donderdag 27 november 2014

Kinderen ja/nee?

Inmiddels is meermaals gevraagd hoe het zit met onze kinderwens, voornamelijk omdat het nergens in onze plannen naar voren komt. Vandaar dat ik er vandaag maar een stukje aan wijd.

Een ding is duidelijk, wij zijn momenteel zeker niet klaar voor kinderen. Maarten wil heel graag vader worden,  ikzelf heb de behoefte om moeder te worden wat minder maar ik verwacht dat het nog wel komt. Wij hebben beide het idee dat ons toekomstige gezin met een kind compleet zou zijn, dus geen hordes kinderen hier in huis. Wij hebben daarom besloten om in de komende jaren gaan proberen of ik zwanger kan worden (nadat Maarten gestopt is met roken).

Persoonlijk vind ik het allemaal nog een beetje vaag, ik weet helemaal niet of wij kinderen kunnen krijgen. Mijn ouders hebben heel veel moeite gehad om mij (en mijn broertje) te krijgen en ik ben nog nooit zwanger geweest (rare redenering ik weet het), dus ik durf er niet van uit te gaan dat ik ook zwanger kan worden. Ik zal in elk geval niet bereid zijn om op een medische weg zwanger proberen te raken, het lukt op een natuurlijke manier of het lukt niet.

Maar stel dat ik zwanger zou zijn en er komt een kindje, komen er dan veel kosten? Ik weet het niet, ik heb hele specifieke ideeën over hoe ik invulling zou geven aan het ouderschap. Zo zou ik borstvoeding geven of (als dat niet lukt) zelfgemaakte kunstvoeding, zelfgemaakte katoenen luiers en billendoekjes gebruiken, geen babykamer inrichten (merkt ie toch niets van), alleen tweedehands (gekregen) kleding gebruiken, alleen tweedehands (gekregen) meubels en spullen gebruiken, geen cadeaus geven tot hij/zij minimaal 3 jaar oud is, geen (of zo min mogelijk) speelgoed (slecht voor de fantasie), zeker geen voedsel uit potjes (eerder rapley).

Ook zal ik niet sparen voor een studie om twee redenen; ten eerste geloof ik niet dat een studie per definitie ook meerwaarde bied in het leven en ten tweede denk ik dat als hij/zij het graag wil hij er ook voor kan werken. Ik heb zelf ook niet alles op een presenteerblaadje gekregen en ik ben er alleen maar beter van geworden.

Voordat iemand zou denken dat dit kind zielig zou zijn, er is een ding wat het zeker zal krijgen en dat is Liefde. Naast alle dingen die ik niet zal doen heb ik ook veel plannen die ik wel zou doen. Zo zullen wij het kind veel aandacht geven, veel dingen leren waar het echt wat aan heeft zoals breien, groente verbouwen, brood bakken, vuurtjes stoken, hout hakken, fietsen repareren, dieren verzorgen, verschillende talen, kleding herstellen, met geld omgaan, gevoelens uiten/verwoorden, hutten bouwen, zelf nadenken, initiatief nemen en ondernemerschap.

Hoe zit het nu met het financiële aspect? Ten eerste zullen wij niet veel aanschaffen en wat wij wel aanschaffen zal tweedehands zijn. Daarnaast is het zo dat het Kindgeld in Duitsland hoger is, het is bijna € 200,- per maand voor het eerste kind. Ook zijn er hier verschillende belastingvoordelen voor kinderen, en een veel betere verlofregeling (waarbij je ook Elterngeld krijgt in de eerste periode als je bij je kind wilt blijven) voor nieuwe ouders. Natuurlijk zal het wel wat kosten, maar ik ben vrij positief ingesteld en ik verwacht dat het allemaal wel mee zou vallen.

En stel dat het iets tegenvalt, dan doen wij er een jaar of twee langer over om de hypotheek af te lossen. Dat geeft allemaal niks, het staat niet in steen geschreven. Mijn plannen zijn precies dat; plannen. Dus ik droom en plan lekker en wacht rustig af wat het echte leven ons brengt!

65 opmerkingen:

  1. Kinderen krijgen is iets wat je af moet wachten of je dat gegeven is . Speelgoed voor een kind hoeft niet duur te zijn maar is wel heel belangrijk voor de ontwikkeling van een kind , zelfs een baby speelt al op zijn/haar manier met zijn handjes en later als het groter wordt met zijn knuffel . Ieder leeftijdsfase heeft zijn eigen ontwikkeling en daar hoort zeker speelgoed bij als is het maar blokken of een zak met wasknijpers. Bij mij vonden ze het op een gegeven moment prachtig om te spelen met een pan en pollepel met droge macaroni oftewel het is maar net hoe je een kind went. Liefde en aandacht door samen iets te doen en er te zijn voor je kind(eren) is zo belangrijk en je legt een basis voor later. Je kan lang niet alles plannen in het leven en zijn altijd dingen die onverwachts komen of waar je geen rekening mee houdt.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik zei ook niet dat ze niet mochten spelen, juist de dingen die je noemt als wasknijpers of macaroni is wat ik bedoel. Alles is speelgoed, ik wil ze niet allemaal "af" speelgoed geven. Spelen kan je met alles van schoenen tot stukken stof, een laken over de tafel en je hebt een tent. Juist daarin kan je je fantasie kwijt.

