjes van anderen. zo word er op mijn werk veel fruit weggegooid, niet omdat het niet meer eetbaar is,maar omdat elke maandag vers fruit geleverd word en het fruit van de week daarvoor weggegooid. dat neem ik lekker mee naar huis, soms is het teveel en krijg ik het alleen ook niet op. dan gooi ik het in de blender en maak er fruitmoes van die smorgens door mijn yoghurt met havermout gaat. in die fruitmoes verwerk ik ook wel groente die niet helemaal opgegaan is, zoals spinazie, brocolli en dergelijke.
BeantwoordenVerwijderenEn dan te bedenken dat er mensen zijn die een heel pak rijst koken omdat ze niet weten hoeveel ze nodig hebben en dan de rest maar weggooien.
BeantwoordenVerwijderenFloor Besselink, abonnee nieuwsbrief.
Zelf ben ik ook zo zuinig en niet alleen uit noodzaak. Ik heb geen plaats voor een compostvat en probeer nu in een emmer te composteren, al heb ik dan geen tuin. Potplanten lusten ook wel compost. En straks ga ik ook proberen wat groente te kweken in potten en bakken. Aardbeienplantjes heb ik al.
PS. Hoe zo zou je het niet leuk hebben? Het is toch een uitdaging zoveel mogelijk te doen met je geld? Ik heb er een sport van gemaakt, topsport. Geeft veel voldoening. Floor
BeantwoordenVerwijderen"Dat heeft niets te maken met handelen uit schuldgevoel, maar juist uit handelen met waardebesef."
BeantwoordenVerwijderenZo is het!
Groet,Greet
...mooi geschreven en ik sluit me helemaal bij je aan!
BeantwoordenVerwijderenHier zit de diepvries vol met overschotjes. Vandaag nog hebben we geshopt in de diepvries. Ik moest dan wel twee verschillende maaltijden maken, maar meer dan ontdooien en opwarmen moest ik niet doen.
BeantwoordenVerwijderenWie het kleine niet eert...
BeantwoordenVerwijderenIk denk dat je alleen maar goed bezig bent. Je laat zien dat je bewust omgaat met dat wat je hebt. Hier ligt ook de vriezer vol met kliekjes. Ideaal in een drukke werkweek.
Prachtig omschreven!!!
BeantwoordenVerwijderenHet besef van waarde, de luxe en je voetprint...
Hoi. Vroeger noemden we thuis wat over was van de maaltijd restjes. Tegenwoordig eet ik geregeld de overvloed van voorgaande maaltijden. Zo'n andere benadering. Het stemt me tot tevredenheid. Ook de kids kijken nu andrrs tegen deze maaltijd aan;-)
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Annegreet