Doorhalen op koningsnacht

Afgelopen koningsnacht ben ik de hele nacht wakker gebleven, ik had namelijk nachtdienst. De hele week al overigens. De nachtdienst begint om half negen en gaat door tot we klaar zijn, meestal ergens tussen drie en half vijf. En juist op koningsnacht hadden we pech. er was veel werk dus wij waren bezig tot half vijf. Ik werk met veel Nederlanders samen, en die vinden dat natuurlijk erg jammer omdat ze eigenlijk niks van koningsdag willen missen. Wij grapten nog dat we meteen door zouden kunnen gaan naar een vrijmarkt, zodat wij daar als eerste bij zouden zijn.

Het tempo lag erg hoog, en de pauzes waren slecht verdeeld. De laatste 3,5 uren hebben wij aan een stuk doorgewerkt, en ik was gebroken (en ik was niet de enige). Ik stond deze week op de afdeling 'verpakking', hier wordt het vlees in de bakjes of sealverpakkigen gedaan en daarna in doosjes op een pallet gezet. Ik stond de hele week aan de verkeerde kant van de hakmachine, aan de kant waar het vlees nog niet ingepakt was. Wij moesten gemarineerde filets afwegen en in de bakjes leggen, waarna ze geseald worden. Het is op zich niet heel zwaar werk, maar het staan en het constante voor je uit reiken is toch vrij zwaar voor je rug en schouders.

Het werk begint steeds meer te wennen, en ik heb er op zich niet zo heel veel problemen mee. Wat ik jammer vind is dat er, naar mijn mening, niet genoeg naar het personeel wordt gekeken. Met iets meer pauzes, en wat meer respect heb je al een heel andere sfeer. Ik vind het heel apart om te zien hoe leidinggevenden uit hun slof schieten, boos reageren en soms zelfs schelden naar personeel. Als je verteld dat je niet weet hoe iets moet omdat je nieuw bent, krijg je regelmatig een snauw. Heel erg raar en zeer respectloos. Helaas gebeurt dat regelmatig.

Het uitzendbureau is niet veel beter. Ik was voor aankomende week weer voor een nachtdienst ingepland. Hier kwam ik donderdag achter en ik heb gelijk die nacht een mailtje gestuurd, of ze daar niet iets aan kunnen doen omdat het voor mij te zwaar is. Twee weken achter elkaar nachtdienst trek ik gewoon niet, en dat was ook niet de afspraak.

Krijg ik een mailtje terug, of ik niet 'even de tanden op elkaar kan zetten'. En dat ik anders even moest bellen. Dus toen heb ik alsnog gebeld later, dat ik het toch echt een probleem vind. Ik krijg vooral de indruk dat ze mij moeilijk vinden, en dat ik niet moet zeuren. Jammer, want ik vond het ook moeilijk om mijn grens aan te geven. Maar ik moet voor mijzelf zorgen, want iemand anders doet het niet.

Een ding is voor mij duidelijk, ik voel geen enkele loyaliteit naar deze werkgever. Op het moment dat ik wat anders vind ben ik weg. Natuurlijk houd ik mij netjes aan het contract, maar ik zal ook niet meer dan dat doen. Erg jammer dat ze op die manier met de mensen om gaan, uiteindelijk denk ik dat ze vooral zichzelf er mee hebben. Er zijn maar weinig zelf-respecterende mensen die zich zo laten behandelen.