      Verwijderen
  2. Als je eenmaal een kind hebt zul je merken dat je je plannen regelmatig zult moeten aanpassen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Fietsen repareren is inderdaad heel handig, maar nu ga je er wel van uit dat je kind of tiener er op die leeftijd voor open staat om dit allemaal te leren van je.Kinderen hebben bij de geboorte al echt een eigen persoonlijkheid en vaak gooien ze roet in het eten. Ook al heb je als ouder de beste bedoelingen, ze maken hun eigen ontwikkeling door en misschien willen ze helemaal geen zelfgemaakte wc-papier of andere zelfvoorzienende produkten.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wat een negatieve reactie, dat niet getuigd van enig doorzettingsvermogen.
      Ik heb 3 'moeilijk opvoedbare' (en zo ervaar ik dat helemaal niet) kinderen met autisme en als ik maar doorzet -en dat moet ook wel- dan krijg ik alles voor elkaar bij ze en als ze het eenmaal kunnen hebben ze er altijd enorm veel plezier in! Dat heet bij autisten angst voor het onbekende, dat ze het vooraf niet willen of niet denken te kunnen.
      Zo is onze middelste een moeilijke eter maar inmiddels eet hij gewoon alles met smaak op, na heeeeel veeel doorzettingsvermogen van mij.
      En er word van ons juist altijd gezegd dat we van die relaxte ouders zijn!
      Nee hoor, het is gewoon een kwestie van opvoeden en hoe makkelijk of moeilijk dat is hangt misschien van het karakter van je kind af, maar of je doorzet ligt aan jou!

      Verwijderen
    2. Het is ook niet mijn bedoeling om tegen de persoonlijkheid van het kind in te werken, mijn verhaal is bedoeld als een voorbeeld. Het idee is dat ik ervaren heb dat ik veel dingen geleerd heb waar ik niet veel aan had in de praktijk, ik zou dat graag anders doen.

      Verwijderen
  4. Misschien dat het juist door jullie ontspannen manier van omgaan met deze materie wel zal lukken om zwanger te worden.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Helaas, zwanger worden is een medisch verhaal. Net zoals reuma, schildklierproblemen en kanker gaat het over een ziekte. Er zijn medicijnen, testen, behandelingsmogelijkheden. Maar er is geen garantie op genezing.of tijdelijke verbetering.

      Petra

      Verwijderen
  5. Hihi maar een blogje aan gewaagd ;)
    Ik bedacht me later nog ... Dat je ws minder zou gaan werken... En dan komen je plannen dus niet uit zoals je ze gepland had... Maar ik lees hier... Dat je zo flexibel bent, dat dat niet uitmaakt! Mooi om er zo in te kunnen staan!
    Succes!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. ik kan zien dat je nog geen kinderen hebt , bepaalde ideeën zal je gaan merken, zult je zeker moeten bijstellen.
    Geen kritiek hoor, het is net als zeggen dat :zoals mijn ouders het deden nooit en dan tot de ontdekking komen dat je toch ingesleten patronen herkent.

    gr liesbeth

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Grappig blog! Jullie gaan ervan uit wat jullie willen maar een kind kun je begeleiden bij het opgroeien maar niet kneden in een vorm! Inderdaad, héél véél liefde geven is het belangrijkste maar een kind wil meer........ en vaak juist dat wat de ouders niet willen!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Een kind hoeft inderdaad niet zo duur te zijn, ben ik helemaal met je eens!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Overigens vind ik het bewonderingswaardig dat je het niet vanzelfsprekend vindt dat jullie kinderen kúnnen krijgen. Ik persoonlijk vind het not done om dergelijke vragen te stellen aan mensen. Voor mij is dat een hele pijnlijke vraag geweest altijd, net zoals dat mensen het zo vanzelfsprekend vonden dat er wel kinderen zouden komen als zij dat zouden wensen.
      Het tegendeel is vaak waar. (ik raakte zwanger na de 3e IVF en het daarbij horende onsuccesvolle voortraject...)


      Verder lees ik helemaal niet dat je niet flexibel zult zijn als je kind andere dingen blijkt nodig te hebben dan dat jij nu denkt hoor! :-)
      Go with the flow meid...

      Verwijderen
  9. Je weet nooit van te voren wat voor kind je krijgt. Die van ons hadden koemelkallergie, ik kon niet voldoende borstvoeding geven en zoons moesten aan de speciale dieetvoeding. Ik had mijn baan opgezegd toen oudste zoon geboren werd. Was maar goed ook want onze kinderen waren zo vaak ziek dat ik er geen baan bij kon hebben en zieke kinderen kun je niet naar de opvang brengen.
    En zoals al eerder geschreven, je weet niet wat voor karakter je kinderen zullen krijgen. Onze zoons zijn meer van de intellectuele en kunstzinnige kant. Ik heb dat ook wel, maar daarnaast ben ik hier in huis degene die graag praktisch bezig is. De anderen hebben die behoefte niet zo. Ook waren het absoluut geen buitenkinderen.
    Het kan bij jou allemaal gaan zoals je je hebt voorgesteld, maar het kan ook totaal anders gaan. Dat gebeurde bij mij en het kwam ook wel goed.
    Ik vind kinderen krijgen het mooiste en het moeilijkste dat ik ooit gedaan hebt. Denk er heel goed over na of je het ook echt wilt en er helemaal achter staat. Ik ben heel blij met mijn zoons maar de verantwoordelijkheid voor een kind is zo groot en je wordt er heel kwetsbaar van.
    Sorry van mijn niet zo'n rooskleurig verhaal. Maar kindjes krijgen is ook niet alleen maar leuk en gezellig.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wat ik altijd zeg is dat je je wel weet dat een kind geweldig is en dat er ook moeilijke tijden zullen zijn.
      De fijne dingen zijn nog vele malen fijner dan je je kan voorstellen en de andere dingen veel voel je nog meer dan je nu denkt.

