Verhuizen naar Duitsland, aankoop en financiering

Gisteren vertelde ik hoe wij naar huizen zochten en hoe wij uiteindelijk ons huis vonden, dat was eigenlijk het makkelijke deel. Hierna volgde het proces van het kopen en het regelen van de financiering, hieronder kun je lezen hoe het voor ons verliep en welke fouten wij daarin maakten.

De vraagprijs van onze woning was € 100.000,- en daarnaast wilden ze nog € 2.500,- voor de keuken hebben. Nu heb ik vanuit verschillende bronnen vernomen dat het in Duitsland "not done" is om te onderhandelen over de prijs, dit is niet het geval.

Wij waren natuurlijk verliefd op het huis met grondstuk en de prijs was (zeker voor Nederlandse begrippen) erg laag, dat waren nog twee redenen waarom wij niet onderhandeld hebben over de prijs. Later sprak ik met mijn buurvrouw en zij kon niet geloven dat wij niet onderhandeld hebben. Dus leer van onze fouten en onderhandel ook in Duitsland over de prijs.

Wat wij wel gedaan hebben is weigeren extra te betalen voor de keuken, dus uiteindelijk hebben wij een bod van € 100.000,- gedaan voor het geheel. Natuurlijk komen hier nog verschillende extra kosten bij, wij moesten rekening houden met de volgende kosten:

€ 5.950,-  Makelaars Provisie 5,95%
€ 4.500,-  Overdrachtsbelasting 4,5%    
€ 1.500,-  Notariskosten 1,5%                
De totale extra kosten kwamen hiermee op 11,95% van de aankoopsom, € 11.950,-

Een ding is heel belangrijk, in Duitsland is er niet zoiets als een voorlopig koopcontract. Er is dus geen contract onder behoud van financiering. Dit betekend dat je heel voorzichtig moet zijn, en zeker niets moet tekenen tenzij je zeker bent dat je het wil en kan kopen.

Wij hadden wel wat eigen geld en wilden een hypotheek van ongeveer € 100.000,- dus wij belden een Nederlandse bank om een hypotheek te regelen. Wij dachten dat wij met geen mogelijkheid een hypotheek bij een Duitse bank konden krijgen, ook dit was niet het geval. In de praktijk bleek zelfs dat wij geen Nederlandse hypotheek konden krijgen, het was een zenuwslopende tijd omdat wij het huis natuurlijk graag wilden hebben en wij twijfelden of wij de financiering wel rond konden krijgen.

Na de afwijzing van de bank in Nederland gaf onze de makelaar aan dat hij misschien wel wat kon regelen. Het huis stond in de verkoop bij de Spar.kasse en de makelaar werkte natuurlijk voor die bank, hij wilde wel kijken of hij ons een aanbieding kon doen via de Spar.kasse. Wij moesten aangeven hoeveel wij wilden lenen, en wat wij maandelijks wilden betalen. Wij gaven aan dat wij ongeveer € 21.000,- eigen geld mee konden nemen (waarvan € 5.000,- geleend) en dat wij een hypotheek nodig hadden van  € 92.000,-

In Duitsland is het zo dat je minimaal 10% eigen spaargeld mee moet nemen bij aankoop van een huis. Die 10% is van het aankoopbedrag, de aankoopkosten moet je daarnaast ook zelf financieren! Dat betekend dat je maximale hypotheek 90% van de aankoopprijs van het huis is.

Het was enorm spannend en ik weet nog hoe blij ik was dat wij het verlossende telefoontje kreeg, de Duitse bank wilde onze aankoop financieren!! Hier begaan wij fout nummer 3, wij hadden bij een tweede bank een financieringsvoorstel moeten aanvragen. Uit enthousiasme, goed vertrouwen en angst dat de koop aan onze neus voorbij zou gaan hebben wij dit niet gedaan. Jammer!

Ondanks de "fouten" die wij gemaakt hebben in dit hele proces zitten wij er nog heel goed bij. Wij bekijken nog regelmatig advertenties van woningen die te koop staan in de buurt en wij hebben nog geen vergelijkbare aanbieding gezien. Daarnaast zitten wij gewoon heel erg goed op onze plek, en zijn wij heel gelukkig hier. Ook al hebben wij ons hypotheekaanbod niet vergeleken, wij hebben geen hoge rente en wij zullen onze hypotheek zeker binnen 10 jaar afbetaald hebben. Maar ik denk dat het wellicht leerzaam is om te lezen wat wij anders gedaan zouden hebben, zeker voor mensen die nog aan het begin van dit traject staan.

De voornaamste reden waarom ik niet zo veel op mijn strepen stond als ik ander zou doen was vanwege de onbekendheid van de hele situatie. Duitsland is toch een ander land met andere gewoonten en andere regels, in Nederland weet ik heel goed wat mijn rechten en plichten zijn en ben ik ook wat feller. Hier heb ik mij wat meer afwachtend en voorzichtig opgesteld, en ik heb veel geleerd van de hele ervaring. Ik zoek dingen nu nog beter uit, en vraag indien nodig om hulp aan mensen die hier wonen en de regels dus beter kennen.