      Verwijderen
    2. Bedankt voor je eerlijkheid. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het krijgen van kinderen niet als iets rooskleurigs zie, daarom kan ik er ook nog niet zo goed achter staan.

      Wat het koemelk verhaal betreft, ik zal het mijzelf vrij moeilijk maken :)
      Ik zal mijn kind geen koemelk of andere dierlijke producten te eten geven.

      Verwijderen
    3. Als je je kind vegan wilt opvoeden is er veel info te vinden op het veganistenforum. Ik heb een tijd vegan gegeten en heb het kookboek Vive le Vegan van Dreena Burton waarin je info kunt vinden om kinderen vanaf jongs af aan plantaardig te voeden.

      Verwijderen
  10. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Voor mij geen kinderen. Scheelt een hele hoop gedoe :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Mooie plannen Maia, lekker ervoor gaan en dan zien je vanzelf hoe het zal lopen.

    En verder vind ik het eerlijk gezegd wel raar dat er gevraagd wordt naar jullie plannen omtrent wel of geen kind want dat gaat in principe niemand iets aan natuurlijk.
    Dus ik vindt het dapper dat je daar toch op ingaat.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ik hoop dat het allemaal zo gaat lopen zoals je wenst :)

    Maar ik denk dat er een grote kans is dat je kinderen toch speelgoed willen of niet willen banden plakken, maar liever een dagje naar een pretpark gaan ofzo... En hebben ze dat echt nodig? Nee! Maar ik denk niet dat je nu al kunt voorstellen hoeveel je van zo'n kindje houdt en wat je ervoor over hebt om hem/haar gelukkig te zien. En dus geld uitgeeft aan dingen die je nu nog niet kan voorstellen.

    Voorbeeldje: ik had niks met Nijntje en dus zou hij hier niet in huis komen (zei ik), maar toen ik bij vrienden was bleek dat Tobias dol is op Nijntje. Dus nu koop ik Nijntje speelgoed, kijkt hij soms naar een fimpje van Nijntje etc, etc. Gewoon omdat ik gelukkig wordt van de twinkeling in Tobias' ogen als hij Nijntje ziet!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik snap je punt, maar ik weet niet of ik daarin mee zou gaan. Zeker als ze klein zijn hebben ze helemaal geen invloeden van buitenaf, dus dan is het juist lekker makkelijk. In die periode hoef ik helemaal nergens aan toe te geven :D

      Verwijderen
    2. Dat is dus maar heel kort ;) Tenzij je van plan bent om bij winkels weg te blijven, misschien. Maar overal is speelgoed. Bijvoorbeeld: Tobias had bij de apotheek met een speelgoedje gespeeld, vandaag zijn we bij de Ikea en hij reageert er direct enthousiast op... Niet dat je dan gelijk moet toegeven hoor, maar helemaal nooit toegeven lijkt me wel pittig.

      Verwijderen
  14. We kregen 4 kindjes in 7 jaar tijd :) Ik had een afwijking aan mijn baarmoeder en het was maar de vraag of het zou lukken. Toen we pas getrouwd waren kozen grandpa en ik ervoor om direkt te proberen of we een kindje zouden -mogen -kunnen -krijgen. We hadden een oud huisje gekocht van grandpa's oma en zaten midden in een verbouwen , ik deed nog een opleiding. De eerste zwangerschap ging mis :( maar 2 maanden daarna was k opnieuw zwanger :) We waren zo ontzettend blij. We hadden geen cent natuurlijk, midden in de verbouwing en ik moest stoppen met de opleiding want ja het kindje groeide niet zo goed en ik moest veel rusten. Afijn om een lang verhaal kort te maken. Er kwamen al snel nog 3 meiskes , het huis kwam af , we hadden genoeg te eten en genoeg om ons te kleden én we hadden elkaar. Ik gaf laaang borstvoeding, we maakte zelf babyvoeding dat we invroren voor als we eens weggingen, gebruiken 2e hands katoenen luiers, maakten billetjes schoon met een washandje en lotion, kregen veel spulletjes en knapten die op. Ik was handig met de naaimachine en mijn moeder vond het heerlijk om truitjes ed te breien en te haken.

    Voor de verjaardagen vroegen we speelgoed als , duplo , lego en dat soort zaken. We lazen veel voor, waren lid van de bieb.

    het licht een beetje aan jezelf denk ik hoe duur je iets maakt, aandacht en liefde zijn het belangrijkst.

    komt wel goed daar bij jullie tezijnertijd :)

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Je bent niet de enige die zich afvraagt of ze eigenlijk wel zwanger kan worden. Dat had ik ook. Een kind hoeft niet zo duur te zijn. Wij hadden de kinderkamer een verfje gegeven, maar alles was tweede, of derdehands: bedje, badje, kinderwagen, kleding, stoffen luiers, een groot deel van het speelgoed. Wat nieuw was hadden we na de bevalling gekregen.
    Ik kreeg mijn kinderen toen ik 33 en 36 was. De tweede was niet gepland, maar wel gewenst.
    Ik moet zeggen dat het hebben van kinderen het mooiste is wat mij in mijn leven overkomen is, ook nu nog. Het is fantastisch om kinderen te zien opgroeien en zich te ontplooien.

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Ik wilde nooit kinderen en kreeg er toch één. Omdat ik me vooraf geen voorstelling had, laat ik lekker alles over me heen komen. Als ik iets heb gezien bij mensen om me heen is dat het altijd anders loopt dan vooraf bedacht. Wil niet zeggen dat ik niet nadenk over wat goed is voor mijn kind, maar ik laat het heel erg van hem afhangen, van de fase waarin hij zit en hoe hij zich ontwikkelt.
    En wat speelgoed betreft: je kunt er zelf allerlei ideeen overhebben, maar bedenk dat we buitenwereld (lees opa's en oma's) ook ideen hebben. Ik heb de grootste meuk en plastic troep te danken aan het zonder overleg geven van rotzooi waarvan ik niet wilde dat het mijn huis inkwam. Maar mensen bijna militaire instructies geven over wat wel en wat niet is ook weer zo'n gedoe. Dus: mijn advies, ga mee met de stroom en wees subtiel in je hints, laat je niet overvallen maar zeg vooraf wat je denkt dat leuk is voor je kindje.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik ben inderdaad ook "bang" voor de opa's en oma's. Voor mij is het heel simpel, als ze ons kind wat zouden willen geven dan moet het aandacht zijn. Ik accepteer geen speelgoed, kleding of troep. Ik ben zeker van plan om dit als een militaire instructie te geven, het is dan toch ook mijn kind.

      Ik hoop dat als ze doorhebben dat ik alleen aandacht voor mijn kind wil en geen aankopen, ze blij kunnen zijn met het feit dat ze de kans krijgen om een band op te bouwen met het kind (ook al gaat dat niet op de manier die ze gewend zijn).

      Verwijderen
    2. Oei pas op dat je zo geen verwijdering creert met oma's en opa's. Wat Martine ook zegt zij zijn ook mensen met een eigen ideeen wat zij fijn zouden vinden om te doen/geven aan hun kleinkind. Het is toch ook voor iemand leuk om iets uit te zoeken, met in gedachten jouw manier. Gun ze ook de vreugde van het geven zelfs als dat materieel is en de blijdschap van kleinkind te zien..
      Juist uitzonderingen geven het leven jeu.

      Verwijderen
    3. Ik ben juist van plan om de opa's en opa's er bij te betrekken op hun eigen manier, zo mag/kan/wil mijn schoonmoeder als het zover is een babydekentje quilten. Zoiets vind ik wel waardevol en ik weet dat zij het leuk zou vinden.

      Daarnaast merk ik aan mijn schoonouders dat zij het heel jammer vinden dat zij hun andere kleinkinderen erg weinig zien. Ik denk dat het niet-materialistische contact wellicht wel wat wennen is, maar dat ze het uiteindelijk fijn zullen vinden om een echte band op te kunnen bouwen.

      Verwijderen
  17. Heb zelf een heleboel kinderen en ze zijn toch allemaal anders wat betreft karakter en interesses en denk inderdaad net als sommige anderen dat jullie ideeën over ouderschap niet erg realistisch zijn.
    Financieel kun je het inderdaad deels zo duur maken als je zelf wilt, zeker als een kind nog klein is. Wij hebben ook katoenen luiers, veel tweedehands kleding en spullen en sparen ook niet specifiek voor studies, maar lang niet alles is altijd tweedehands aan te komen en wij vinden zwemles (verplicht hier) en muziekles en sport (als kind interesse heeft) bijvoorbeeld wel belangrijk.
    Geen cadeautjes onder de 3 jaar en geen speelgoed begrijp ik niet, speelgoed kan de fantasie en ontwikkeling juist ook stimuleren en zelfs voor een kind dat 2 jaar wordt, maakt een ingepakt cadeautje (en dat hoeft verder echt niets te zijn) de dag bijzonder.
    En een kind heeft inderdaad een heel eigen temperament en wil en als een kind ouder wordt en de wereld zich uitbreidt, wordt het ook steeds meer beïnvloed door zijn omgeving (school, vriendjes, de buurt waarin je woont, media) en dan is het maar de vraag of jullie plannen ook nog matchen met het kind.
    Linda

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Als het ingepakte cadeautje niets bijzonders hoeft te zijn, dan kan je toch alles inpakken? Dan hoeft het toch geen speelgoed te zijn? Het gaat tenslotte om het gebaar en de ervaring. Ik zou gewoon iets inpakken wat er al is en dan heel blij doen.

      Ik ben van plan om mijn kind te "hersenspoelen" zolang ik daar nog invloed op heb, hier in Duitsland hoeven ze pas met 6 jaar naar school dus ik kan een flinke basis leggen :)

      Ik zie het zo: Of ik creëer een linkse hippie met eigen ideeën of ik creëer iemand die prima in deze consumptiemaatschappij past. Hoe dan ook is het win-win.

      Verwijderen
    2. Ben je niet bang voor de mogelijkheid dat juist een zo opgevoed kind in de pubertijd zal losbreken en alles precies doet wat hij/zij wil? Ondanks een goed basis zijn zoveel kinderen later de verkeerde kant opgegaan.

      Verwijderen
    3. Ik ben daar helemaal niet bang voor, ik kan alleen maar hopen dat ze op die leeftijd genoeg zelfvertrouwen hebben om op hun eigen gevoel te vertrouwen en achter hun eigen dromen aan te gaan.

      Ik ben als tiener flink ontspoort, en mijn ouders zijn door een hel gegaan. Ik was helemaal de weg kwijt, maar juist mijn opvoeding heeft mij uiteindelijk terug kunnen doen keren omdat de basis goed was.

      Verwijderen
    4. Zo bedoelde ik het ook van een cadeautje inpakken, misschien was mijn zin krom. Wij pakken ook voor verjaardagen regelmatig dingen in die er al zijn of die geen speelgoed zijn :)
      Hier hoeven kinderen pas met 7 jaar verplicht naar school, maar al vanaf 3 jaar gaan onze kinderen vrijwillig een paar uur omdat ze het leuk vinden andere kinderen te zien en we ze ook niet met een enorme taalachterstand op school willen laten beginnen, dus dan begint de beïnvloeding van buitenaf ook.
      Maar in ieder geval zijn tot nu toe de twee oudsten inderdaad sterke persoonlijkheden geworden, met zeer eigen (tegendraadse) ideeën en veel zelfvertrouwen, en zij gaan hun gevoel en hun dromen achterna, zoals wij als ouders hoopten, maar zijn tegelijkertijd ook prima geïntegreerd in de consumptiemaatschappij....
      Linda

      Verwijderen
  18. Niet om je af te schrikken van het krijgen van kinderen (ik heb er zelf 1 en een 2de op komst en zou niet anders willen), maar sommige dingen heb je gewoon niet in de hand. Mijn zus heeft bijvoorbeeld 2 kinderen, de ene met een koemelk-allergie en de andere met coeliakie. Die is vanaf de geboorte al gebonden aan speciaal dieetvoedsel en daarnaast heeft 1 van de 2 ook nog eens PDD-NOS. Dan ben je opeens toch erg veel geld kwijt voor je kinderen.

    Daarnaast gaan er ongemerkt gewoon kosten omhoog, denk aan gemeentebelastingen (als dat hetzelfde is als in Nederland), boodschappen, verzekeringen, energie- en waterconsumptie, schoolkosten, evt. kinderdagverblijf of andere opvang, misschien ga je minder werken. Genoeg factoren die enerzijds je kosten beïnvloeden danwel je inkomsten beperken.

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Door San, Liesbeth en Janne zijn de opmerkingen die meteen bij opkwamen. Een kind is een geheel eigen persoon die je kan begeleiden maar als jullie ideeen tegen zijn/haar natuur ingaan krijgen jullie het het als gezin erg moeilijk.
    Iemand die van nature geen technisch of ruimtelijk inzicht heeft kan wat truckjes aanleren maar daar niet zelf logisch over nadenken bij voorbeeld.

    En ik zie er geen enkel probleem in om een kind ook financieel een goede start te geven. Ik kreeg het zelf ook en heb hard gewerkt om dat ook voor mijn dochter te doen en daar zijn we echt niet slechter van geworden.

    In de huidige maatschappij lijk het me trouwens een stuk moeilijker dan vroeger. Ik heb zelf nooit erg serieus erover nagedacht of ik nu wel of niet een kind wilde zo'n 40 jaar geleden. Om ons heen kregen vrienden en familie kinderen en het leek ons ook wel leuk. Ik denk dat als ik er over was gaan nadenken er geen kind gekomen was eigenlijk.

    En met goed speelgoed is ook niet mis. En een rustig weekend om bij te komen na een drukke werkweek? Vergeet het maar, een kind gaat niet rustig spelen op bevel.

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Leuk blog, bewaren en nog eens nalezen over een jaar of twintig, zeker als je dan kinderen hebt:-) Ik heb er drie en begon met dezelfde plannen als jij aan het ouderschap. Borstvoeding en alles tweedehands ging prima de eerste jaren. Kinderen duur? Welneeeee. Toen begon het: brillen, beugels, sport, fietsen, reizen, studie....noem maar op. Had allemaal ook minder gekund, maar dan waren mijn kinderen toch wel beperkt in hun ontwikkeling. Mijn oudste dochter denkt aan kinderen en vroeg wat een kind kost van baby tot volwassene. Ik kan dat redelijk terugrekenen en het was een ton per kind.

    BeantwoordenVerwijderen
  21. De meeste opmerkingen zijn dooe de anderen al gemnaakt dus om dat nu te herhalen is ook zo iets. Uiteindelijk is het allerbelangrijkste dat het kindje veel liefde za krijgen en dat zit wel goed bij jullie. Je zult ook zien dat je anders tegen ouderschap aan kijkt als het kindje er eenmaal is. Je wilt dan het alleen maar het beste voor je kind ( en dan niet in materiele zin) dus als je kindje andere interesesses mocht hebben dan ga je daar moeiteloos in mee. Uiteindelijk is die glimlach, knuffel of natte zoen waar je het voor doet. Niets kan beschrijven hoe fijn je dan voelt en he je hart vol liefde voor je kindje is. Dat gun ik jou en Maarten ook want ik denk dat jullie hele lieve ouders zullen zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Leuke blog en mooi om te zien hoe kwetsbaar je je opstelt door jouw mening hierover te delen. Zelf was ik er vooral op gefocust dat ik bepaalde zaken van mijn ouders niet zou gaan doen richting mijn kids. Echter betrap ik mijzelf er soms op dat ook ik juist die zaken doe die ik vroeger vreselijk vond :-) Mijn ervaring is dat elk kind anders is en ik ben blij met een groep familie en vrienden die ik om mij heen heb waar ik mee kan sparren, ervaringen mee kan delen en zo ideeën kan opdoen omtrent de opvoeding van de kids en/of de fases waar ze in zitten.

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Je hebt al veel reacties gehad en met de meesten ben ik het eens! Als ik iets geleerd heb van het ouderschap, is dat het altijd anders loopt dan je zou willen en gepland hebt. Ik vind een klein kind nu financieel prima te doen, maar ik denk wel dat hoe ouder ze worden, hoe duurder het wordt.
    Daarnaast gingen wij voor een tweede kindje en nu krijgen we straks nummer 2 en 3 ;) nog zoiets waar je geen invloed op hebt! :)

    BeantwoordenVerwijderen
  24. Vergeet niet dat er verschillende talen der liefde zijn. Samengevat zo'n 5.
    We kunnen onze liefde laten blijken
    * door het geven van het beste deel van onze tijd;
    * door bemoedigende woorden;
    * door cadeaus;
    * door hulpvaardigheid;
    * door lichamelijke aanraking
    Maar het geven van cadeau's hoeft geen dure aangelegenheid te zijn. Al is het maar een boek waar je kind uren in kan kijken omdat er plaatjes in staan van dieren. Of een pop waar het heerlijk mee vader en moedertje kan spelen (goed voor de ontwikkeling later) Of al geef je ze iets wat ze ook letterlijk nodig is zoals een nieuwe (2ehands of zelfgemaakte) trui.

    Wat de borstvoeding betreft. Ga als je zwanger bent eens naar een informatiebijeenkomst erover. En indien nodig zoek alvast gegevens op van een lactatiedeskundige. Er is ook genoeg info te vinden op internet. Maar borstvoeding heeft het meeste kans van slagen als je er zelf 100% voor gaat en je omgeving zich er niet negatief mee bemoeit. Volgens mij komt dat dus wel goed.

    Hetgeen waar je de minste invloed op hebt is dus zwanger worden. Maar de mens wikt en God beschikt.

    BeantwoordenVerwijderen
  25. Ik vind de meeste reacties op je bericht best wel... raar... Ik lees helemaal niet dat je niet flexibel zou zijn, of dat je onrealistische verwachtingen hebt.
    Hoe jij het wil aanpakken is precies hoe ik het zou doen, en is in grote lijnen precies hoe ik zelf ben opgevoed. En ik heb als kind helemaal niets gemist! Tweedehands kleertjes (het enige wat we soms nieuw kregen was een paar schoenen, en dat was dan ook iets waar we heel erg naar uitkeken en wéééken van konden genieten), tweedehands speelgoed, of zelf creatief zijn en van de wereld speelgoed maken (een doos schildersdoeken leverde duizenden kampen op), van macaroni maakten we juwelen waar we dan winkeltje mee speelden, en verder lazen we veel en tekenen/schilderen, gaan fietsen en picknicken etc. Mijn ouders zijn al vroeg gescheiden en met papa gingen we af en toe naar de cinema en mat mama 1 keer per jaar naar de efteling (en als er geen geld was soms eens een jaar niet). Vakanties waren steeds low-budget (een weken in het huisje van mijn grootouders in de Ardennen).
    Ik vind jullie houding tov het ouderschap super en heb er enorm veel bewondering voor!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik denk dat de meesten op een bepaalde manier reageren omdat iedereen ook vantevoren een bepaalde manier van denken had over het ouderschap, en dat die verwachtingen over het algemeen gewoon niet uitkomen. Er is inderdaad niks mis met 2dehands kleertjes, eigengemaakt speelgoed, etc. Maar vantevoren denken dat je helemaal zelf kan invullen wat je kind leuk gaat vinden is gewoon te rooskleurig gedacht.

      En ook de impact van een kind op je eigen financiën, helemaal als die al echt op het meest minimale niveau zijn, wordt naar mijn mening echt onderschat. Met name vanaf het moment dat ze naar school toe gaan en ook nog andere dingen gaan doen zoals sporten, muziekles, etc.

      Verwijderen
  26. Bedankt voor je openhartigheid en mooi om te lezen! Ik vind het heel tof dat je hier al zo bewust over nadenkt. Veel dingen kwamen bij mij gaandeweg pas:-) maar ook dat is niet erg. Wij hebben vier kinderen en ik zie wel wat in hoe het je voorstelt. Zo gaat het hier grotendeels ook en is dus best mogelijk, mits je dus wel de tijd hebt voor elkaar. Het is een voordeel dat je buitenaf woont, want dan ben je denk ik minder geneigd om in van alles toch maar 'met de overburen' mee te doen. Wij wonen niet buitenaf, maar omdat onze kids niet naar school gaan (thuisonderwijs) lukt het hier ook aardig om ons eigen plan te volgen. Ik ken bijv ouders die tegen hun zin in hun kinderen toch maar kado's op 5 dec geven, omdat het anders zo zielig is als het kind hoort van klasgenoten wat ze allemaal hebben gekregen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je voor je reactie! Leuk om te horen dat het ook zo kan :)
      Vooral het thuisscholen vind ik erg interessant, dat is iets wat ik eventueel ook zou willen doen. Wat goed van je!

      Verwijderen
    2. Thanks! Kan het je echt aanraden:-) wij en de kids zijn erg blij met de vrijheid die het geeft. Helaas is het in Duitsland (als 1 van de weinige landen in Europa) illegaal! Anders zouden we er zo gaan wonen, denk ik.

      Verwijderen
  27. Vroeger twijfelde ik ook enorm over het moederschap. Het leek me echt niets voor mij. Nu lopen er hier 5 rond en ik heb echt nog nooit een moment gedacht was ik er maar niet aan begonnen. Kinderen kosten geld ja, maar je kan het echt zo duur of goedkoop maken als je zelf wil. Wat jij noemt is het belangrijkste wat je een kind kunt geven: liefde en aandacht.

    BeantwoordenVerwijderen
  28. Mooi om te lezen hoe jullie hierin staan. Lekker relaxte houding. En als dingen anders gaan dan je je nu voorstelt, pas je je plannen en ideeën toch gewoon aan? Je lijkt me flexibel genoeg om daarmee om te kunnen gaan.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Oh, wat heerlijk dat je er zo over denkt. Had niet anders verwacht. Je hebt helemaal gelijk! En ik heb er nu drie, zou er best vijf willen (of vier) en de middelste was in Nederland wel een 'zorgenkindje'. Omdat ie zo eigenzinnig is, en zo een sticker opgeplakt zou krijgen. Hier is dat niet zo. Zelfs kindjes met down gaan hier naar de gewone school. Eet dat, cito!

      Wat een stomme negatieve reacties. Wacht maar tot.... ja, wacht maar tot ze zelf kunnen praten / beslissen / een eigen mening krijgen en dan? Mijn kinderen willen pas naar een pretpark als iemand ze daar uitgebreid over bijpraat. Ongeveer een kwartier. En dan is alles weer okee. Ze willen (in Nederland, want hier zijn kaplaarzen gewoon standaard) die schoenen die hun vriendinnetje heeft. Nou, dan ga je drie dagen in de week naar de bso, kan mama geld verdienen. Hoeft het opeens niet meer.

      Ik vind het ook leuk als de kinderen opeens 100 euro krijgen van hun opa om er dan opeens lego van te kopen voor ze. Maar ze worden dan ook NOOIT beloond voor gedrag door cadeaus.

      Altijd dat gezeik over wat als.... wat als.... als ze puber zijn, blablabla.... Wel ik ken genoeg kinderen die opgevoed zijn door rare ouders. Ouders die niet geloven dat pretparken en bergen plastic en winkelcentra bijdragen aan de opvoeding. En wat? Dat zijn allemaal heel erg leuke lieve sociale kinderen. Meer dan de kinderen die op hun 8e bijna elke maand naar de efteling worden gesleurd ter compensatie.

      Als als als... Als koemelkallergie, vreet de moeder geen melkproducten meer he. Tip vooraf: heel veel lezen over borstvoeding. De gemiddelde verzorger weet er geen hol van. Als een stoornis..... Voor de gemiddelde alternatieve ouder ziet de wereld met kinderen er een stuk minder eng uit, geloof ik ;)

      Wat je uitgeeft ligt helemaal aan jezelf. Je vínd dat je kind iets wil. Een kind wil dat niet zelf. Natuurlijk vinden ze dingen leuk, maar dat is eigenlijk zo weinig... je pannen en pollepels vinden ze het leukste. Koekjes bakken. Katten en kippen. Spelen met een bakje water.

      Je kan je kind dragen in een doek, verschonen op de keukentafel, wasbare luiers geven, laten spelen met de simpelste dingen....Heus. Komt helemaal goed. En ik had een hékel aan kinderen joh. Tot we dachten: laten we het proberen. Mijn ouders deden vijf jaar over mij en ook over mijn broertje, bij ons was het twee keer gelijk raak en een keer onbewust. Het is raar en mooi en bijzonder en verrijkt je leven. En poep aan alle negativiteit hier.... Kinderen zijn leuk. Hoe of wie of wat ze ook zijn. En vanaf een jaar of zes, de schoolleeftijd, kan je ze ook prima leren over de waarde van het geld. En dan krijgen ze iets niet, dat anderen wel krijgen. Wie van de commentaargevers is daar uiteindelijk slechter van geworden?

      Verwijderen
    2. Dank jullie beide voor de leuke reactie, begon al te twijfelen of ik het allemaal wel wil ;) Het "wacht maar tot je kinderen hebt" is zo'n opmerking waar ik niks mee kan. Tja ik kies er nu ook niet voor om mijn idealen en dromen opzij te zetten, waarom zou ik dat wel doen als ik kinderen heb? Ik leef, ik droom en ik ga er voor. Natuurlijk zit niet altijd alles mee en moet je wel eens je plannen bijstellen, zo is het leven nu eenmaal :)

      Verwijderen
    3. Blij om dat te lezen. Maar ik kan er niet tegen zeg, dat commentaar.
      Maar een groot deel van de mensen vindt jouw levensstijl ook niet kunnen en geloven dat het je nooit gelukkig maakt omdat je niet uit eten of naar Patagonië gaat en later omdat je met je kinderen geen pretparken bezoekt en kleertjes koopt bij villa hap ofzo.

      Kwam toch nog eens kijken of er nog reacties bij waren gekomen, haha. Natuurlijk zal je op enig moment je verwachtingen bijstellen. Maar als je goed in je vel zit en de basis is goed, dan kan je dat prima aan. Zie jou best voor me (het beeld dat ik heb bij je) met een slapende baby in de draagdoek terwijl je in de moestuin schoffelt.

      Joh, dikke vinger aan de wachtsmaars en lang leve internet, het zit er vol met babydragende, langvoedende, wasbareluiersgebruikende,thuisblijfmoederende, thuisonderwijzende idioten met kinderen :)

      Verwijderen
  29. Wow....dit had je waarschijnlijk niet verwacht al die reacties ;)
    Ik zeg altijd : je krijgt er geen gebruiksaanwijzing bij (bij je kids hé ;)
    Het komt helemaal goed hoor ! Kinderen zijn het mooiste wat ons ooit overkomen is (we hebben er drie) en ook al is het soms best (even) moeilijk je krijgt zoveel terug en al gaat het soms niet zoals je zelf zou willen .....je wil ze alvast heel veel liefde geven en dan krijgen ze een goeie basis mee (een fondke leggen zeggen ze hier) .Je moet je niet laten afschrikken hoor! In het leven is het alle dagen afwachten hoe het gaat lopen en hoe je daar zelf gaat op reageren. Jullie komen er wel!
    liefs en een fijne dag!

    BeantwoordenVerwijderen
  30. Kan me herinneren dat toen ik jonger was, ik nooit nadacht over hoe ik zou zijn als moeder, of uberhaupt over kinderen. Of wat er allemaal nodig was, financieel of materieel. In de ogen van velen hadden mijn kinderen niet een perfecte start. Geen mooie kinderkamer, geen gevulde studierekening en later ook nog eens gescheiden ouders.
    Maar als ik kijk wat een leuke mensen het geworden zijn, weet ik dat je van alles kan bedenken, plannen en willen, maar dat het leven je ondertussen inhaalt.
    En dat het enige wat er echt toe doet aandacht en liefde is. En een flinke portie humor kan ook geen kwaad.
    In het kort; blijf bij jezelf.

    BeantwoordenVerwijderen
  31. Gewoon je eigen weg en gevoel volgen! Je komt er gaandeweg wel achter of je bepaalde denkbeelden moet aanpassen of niet. Je bent flexibel genoeg om daar mee om te gaan. En vooral sterk in je schoenen blijven staan, want iedereen lijkt het altijd beter te weten, vooral waar het om kinderen gaat. Ik zou ieder kind zo'n omgeving gunnen om op te groeien zoals jij schetst, heerlijk!

    BeantwoordenVerwijderen
  32. Leuk dat je er zo goed over nadenkt van tevoren! Dat komt vast goed. Ik heb mijn verwachtingen wel moeten bijstellen, omdat ik 'mainstream' verwachtingen had. Maar na een halve keer mijn baby te laten huilen omdat het 'moest' slapen, dat vond ik zo verschrikkelijk dat het sindsdien nooit meer gebeurd is. Ja, nu gaan ze soms om half 11 naar bed, zonder huilen. Prima! Langer borstvoeding dan een jaar? Echt niet! En nu drinkt onze peuter van ruim 2 nog steeds.
    Jij hebt wat dat betreft veel natuurlijker verwachtingen, dus de kans is groter dat het dan beter gaat. Ook vergeet ik nooit het enthousiasme toen ik nieuwe onderbroeken voor mijn dochter gekocht had: 'wauw mam, zijn die voor mij? Echt helemaal alleen voor mij? Dank je mam!' Daar kon geen cadeau van 100 euro tegenop.

    Het enige 'probleem' waar ik geen invloed op heb: de vriendjes in de buurt waarmee ze op straat spelen. Waarbij ze snoepen bij de vleet en chips eten een half uur voordat ze patat eten, bijvoorbeeld. Daar heb ik moeite mee, maar ik kan niet verbieden om buiten te spelen, zodat ze ook echt hun deel (van het snoepen) mee krijgen. Gelukkig vinden ze fruit ook heerlijk, maar ze weten op een moment echt wel dat de buren lekkere snoepjes hebben!

    BeantwoordenVerwijderen
  33. met 8 kinderen, waarvan twee nog klein en de rest volwassen, weet ik als geen ander dat aandacht, zien van de natuur, leren onderhouden van je materiaal, bewust zijn van waarde en 'terug verdientijd' zelfs voor pubers zeer relevant zijn mits je er niet pas aan het einde van de lagere school mee begint maar als normaal dagelijks iets beleeft samen met je moeder/ ouders. géén van alle kinderen hebben in de eerste werkelijk geld gekost, niet nodig.... de werkelijke kosten zaten op een bepaald moment in zwemles en sportclub/ muziekinstrument. ook dat is een keuze...
    liefs mamvan8/jette

    BeantwoordenVerwijderen
  34. Ooo wat een reacties. Benhewitt.net lezen is echt heel verfrissend. Ene volgensmij sta je er helemaal realistisch in hoor . Laat je niet gek maken. Op naar de toekomst en al het mooie wat daar bij komt kijken.

    BeantwoordenVerwijderen
  35. Jammer dat niemand opmerkt dat een leven zonder (eigen) kinderen ook heel mooi en waardevol kan zijn.
    Ja ik wilde ook graag kinderen, helaas niet gelukt. Nu ben ik én single én ik heb geen kinderen én ik heb geen contact meer met mijn ouders (wegens omstandigheden). Toch ben ik gelukkig en tevreden met het leven dat ik nu leid omdat er nog genoeg overblijft om wel van te houden, om wel trots op te zijn en let wel ook in een relatie en ook met kinderen kun je je heel erg eenzaam voelen (en niet alleen met kerst :-)
    Ik kan ondanks alles (of dankzij alles?) zeggen dat ik heel erg gelukkig ben met mijn single bestaan zonder aanverwanten. Ook zonder kinderen gelukkig oud worden is een optie hoor.

    Groetjes, Astrid

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Daar heb je een goed punt! Sommige mensen denken dat ze niet alleen oud hoeven te worden als ze kinderen hebben, dat de kinderen wel voor ze zouden zorgen. Dat hoeft natuurlijk helemaal niet zo te zijn, volgens mij zijn er veel ouders van volwassen kinderen die hun kinderen erg weinig zien (en daar verdrietig om zijn). Dus het is geen garantie.
      Net zoals het geen garantie is dat een twee kinderen leuk is omdat ze dan samen spelen. Ook al ben je broer of zus van elkaar dat is geen garantie dat je elkaar ook ligt.
      De meeste garanties (maar ook niet alles) heb je wat dat betreft met vrienden, omdat je echt voor elkaar kiest.

      Verwijderen
  36. Geen mens, zwangerschap, kind of opvoeding is het zelfde ;-)
    Iedere moeder doet het zoals ze denkt dat het goed is... en dat gaan 95% op gevoel, jou gevoel!
    En naar jou blogjes te lezen... gaat dat helemaal goed komen en worden jullie vast geweldige ouders.
    Laat je niets aan praten :-D
    Kijk al uit naar je eventuele zwangerschap blogjes ;-)

    BeantwoordenVerwijderen